Καλλιέργεια αγγουριάς

    Μοιραστείτε το:

Ας γνωρίσουμε κάποια βασικά στοιχεία για την καλλιέργεια των κηπευτικών

Η ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΓΟΥΡΙΟΥ

Γενικά
Το αγγούρι είναι καρπός φυτού της ίδιας οικογένειας (Κολοκυνθοειδή) με τα φυτά που παράγουν το πεπόνι, το καρπούζι και το κολοκύθι.
Είναι καρπός του ετήσιου φυτού της αγγουριάς (Cucumis sativus) που έρπει και αναρριχάται.
Η προέλευση του είναι από την Ινδία όπου το καλλιεργούσαν πριν από 3.000 χρόνια.
Επίσης ήταν γνωστό και στην Αρχαία Ελλάδα αλλά και στους Ρωμαίους. Στη συνέχεια διαδόθηκε και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Επάνω στο ίδιο φυτό υπάρχουν αρσενικά και θηλυκά άνθη.
Τα φύλλα του είναι τριχωτά και έχουν μέχρι 5 λοβούς.
Το αγγούρι είναι επίμηκες, κυλινδρικό, πράσινου χρώματος εξωτερικά και ελαφρύ πράσινου έως λευκού εσωτερικά . Τρώγεται είτε σκέτο, είτε σε σαλάτες είναι δε το κύριο συστατικό στη χωριάτικη σαλάτα και στο τζατζίκι.
Επίσης χρησιμοποιείται σε διάφορες κρέμες ομορφιάς.
Έχει λίγες βιταμίνες, κυρίως C, B1, B2 ενώ βιταμίνη Α υπάρχει στο φλοιό.
Η αγγουριά καλλιεργείται το καλοκαίρι στην ύπαιθρο και τον υπόλοιπο χρόνο σε θερμοκήπια, γιατί είναι ευαίσθητη στο κρύο.
Η υψηλή θερμοκρασία και η υγρασία ευνοούν την ανάπτυξη της. Τα τελευταία χρόνια δημιουργούνται διαφορετικές ποικιλίες αγγουριού.
Έτσι από το γνωστό κοινό αγγούρι με το μακρύ σχήμα που πωλείται με το τεμάχιο περάσαμε σε μικρότερα αγγούρια που πωλούνται με το κιλό.
Επίσης υπάρχει μία ποικιλία με πολύ μικρούς καρπούς που διατηρούνται τουρσί στο ξίδι με την ονομασία αγγουράκια. Στην Κρήτη μια ποικιλία αγγουριού, που σπάνια βρίσκεται στις αγορές, ονομάζεται ξυλάγγουρο.
Έχει σχήμα μικρού πεπονιού, ανοικτού πράσινου χρώματος και είναι εξωτερικά καλυμμένο με ελαφρύ χνούδι.
Η σάρκα του είναι πιο σκληρή από του κοινού αγγουριού και είναι εξαιρετικά εύγευστη.

Φύτευση σπόρων αγγουριάς σε κλειστό χώρο
 Μπορείτε να ξεκινήσετε τις αγγουριές σας φυτεύοντας τους σπόρους σε κλειστό χώρο (π.χ. μέσα στο σπίτι). Θα πρέπει να φυτέψετε τον κάθε σπόρο σε ξεχωριστό κυπελάκι, ώστε να μη διαταράξετε τις ρίζες κατά την μεταφύτευση.
Η βλάστηση είναι ταχύτερη αν η θερμοκρασία είναι τουλάχιστον 21οC.
Μπορείτε να μεταφυτεύσετε τα σπορόφυτα όταν αρχίσει να αναπτύσσεται το τρίτο πραγματικό φύλλο, περίπου 3-4 εβδομάδες μετά τη σπορά.

Ξεκινώντας από σπόρους απευθείας στο χώμα
 Περίοδος σποράς: σπέρνετε όταν η θερμοκρασία του εδάφους και της ατμόσφαιρας είναι τουλάχιστον 15°C. Αν σπέρνετε απευθείας στο έδαφος βεβαιωθείτε ότι η περίοδος των εαρινών παγετών έχει τελειώσει.
Το αγγούρι είναι πολύ ευαίσθητο στο κρύο και οι σπόροι του δεν βλαστάνουν αν το έδαφος έχει θερμοκρασία < 10°C.
Για να ζεστάνετε το χώμα καλύψτε το με μαύρο πλαστικό που στη συνέχεια θα αφαιρέσετε.

