Κάθε παιδί πρέπει να έχει το δικό του παρτέρι ή τις δικές του γλάστρες. Πρέπει ο χώρος να είναι μικρός και να βρίσκεται στο καλύτερο σημείο του κήπου ή του μπαλκονιού σας, όπου υπάρχει το καλύτερο χώμα και φως. Φυτέψτε μόνο 2 ή 3 φυτά από κάθε είδος. Προετοιμάστε την επιτυχία.

-Δώστε στα παιδιά σας καλά εργαλεία. Αν μπορούν να τα χειριστούν, αφήνετε να χρησιμοποιούν τα δικά σας εργαλεία. Έτσι αναγνωρίζετε τη σημασία της δουλειάς τους. Εναλλακτικά μπορείτε να προμηθευτείτε καλής ποιότητος παιδικά εργαλεία από καταστήματα παιχνιδιών ή κέντρα κήπου. Δεν πρέπει όμως να είναι εύθραυστα, γιατί αυτό εκνευρίζει τα παιδιά.

-Δεν είναι απαραίτητο να αγοράσουμε πλαστικές γλάστρες. Φυτεύουμε μέσα σε κάθε δοχείο που βρίσκουμε κατάλληλο. Μισοβάρελα, τενεκέδες (χωρίς αιχμηρές γωνίες), κουτιά από κονσέρβες, κρεμαστές γλάστρες, παλιά καλάθια επενδυμένα με πλαστικό, τρύπιες κατσαρόλες, κουβάδες, λεκάνες, ποτιστήρια. Δείχνουμε έτσι στο παιδί ότι δεν υπάρχουν σκουπίδια, όλα μπορούν με ένα όμορφο βάψιμο και περιποίηση να χρησιμοποιηθούν και πάλι.

-Μοιράζοντας τους σπόρους, χώμα, εργαλεία κ.ο.κ., ενθαρρύνετε τη συνεργασία και την κοινοχρησία, αλλά και την υπευθυνότητα (τακτοποίηση και καθάρισμα των εργαλείων). Μπορείτε βέβαια να δώσετε στο κάθε παιδί τα δικά του εργαλεία.

-Τα παιδιά πρέπει να κάνουν όλη τη διαδικασία, από το σπόρο μέχρι το τραπέζι του φαγητού. Μαθαίνουν καλύτερα όταν καταλαβαίνουν το πλαίσιο της δραστηριότητάς τους. Έτσι καταλαβαίνουν ότι ο κήπος είναι διασκέδαση, αλλά όχι παιχνίδι. Νιώθουν ότι συνεισφέρουν κι αυτά στις ανάγκες της οικογένειας. Εκτός από το φύτεμα και την περιποίηση των φυτών, πρέπει να μαζέψουν μόνα τους καρπούς και να ετοιμάσουν το φαγητό με αυτά, όσο μικρή κι αν είναι η σοδειά τους (στο μέτρο βέβαια που μπορούν).

-Αντί να προσπαθείτε να εξηγήσετε με λόγια, δείξτε τους εικόνες.

-Η προσοχή τους περισπάται εύκολα. Δώστε τους διάφορα πράγματα κα κάνουν, ώστε να αρχίσουν αμέσως τη δουλειά και να είναι συνεχώς απασχολημένα. Ειδικά το σκάψιμο έχει μια ατέλειωτη γοητεία...

-Καλλιεργώντας τον κήπο θα λερωθούν. Η επαφή με το χώμα είναι αναγκαία και επιθυμητή.

-Αν το παιδί είναι πολύ μικρό, μπορεί να χρειαστεί να βοηθήσετε λίγο στα κρυφά. Μερικές δουλειές δεν είναι ευχάριστες και το παιδί ίσως να μη μπορεί πάντα να κάνει όλες τις δουλειές. Ίσως χρειαστεί να μαζέψετε τη νύχτα μερικούς γυμνοσάλιαγκες από τα μαρούλια, ή να τυλίξετε το λάστιχο. Το παιδί δεν χρειάζεται να ξέρει την κάθε μικρή βοήθεια που προσφέρετε, το βασικό είναι να νιώθει ότι το παρτέρι είναι δικό του.

-Προσέξτε όλες τις προσπάθειές τους. Ακόμη και ο μικρότερος έπαινος αυξάνει την αυτοεκτίμησή τους. Αναγνωρίστε τις αποτυχίες τους σαν μέρος της κηπουρικής. Το σημαντικό είναι να αγαπήσει το παιδί τον κήπο του, κι όχι η σοδειά που θα μαζέψει.

