Ένα από τα συνηθέστερα λάθη που παρατηρούνται κατά το σχεδιασμό των κήπων είναι η κακή προσαρμογή του κήπου στο περιβάλλον τοπίο.

Η κακή προσαρμογή της σχεδίασης του κήπου σε σχέση με το γύρω χώρο αναφέρεται τόσο σε λαθεμένη επιλογή φυτών, όσο και σε ανακολουθία ανάμεσα στα σχήματα κήπου και περιβάλλοντος τοπίου. Στην πρώτη περίπτωση θεωρείται επιβεβλημένη η γνώση των οικολογικών αναγκών των φυτών, ενώ στη δεύτερη απαιτείται καλή κατανόηση της «τεχνοτροπίας» της φύσης.

Εστιάζοντας στην υιοθέτηση των κατάλληλων μορφών, ανάλογα με τον περιβάλλοντα χώρο, διακρίνουμε δύο βασικές κατηγορίες τοπίου: το αστικό και το εξοχικό.

Το αστικό τοπίο χαρακτηρίζεται για την παρουσία αυστηρών γεωμετρικών σχημάτων και σε αυτό το ρυθμό πρέπει να εναρμονίζεται η σχεδίαση ενός κήπου σε προάστιο ή πόλη. Θα πρέπει να τονιστεί ότι στα γεωμετρικά σχήματα συμπεριλαμβάνονται οι κύκλοι και τα τόξα, όπου σε κάθε περίπτωση θα στοχεύουν στη συγκράτηση του βλέμματος εντός του κήπου.

Ο σχεδιασμός ενός εξοχικού κήπου θα πρέπει να υπαγορεύεται από την έντονη παρουσία γωνιών που σχηματίζονται από τις κορυφές των βουνών ή τα όρια των αγροκτημάτων. Συνδυασμός κατακόρυφων και οριζόντιων γραμμών, που μιμούνται το φυσικό τοπίο θα δημιουργήσουν μια οικεία αίσθηση του επισκέπτη.

Η επίτευξη των επιθυμητών μορφών είναι δυνατή με τη χρήση κατάλληλου φυτικού και κατασκευαστικού υλικού, η σωστή επιλογή των οποίων είναι αποτέλεσμα γνώσης και εμπειρίας.

Πηγή: agronomist.gr