Το έδαφος
 Οι αγγουριές αγαπούν το ζεστό χώμα.
Αν σκοπεύετε να φυτέψετε απευθείας τους σπόρους στο χώμα, και κάνει ακόμη κρύο, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μεμβράνη εδαφοκάλυψης για να κρατήσετε το χώμα ζεστό. Αν το χώμα δεν είναι αρκετά ζεστό, οι σπόροι δε θα βλαστήσουν.
Επιλέξτε σημεία που το χώμα έχει καλή αποστράγγιση και τα βλέπει ο ήλιος.
Ρίξτε κάποιο λίπασμα στο μέρος που θα βάλετε την αγγουριά.
Το λίπασμα μπορεί να είναι κοπριά, κομπόστ ή άλλο οργανικό σκεύασμα.
Το ιδανικό pH του εδάφους είναι 5.8 έως 7.0.
Οι αγγουριές έχουν απαιτήσεις σε θρεπτικά συστατικά και νερό. Το έδαφος θα πρέπει να είναι υγρό αλλά όχι μουσκεμένο..

Λίπανση
Πριν από τη φύτευση, θα πρέπει να απλώσετε ένα πλήρες λίπασμα, όπως το 5–10-10 ή κάποιο παρόμοιο.
Μια εβδομάδα μετά την έναρξη της ανθοφορίας, καθώς και τρεις εβδομάδες αργότερα, χρησιμοποιήστε λίπασμα πλούσιο σε άζωτο στο πλάι του λοφίσκου.
Μη λιπαίνετε όμως πολύ επειδή η υπερλίπανση ενθαρρύνει την ανάπτυξη του φυλλώματος σε βάρος της καρποφορίας.

Αποστάσεις σποράς
 Για την αγγουριά και τους συγγενείς της (πεπονιά, καρπουζιά και κολοκυθιά) είναι προτιμότερο η καλλιέργεια να ξεκινά με κατευθείαν σπορά στη μόνιμη θέση εξαιτίας της σχετικής ευαισθησίας τους στο μεταφυτευτικό σοκ. Η σπορά μπορεί να γίνει κατά την περίοδο Απριλίου-Μαΐου σε μικρούς λάκκους, οι οποίοι ανοίγονται ανά 50-60 εκ. σε γραμμές που απέχουν μεταξύ τους 120-150 εκ.
Σε κάθε λάκκο τοποθετούνται 4-5 σπόροι σε βάθος περίπου 2 εκ. Λίγες ημέρες μετά τη σπορά, αφού έχουν φυτρώσει τα νεαρά σπορόφυτα, τα αραιώνουμε, έτσι ώστε να μείνουν τελικά 1-2 σε κάθε λάκκο. Αν δεν σπείρετε και προτιμήσετε να αγοράσετε έτοιμα σπορόφυτα, είναι πολύ πιθανό αυτά να είναι εμβολιασμένα.
Σε αυτήν την περίπτωση φυτέψτε τα, έτσι ώστε το σημείο εμβολιασμού, το οποίο συνήθως είναι ευδιάκριτο, να βρίσκεται έξω από το έδαφος.
Η φύτευσή τους γίνεται περίπου την ίδια εποχή με τη σπορά.

Στήριξη
 Τα περισσότερα κηπευτικά μπορούμε να τα στηρίξουμε, ιδιαίτερα στα ‘’καλοκαιρινά’’ απαιτείται αυτή η εργασία για να έχουμε επιθυμητά αποτελέσματα.
Τόσο από άποψη παραγωγής όσο και από την πρόληψη διαφόρων ασθενειών.
Ένα φυτό που στηρίζεται και είναι όρθιο, έρχεται σε καλύτερη επαφή με τον ήλιο, αερίζεται καλύτερα με αποτέλεσμα να μην δημιουργούνται ιδανικές συνθήκες ανάπτυξης για προσβολές από έντομα, μύκητες κ.α.. Επίσης το φυτό που υποστυλώνεται δεν ακουμπάει στο έδαφος οπότε δεν σαπίζουν τα φύλλα του ή ο κορμός του από το νερό του ποτίσματος.

Επιλογή Α:
Να στηρίξετε το φυτό.
Θα βρείτε διάφορες παραλλαγές στήριξης.
Ο απλούστερος τρόπος στήριξης είναι χρησιμοποιώντας ένα στύλο.
Ο στύλος μπορεί να είναι ξύλινος ή πλαστικός.
Αποφύγετε τη χρήση μεταλλικών στύλων (εκτός και αν είναι καλυμμένοι με ουδέτερο υλικό), γιατί θερμαίνονται πολύ από τον ήλιο και το φυτό θέλει να τους αποφύγει.
Μπήξτε το στύλο στο έδαφος πριν σπείρετε τους σπόρους ή μεταφυτέψετε τα φυτά.
Έτσι δεν θα πληγώσετε το ριζικό σύστημα του φυτού κατά την τοποθέτηση του στύλου.
Καθώς το φυτό αναπτύσσεται θα πρέπει να κόβετε τους πλάγιους βλαστούς που αναπτύσσονται, ώστε να ενθαρρύνετε την προς τα επάνω ανάπτυξη. Δένετε κατά διαστήματα το μίσχο του φυτού στο στύλο.

