Το ρεβίθι μπορεί να καλλιεργηθεί ως ζωοτροφή σε ξερικά χωράφια σε αμειψισπορά  και να εξασφαλίσει με τον καρπό του απεριόριστες ποσότητες συμπυκνωμένης πρωτεϊνούχας ζωοτροφής στα σιτηρέσια όλων των αγροτικών ζώων όπως αιγοπρόβατα και βοοειδή.

Η περιεκτικότητα των σπόρων του ρεβιθιού σε πρωτεΐνες είναι υψηλή, χωρίς να φτάνει αυτήν της σόγιας, έχει όμως υψηλότερη περιεκτικότητα σε λάδι και σε υδατάνθρακες, που το καθιστούν πολύτιμο ως ζωοτροφή. Η εποχή σποράς ξεκινά από 20 Νοεμβρίου έως 10 Δεκεμβρίου και καλό είναι να ενσωματώνουμε λίπασμα πλούσιο σε φώσφορο και κάλιο. Το φύτρωμά της γίνεται μέσα στον Ιανουάριο ή σε εξαιρετικά ψυχρό χειμώνα, στις αρχές Φεβρουαρίου. Μέση απόδοση καρπού σε φθινοπωρινή σπορά είναι τα 200-280 κιλά στο στρέμμα. 

Είναι φυτό πολύ ανθεκτικό στην ξηρασία γι’ αυτό και η καλλιέργεια του επεκτείνεται ακόμη και σε περιοχές με ελάχιστες βροχές. Όταν όμως υπάρχει δυνατότητα για πότισμα κατά την άνθηση και καρποφορία των φυτών τότε οι αποδόσεις καρπού μπορεί να αυξηθούν θεαματικά. Το ρεβίθι έχει πολύ λίγες απαιτήσεις σε έδαφος γι’ αυτό μπορεί να καλλιεργηθεί σε μεγάλη ποικιλία τύπων εδαφών, από τα ελαφρά αμμώδη μέχρι και τα αργιλώδη.

Πηγή:http://www.geoponikiagora.gr