Άλλος τρόπος στήριξης είναι με τη χρήση κλουβιού.
 Τοποθετείτε ένα κύλινδρο από πλέγμα περίφραξης με μεγάλα μάτια, γύρω από το μέρος που αναπτύσσεται η πιπεριά.
Οι βλαστοί της τοματιάς περνούν μέσα από τα ανοίγματα του πλέγματος και στηρίζονται.
Ο τρόπος αυτός στήριξης παρουσιάζει όμως και προβλήματα.

Είναι πιθανό να μη μπορείτε να μαζέψετε τις πιπεριές που μεγαλώνουν μέσα στο κλουβί.
Δε μπορείτε να έχετε πρόσβαση στα μέρη του φυτού που είναι μέσα στο κλουβί.
Τα τμήματα του φυτού που μεγαλώνουν μέσα στο κλουβί είναι επιρρεπήστις μυκητιακές μολύνσεις λόγω του κακού αερισμού και της έλλειψης φωτός.
Δε μπορείτε να σκαλίσετε το χώμα γύρω από το φυτό γιατί σας εμποδίζει το κλουβί.

Αντί για στύλους μπορείτε να αναπτύξετε ένα σύστημα από οριζόντια σύρματα και κατακόρυφους σπάγκους.
Τα οριζόντια σύρματα τοποθετούνται σε ύψος 1,80 με 2,00 μέτρα πάνω από τη γραμμή φύτεψης των πιπεριών
Από το σύρμα και πάνω από κάθε φυτό, ξεκινούν κατακόρυφοι σπάγκοι οι οποίοι καταλήγουν στο χώμα.

 Το άκρο του σπάγκου που καταλήγει στο χώμα:
• στερεώνεται σε ένα πασσαλάκι τοποθετημένο δίπλα στο φυτό.
• δένεται στο κάτω μέρος του κορμού του φυτού με τρόπο που δε σφίγγει το κορμό.
Γύρω από τους σπάγκους αναπτύσσονται και στερεώνονται οι τοματιές.
Εννοείται ότι στις άκρες και ενδιάμεσα του συστήματος, θα υπάρχουν στύλοι που στηρίζουν το όλο σύστημα.

Επιλογή B:
Να μην κάνετε τίποτα και να αφήσετε το φυτό να αναπτυχθεί ελεύθερα.
Αργά ή γρήγορα θα λυγίσει κάτω από το βάρος και πλήθος των ποπεριών.
Θα συνεχίσει όμως να αναπτύσσεται.
Αυτός ο τρόπος μη-στήριξης, κάνει το φυτό επιρρεπές σε μυκητιακές προσβολές καθώς τα φύλα του είναι κοντά στο χώμα, δεν τα βλέπει ο ήλιος και δεν αερίζονται.

Πότισμα άρδευση
 Οι αγγουριές, όπως όλα τα κηπευτικά, προσβάλλονται από διάφορες ασθένειες, αλλά τα προβλήματα με αυτό το φυτό προέρχονται κυρίως από τις καλλιεργητικές πρακτικές.
Σα γενικές συμβουλές, φροντίστε το φυτό να έχει αρκετό νερό, αλλά να μην κολυμπά σε αυτό.
Απομακρύνετε τυχόν σαπισμένα στελέχη ή προβληματικά τμήματα του φυτού.
Μη ρίχνετε νερό απευθείας στα φύλλα.
Χρησιμοποιήστε σύστημα ποτίσματος τύπου σταγόνας.

Συγκαλλιέργεια
Με τον όρο συγκαλλιέργεια εννοούμε την ταυτόχρονη καλλιέργεια δύο ή περισσότερων διαφορετικών φυτών στον ίδιο χώρο.
Είναι συνήθως φυτά με διαφορετικό ριζικό σύστημα και με διαφορετικές απαιτήσεις σε θρεπτικά στοιχεία.
Η συγκαλλιέργεια είναι μία αρχαία τεχνική.
Εφαρμοζόταν και στη χώρα μας εκτεταμένα μέχρι και τις δεκαετίες του '60 και του '70 στα κτηνοτροφικά φυτά, κυρίως στο καλαμπόκι, με κλασικό παράδειγμα τη συγκαλλιέργεια «καλαμπόκι - φασόλι».
Το καλαμπόκι χρησίμευε ως φυτό στήριξης για το φασόλι, ενώ εκείνο του παρείχε ατμοσφαιρικό άζωτο που δεσμεύεται στη ρίζα του. Επίσης τόσο η διάρκεια του βιολογικού κύκλου όσο και η εποχή ανάπτυξης των δύο ειδών σχεδόν ταυτίζονται.
Είναι αξιοσημείωτο ότι, βάση πειραμάτων, έχει αποδειχτεί πως τα φυτά σε συγκαλλιέργεια ευδοκιμούν και αποδίδουν καλύτερα από τα άλλα σε μονοκαλλιέργεια.
Αυτό συμβαίνει αφενός επειδή αποτελούν ένα είδος «φυτοκοινωνίας» που προσαρμόζονται στο περιβάλλον όπου φυτρώνουν και βρίσκονται σε συνεχή ανταγωνισμό μεταξύ τους, και αφετέρου επειδή εξαρτάται το ένα είδος από το άλλο και αλληλοπροστατεύονται. Σημαντικός παράγοντας όμως είναι και η καλύτερη ανάπτυξη - δράση των ωφέλιμων μικροοργανισμών στο έδαφος, όπως προκύπτει από πολλές μελέτες.
Πολλά φυτά έχουν φυσικά συστατικά στις ρίζες, τα άνθη, τα φύλλα τους κ.λ.π. που μπορούν εναλλακτικά να απωθούν ή να προσελκύουν έντομα ανάλογα με τις ανάγκες του καλλιεργητή.
Σε μερικές περιπτώσεις μπορούν να βοηθήσουν στην ενίσχυση της βλάστησης και στο άρωμα άλλων ποικιλιών.
Ουσιαστικά η συγκαλλιέργεια μας βοηθά να φέρουμε μια ισορροπία στο οικοσύστημα του κήπου μας αφήνοντας την φύση να κάνει τη δουλειά της.

Καλλιεργείται με:
• καλαμπόκι
• φασόλι
• μπιζέλια
• ραπανάκια
• ηλίανθο
• ραδίκια
• καρότα
• άνηθο.
• Το νεροκάρδαμο βελτιώνει τη γεύση και την παραγωγή.
• Τα ραδίκια αποτρέπουν τα σκαθάρια των αγγουριών.

Αποφύγετε τη συγκαλλιέργεια με:
• ντομάτα
• αρωματικά βότανα κυρίως
• φασκομηλιά

Ανθοφορία – Καρποφορία
 Οι αγγουριές βγάζουν δύο είδη λουλουδιών – με ύπερο (θηλυκά) και με στήμονες (αρσενικά). Τα πρώτα λουλούδια είναι με στήμονες και πέφτουν χωρίς να εξελιχθούν σε καρπό.
Η επόμενη φουρνιά λουλουδιών περιλαμβάνει και αρσενικά και θηλυκά και έτσι γίνεται επικονίαση (γονιμοποίηση).
Πρόσφατα, σε ορισμένες χώρες έχουν αρχίσει να πωλούνται και θηλυκά μόνο φυτά (βγάζουν μόνο θηλυκά άνθη) και γι’ αυτό τα πακετάκια με τους σπόρους έχουν και ειδικά χρωματισμένους σπόρους, που πρέπει να φυτευτούν ανάμεσα στους υπόλοιπους για να μπορεί να γίνει επικονίαση.
Αν θέλετε να έχετε λιγότερα, αλλά μεγαλύτερα αγγούρια, μπορείτε να κόβετε τα νέα άνθη, ώστε η δύναμη του φυτού να πηγαίνει στο μεγάλωμα των καρπών. Όσο λιγότερα τα άνθη, τόσο πιο δυνατά θα γίνουν τα υπάρχοντα αγγούρια.

Κυριότερες ποικιλίες είναι:
-Τα λεπτά και μακριά που είναι για σαλάτες.
-Τα μικρά που είναι κατάλληλα για πίκλες
-Τα υπόλευκα με ραβδώσεις (ατζούδια), κίτρινα και φρουτώδη.
 
Εξαρτάται από σας ποια ποικιλία θα καλλιεργήσετε και βεβαίως από το τι φυντάνια ή σπόρους θα βρείτε στα φυτώρια και τα καταστήματα.
 

Συγκομιδή
Τα αγγούρια είναι έτοιμα για συγκομιδή 50 με 70 ημέρες μετά τη φύτευση.
Ανάλογα με τη χρήση που τα προορίζετε, κόψτε τα ανάλογα με το μέγεθός τους.
Μην τα αφήνετε όμως να φτάσουν στο στάδιο του κιτρινίσματος γιατί όσο μεγαλώνουν γίνονται πικρά. Μαζέψτε τα κόβοντάς το μίσχο τους μισό πόντο πάνω από τον καρπό.
Και προσπαθήστε να μην ποδοπατήσετε τις αγγουριές την ώρα που μαζεύετε τον καρπό.
Για να έχετε συνεχή παραγωγή, σας συμβουλεύουμε να σπέρνετε αγγουριές με χρονική απόσταση δύο με τριών εβδομάδων.
Θα πρέπει να κόβετε τα αγγούρια τακτικά, γιατί αν γίνουν πολύ μεγάλα, το φυτό θα σταματήσει να παράγει άλλα.
Μπορείτε να πειραματιστείτε σε διάφορες αγγουριές, για να δείτε το πόσα άνθη και αγγούρια μπορεί να υποστηρίξει το φυτό σας, ανάλογα με τις τοπικές συνθήκες (κλίμα, ποικιλία φυτού, ποιότητα χώματος, λίπανση).
Η συχνή συγκομιδή των αγγουριών είναι απαραίτητη για να μεγαλώνουν και να έχουν την καλύτερη δυνατή ποιότητα.
Η καθυστέρηση της συγκομιδής οδηγεί σε αγγούρια κατώτερης ποιότητας και σε λιγότερο παραγωγικά φυτά επειδή η καρποφορία είναι μια εξαντλητική διαδικασία για το φυτό

Ασθένειες
Οι αγγουριές, όπως όλα τα κηπευτικά, προσβάλλονται από διάφορες ασθένειες, αλλά τα προβλήματα με αυτό το φυτό προέρχονται κυρίως από τις καλλιεργητικές πρακτικές.
Αυτό που κυρίως θα πρέπει να προσέξετε είναι το φυτό να έχει αρκετό νερό, αλλά να μην κολυμπά σε αυτό. Απομακρύνετε τυχόν σαπισμένα στελέχη ή προβληματικά τμήματα του φυτού.

Ασθένειες, Εχθροί Αγγουριάς

Εμφάνιση Προβλημάτων
 • Ωχρές κηλίδες στην πάνω επιφάνεια του φύλλου και εξανθήσεις στην κάτω: περονόσπορος
• Γκρίζα μούχλα σε βλαστούς και καρπούς, σήψη: βοτρύτης
• Λευκοί «λεκέδες» πάνω στα φύλλα: ωίδιο
• Μαρασμός και πτώση των φύλλων: φουζαρίωση
• Σήψη του βλαστού με λευκό επίχρισμα: σκληρωτινίαση
• Γωνιώδεις κηλίδες στα φύλλα: βακτηρίωση
• Φυμάτια (μικροί όγκοι) στις ρίζες και καταστροφή των φυτών:νηματώδεις
• Συστροφή των νεαρών φύλλων παρουσία εντόμων: αφίδες (μελίγκρες)
• Μικρές, λευκές πεταλούδες, ζημιές στα φύλλα: αλευρώδης
• Ξεθωριασμένα φύλλα, ιστοί: τετράνυχος
• Πικρή γεύση: Θα σας έχει τύχει σίγουρα κάποια στιγμή να δοκιμάσετε αγγούρι που πικρίζει.
Οι «παλιοί» κηπουροί έλεγαν ότι το αγγούρι πικρίζει αν, κατά λάθος, πατήσει κάποιος τους έρποντες στο έδαφος καρπούς.
Στην πραγματικότητα όμως το χαρακτηριστικό αυτό εμφανίζεται συνήθως σε συγκεκριμένες ποικιλίες, αλλά μπορεί να προκληθεί και από έντονες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας ή έντονα ξηρή ατμόσφαιρα.

Διαβάζοντας το φυτό της αγγουριάς
Είναι γνωστό ότι οι καλλιέργειες ανταποκρίνονται στις επεμβάσεις που κάνουμε –θετικά ή αρνητικά- όπως επίσης και στις αλλαγές των καιρικών συνθηκών ή σε πιθανή προσβολή από ασθένειες. Τα φυτά παρουσιάζουν συμπτώματα ορατά σε εμάς τα οποία μετά από καλή παρατήρηση μπορούν να μας «μιλήσουν».
Έχοντας υπόψη τις δικές μας επεμβάσεις, αλλά και πιθανές μεταβολές των άλλων παραμέτρων (π.χ. θερμοκρασία, υγρασία, ηλιοφάνεια) πολύ συχνά μπορούμε να διαγνώσουμε ένα πρόβλημα και να προβούμε στις απαραίτητες ενέργειες για τη διόρθωσή του.
Παρακάτω παρουσιάζονται και αναλύονται μερικά χαρακτηριστικά συμπτώματα που εμφανίζει το φυτό της αγγουριάς και γίνεται μια προσπάθεια να ερμηνευθεί το κάθε ένα από αυτά.

Φύλλα
Πολύ μεγάλα φύλλα και βλαστοί που συχνά είναι χοντροί, ενώ οι καρποί είναι κοντοί.
Φυτό με μεγάλη βλαστική ανάπτυξη εξαιτίας χαμηλών θερμοκρασιών τη νύχτα και χαμηλής μέσης θερμοκρασίας 24ώρου.
Με διατήρηση της σωστής θερμοκρασίας κατά τη διάρκεια της νύχτας μπορούμε να αποφύγουμε το πρόβλημα
Ολόκληρα φύλλα με χαλκόχρωμη απόχρωση, συνήθως προς τη κορυφή του φυτού, που πολλές φορές επηρεάζει ολόκληρη την καλλιέργεια.
Αυτά τα συμπτώματα υποδεικνύουν υψηλή θερμοκρασία του φύλλου στο ανώτερο τμήμα του φυτού, εξαιτίας της έντονης διαπνοής που οφείλεται σε υψηλές θερμοκρασίες με ταυτόχρονη χαμηλή σχετική υγρασία.
Θα πρέπει να προσπαθήσουμε να μειώσουμε τη θερμοκρασία της ημέρας αυξάνοντας τη σχετική υγρασία

Κιτρίνισμα των φύλλων στο κατώτερο τμήμα του φυτού.
Συνθήκες ζέστης και υγρασίας επικρατούν στη ζώνη του χαμηλότερου τμήματος του φυτού, σε συνδυασμό με χαμηλά επίπεδα φωτισμού και είναι πιθανό να οδηγήσουν στο κιτρίνισμα των φύλλων σε αυτό το τμήμα του φυτού. Σε αυτή τη περίπτωση τα φύλλα είναι αδύναμα και λεπτά, πράγμα που οφείλεται στην έλλειψη απορρόφησης θρεπτικών στοιχείων. Πολλές φορές στα φύλλα μπορεί να εμφανίζονται και κατά τόπους πράσινες περιοχές.
Συχνά το κιτρίνισμα είναι πιθανό να οφείλεται σε έλλειψη αζώτου. Σε αυτή τη περίπτωση φύλλα υγιή και πράσινα κιτρινίζουν σε διάστημα 2-3 ημερών. Το φύλλο παίρνει ολόκληρο κίτρινο χρώμα, συμπεριλαμβανομένων και των νεύρων. Επιβεβαίωση της πιθανής έλλειψης αζώτου μπορεί να γίνει με φυλλοδιαγνωστική εξέταση.
Προσαρμογή της ποσότητας του αζώτου στο θρεπτικό διάλυμα.

Απότομη μάρανση των κατώτερων φύλλων.
Τα κατώτερα φύλλα μαραίνονται ενώ τα ανώτερα όχι. Η μάρανση συνεχίζεται για μερικές ημέρες οπότε τα φύλλα παίρνουν ένα καφέ-πορτοκαλί χρώμα. Εντωμεταξύ τα ανώτερα φύλλα γίνονται όλο και πιο μικρά. Τα συμπτώματα αυτά είναι συνεπακόλουθα με προσβολή του φυτού από φουσάριο ή βερτισίλιο που μπλοκάρουν τη ροή του νερού μέσα στο φυτό της αγγουριάς. Αυτοί οι μύκητες μετακινούνται από το έδαφος ή το υπόστρωμα προς τους ιστούς του φυτού από όπου γίνεται η μεταφορά του νερού και συνεπώς εμποδίζουν τη μετακίνηση νερού και θρεπτικών. Σε αυτές τις περιπτώσεις θα πρέπει να εξετάζουμε εσωτερικά τη βάση του φυτού αν παρουσιάζει καφέτιασμα των ιστών.

Μάρανση των ανώτερων φύλλων.
Αν τα ανώτερα φύλλα μαραίνονται και φαίνονται να έχουν ένα πράσινο-μπλε χρώμα και να είναι μικρότερα σε μέγεθος από ότι το κανονικό θα πρέπει να υποπτευθούμε προσβολή από Πύθιο. Αργότερα ολόκληρο το φυτό πιθανόν να εμφανίζει μάρανση κατά τη διάρκεια της ημέρας και να επανέρχεται κατά τη διάρκεια της νύχτας. Οι καρποί αυτών των φυτών έχουν πολύ σκούρο πράσινο χρώμα και δεν έχουν ικανοποιητικό πάχος. Παρόμοια συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν από απότομες αλλαγές των καιρικών συνθηκών από συννεφιά σε έντονη ηλιοφάνεια. Αυτό συμβαίνει επειδή τις συννεφιασμένες ημέρες η σχετική υγρασία είναι υψηλότερη και η ανάπτυξη των ριζών γίνεται με χαμηλότερους ρυθμούς. Όταν γίνει απότομη αλλά σε έντονη ηλιοφάνεια, λοιπόν, οι ρίζες δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες για εξατιμισοδιαπνοή των φύλλων, οπότε παρατηρούνται φαινόμενα μάρανσης. Φυτά τα οποία έχουν στρεσαριστεί ή κρατούν μεγάλο φορτίο καρπών είναι πιο ευαίσθητα σε αυτές τις συνθήκες.
Μείωση της αγωγιμότητας του θρεπτικού διαλύματος με το οποίο ποτίζουμε σημαίνει λιγότερο στρεσάρισμα του φυτού σε νερό. Επίσης πρέπει να μειώσουμε το φορτίου του φυτού το συντομότερο δυνατό.

Καφέτιασμα της άκρης των φύλλων της κορυφής.
Πιθανόν να πρέπει να υποπτευθούμε πρώτο στάδιο προσβολής από το μύκητα Didymella bryoniae. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να παρατηρήσουμε αν υπάρχουν συμπτώματα και στη βάση του φυτού, αλλά και στους καρπούς.
Καλός αερισμός και διατήρηση των φυτών στεγνών είναι κάποια από τα μέτρα που μπορούμε να πάρουμε.
Κίτρινος ή νεκρωτικός ιστός στην εξωτερική περίμετρο του φύλλου.
Μεγάλη διαφορά μεταξύ ημερήσιας και νυχτερινής θερμοκρασίας. Επίσης πιθανόν να έχει αυξηθεί η πίεση στη ριζόσφαιρα εξαιτίας ποτίσματος που έγινε αργά το απόγευμα.
Αύξηση της αγωγιμότητας κατά μισή μονάδα, κυρίως με προσθήκη καλίου και καλός αερισμός στη διάρκεια της ημέρας.
Σημεία των φύλλων που γίνονται ανοιχτοπράσινα, κυρίως στα κατώτερα φύλλα.
Παρουσιάζεται σε καλοκαιρινές καλλιέργειες όταν η θερμοκρασία της ριζόσφαιρας ξεπεράσει τους 25OC και μοιάζει με σύμπτωμα έλλειψης μαγνησίου.
Καλή σκίαση του θερμοκηπίου το καλοκαίρι

Βλαστός
Μικρά μεσογονάτια διαστήματα (η κανονική απόσταση θα πρέπει να είναι 12-15 εκατοστά)
Πιθανόν να οφείλεται σε μικρή διαφορά μεταξύ των θερμοκρασιών ημέρας και νύχτας
Φούσκωμα στη βάση του βλαστού
Πιθανόν να οφείλεται σε κακές συνθήκες κατά τη διάρκεια του πρώτου σταδίου ανάπτυξης του φυτού. Επίσης θα πρέπει να γίνει έλεγχος για πιθανές μολύνσεις στο σημείο αυτό της βάσης του βλαστού.
Μάρανση κορυφής ενώ τα νεαρά φύλλα συστρέφονται προς τα κάτω. Ακανόνιστη περιφέρεια φύλλου.
Πιθανόν να οφείλεται σε έλλειψη ασβεστίου στα φύλλα και την κορυφή του φυτού λόγω χαμηλής εξατμισοδιαπνοής εξαιτίας υψηλής σχετικής υγρασίας.
Μείωση της σχετικής υγρασίας και διαφυλλικός ψεκασμός με ασβέστιο.

Κορυφή
Λεπτή κορυφή με μικρά φύλλα, κακή ανάπτυξη ανθέων.
Βελτιώστε τη μέση θερμοκρασία ημέρας και νύχτας, ώστε να μην έχουν μεγάλες αποκλείσεις. Ελέγξτε αν γίνεται καλή απορρόφηση του ασβεστίου από το ριζικό σύστημα.
Βλαστός πεπλατυσμένος στην κορυφή.
Πρόκειται για γενετικό πρόβλημα το οποίο δεν μεταδίδεται από φυτό σε φυτό. Τα περισσότερα φυτά με αυτή την εμφάνιση παρουσιάζουν προβλήματα στην παραγωγή.
Παχιά κορυφή, μεγάλα άνθη και μικρά μεσογονάτια
Αποτελούν ένδειξη ότι το φυτό έχει ζωηρή βλαστική ανάπτυξη οφειλόμενη στις σχετικά χαμηλή νυχτερινή θερμοκρασία.
Κορυφή χλωροτική και ελαφρά διάστικτη
Είναι συνηθισμένο φαινόμενο στην περίπτωση που του φυτό είναι φορτωμένο με καρπούς σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού, όπως νωρίς την άνοιξη και μετά από μερικές ημέρες συννεφιάς. Σε τέτοιες περιπτώσεις εμφανίζεται ξανθιά κορυφή εξαιτίας του στρες αν και δίνουμε επαρκείς ποσότητες σιδήρου με τη λίπανση.
Θα πρέπει να ξεφορτώσουμε το φυτό άμεσα και να δώσουμε διαφυλλικά σίδηρο αν το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρό.
Κορυφές με πολύ σκούρο χρώμα το πρωί
Η εμφάνιση αυτού του προβλήματος συνδέεται με ανεπαρκή άρδευση την προηγούμενη ημέρα.

Άνθη
Πτώση ανθών και νεαρών καρπών.
Υπάρχουν πολλές αιτίες για την πτώση ανθών και καρπών και όλες συνδέονται με στρεσάρισμα του φυτού. Για παράδειγμα υπάρχουν πολλά αναπτυγμένα άνθη σε σχέση με τα φύλλα. Οι παραγωγοί θα πρέπει να αφήνουν ένα άνθος-καρπό ανά τέσσερα φύλλα περίπου. Αν στις ανοιξιάτικες καλλιέργειες αφήνουμε πάνω από 4-6 καρπούς σε κάθε βλαστό, τότε η αποβολή των καρπών είναι συνήθης. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι υπάρχουν διαθέσιμα λιγότερα θρεπτικά για το φυτό. Συνεπώς θα πρέπει να διατηρούμε σωστή αναλογία καρπών-βλάστησης, και να αποφεύγουμε τον πειρασμό να αφήσουμε πολλούς καρπούς στο στέλεχος για να επωφεληθούμε από τις τυχόν καλύτερες τιμές, καθώς με αυτόν τον τρόπο θυσιάζουμε την επόμενη παραγωγή.
Ένας άλλος λόγος για τον οποίον μπορεί να έχουμε πτώση ανθών και καρπών είναι η αφαίρεση πολλών φύλλων. Συχνά γίνεται δραστική αφαίρεση φύλλων με σκοπό να διεγερθεί η καινούρια παραγωγή, με αποτέλεσμα έντονο στρες και καθυστέρηση στην εμφάνιση των ανθών που σημαίνει και ελαχιστοποίηση της παραγωγής.
Μία άλλη αιτία για την εμφάνιση πτώσης ανθών και καρπών είναι η προσβολή του ριζικού συστήματος από ασθένειες,
Τέλος η υπερβολική χρήση σκευασμάτων φυτοπροστασίας μπορεί επίσης να προκαλέσει πτώση των ανθών.
Ανοιχτόχρωμα άνθη
Πιθανή ανεπάρκεια φωσφόρου να θρέψει ολόκληρο το φυτό.

Καρποί.
Καρποί κοντόχοντροι
Υπάρχουν πολλές αιτίες για αυτό το φαινόμενο. Πιθανόν να οφείλεται στην ποικιλία του αγγουριού. Επίσης πιθανή αιτία είναι η μικρή διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ ημέρας και νύχτας, αλλά και εμφάνιση υψηλής σχετικής υγρασίας κυρίως κατά τις πρωινές ώρες.
Κακοσχηματισμένοι καρποί.
Η πιθανή αιτία είναι η έλλειψη καλίου στον καρπό. Πριν επηρεαστεί όμως ο καρπός έχουν εμφανιστεί χαρακτηριστικά συμπτώματα έλλειψης καλίου στα φύλλα όπως χλώρωση ή νέκρωση της περιφέρειας των φύλλων.
Τμήματα με ανοιχτό χρωματισμό ή καψίματα πάνω στον καρπό.
Υψηλή θερμοκρασία καρπού λόγω απευθείας έκθεσης στον ήλιο. Πιθανή προσβολή του βλαστού από το μύκητα Didymella bryoniae, όπως αναφέρθηκε πιο πάνω.
Πολύ σκούρο πράσινο χρώμα καρπού.
Μπορεί να οφείλεται σε αυξημένη αγωγιμότητα, αλλά και σε στρεσάρισμα του φυτού σε νερό. Αν πιέσουμε ελαφρά τον καρπό και μείνει αποτύπωμα, τότε υπάρχει απώλεια νερού από τον καρπό.
Κάθετες ρωγμές.
Πιθανό να οφείλεται σε συμπύκνωση υδρατμών στην επιφάνεια του καρπού. Άλλες αιτίες μπορεί να είναι η απότομη πτώση της θερμοκρασίας κατά τη διάρκεια της νύχτας, αλλά και μια πιθανή έλλειψη βορίου σε αρχικό στάδιο.

 

 

Πηγή:agroselida.blogspot.gr

Μοιραστείτε το:

Χρήσιμα και ενδιαφέροντα

Επισκέπτες του χειμώνα στον κήπο μας

Επισκέπτες του χειμώνα στον κήπο μας

Σκυλάκι, το αγαπημένο λουλούδι μικρών και μεγάλων

Σκυλάκι, το αγαπημένο λουλούδι μικρών και μεγάλων

Μυρμήγκια στο σπίτι; Πώς να απαλλαγείτε

Μυρμήγκια στο σπίτι; Πώς να απαλλαγείτε

Πως πρέπει να επιλέγουμε φυτά για συνθέσεις

Πως πρέπει να επιλέγουμε φυτά για συνθέσεις

Πως να ξεφορτωθείτε τα μυρμήγκια από το σπίτι, με οικολογικούς τρόπους

Πως να ξεφορτωθείτε τα μυρμήγκια από το σπίτι, με οικολογικούς τρόπους

Οι αλλεργίες της άνοιξης: τα κύρια αλλεργιογόνα

Οι αλλεργίες της άνοιξης: τα κύρια αλλεργιογόνα