-Επιδείξτε τη δουλειά του παιδιού στους επισκέπτες σας, με τον ίδιο ενθουσιασμό που δείχνετε και τα δικά σας φυτά. Πάρτε τους επισκέπτες σας για μια βόλτα στον κήπο ή το μπαλκόνι, φωτογραφείστε τη σοδειά και στείλτε τη φωτογραφία στους παπούδες & γιαγιάδες. Η προσοχή που συγκεντρώνει η δουλειά τους είναι το καλύτερο κίνητρο για τα παιδιά ώστε να συνεχίσουν να ασχολούνται. Προτείνετέ τους αν θέλουν να χαρίσουν λίγα λαχανικά όπου προτιμούν, π.χ. στους φίλους ή τον παπού και τη γιαγιά.

-Μην τους επιβάλλετε τι θα κάνουν, αλλά να δείχνετε με το παράδειγμα του δικού σας κήπου και με τις προτάσεις.

-Φτιάξτε ένα ημερολόγιο εργασιών, ώστε να έχει όλο το χρόνο ενδιαφέρουσες ασχολίες, με διαφορετικά φυτέματα, λιπάνσεις, συγκομιδές κτλ.

-Μετά από κάθε δραστηριότητα προσπαθούμε να επαναλάβουμε αυτά που μάθαμε. Συζητείστε τι έκανε, τι είδε, ποιό πρέπει να είναι το επόμενο βήμα. Μπορεί ακόμη να ζωγραφίσει τα φυτά ή να κρατήσει ένα ημερολόγιο εργασιών, ή ένα τετράδιο με αποξηραμένα φύλλα και λουλούδια. Αν δεν ξέρει να γράψει, μπορεί να σας τα υπαγορεύει.

-Προσπαθείστε να εμπλέξετε στην κηπουρική και άλλα παιδιά, συγγενείς, γείτονες, συμμαθητές ή φίλους. Το κοινό ενδιαφέρον εντείνεται.

-Όταν ταξιδεύετε σε αγροτικές περιοχές, σταματείστε το αυτοκίνητο και δείξτε στο παιδί σας τις καλλιέργειες στα γύρω χωράφια. Επισημάνετε όμως τα λάθη της βιομηχανικής γεωργίας: "- Δεν υπάρχουν πουλιά, έντομα ή σκουλήκια". Σχολιάστε ακόμη και τα λαχανικά στο σουπερμάρκετ ή στη λαϊκή αγορά "- Ήρθε πάλι ο καιρός για μελιτζάνες", "- Αυτά τα μαρούλα τα έχουν φάει κάμπιες", ή ρωτήστε τον φιλικό παραγωγό "- Θέλουν πολύ ήλιο τα καρότα;".

-Και μια αναγκαία προειδοποίηση: Αποφύγετε κάθε χημικό λίπασμα, εντομοκτόνο, ζιζανιοκτόνο. Όχι μόνο είναι αντίθετο με το σκοπό της δραστηριότητας (παρεμβαίνουν εξωτερικά εντατικά στοιχεία στον κύκλο της φύσης), αλλά και ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ.

-Μιά άλλη ιδέα : μπορείτε να φυτέψετε σπόρους ή τμήματα φυτών που δεν καταναλώνονται. Τα παιδιά μαθαίνουν ότι τίποτε δεν πάει χαμένο στη φύση, ότι ο κύκλος της φύσης δεν σταματάει στο τραπέζι μας, ότι το κουκούτσι του φρούτου που φάγαμε δεν είναι σκουπίδι αλλά ένας μικρός θησαυρός που μπορεί να μας δώσει νέα φυτά. Ενα κουκούτσι από λεμόνι, για παράδειγμα, ή κάθε εσπεριδοειδές, δίνει ένα όμορφο δεντράκι με διακοσμητικό γυαλιστερό πράσινο φύλλωμα (δεν είναι όμως, τα περισσότερα, καρποφόρα). Άλλα τέτοια φυτά είναι:
- Χουρμάδες: παραχώνουμε τα κουκούτσια σε μιά γωνιά που το παιδί ποτίζει τακτικά. Το φυτό μπορεί να γίνει ένας όμορφος ψηλός φοίνικας (τα φύλλα είναι σκληρά και γωνιώδη).
- Ροδιά: Φυλλοβόλος θάμνος, χρειάζεται πότισμα.
- Αβοκάντο: (φυτεύουμε το κουκούτσι με τη μύτη προς τα πάνω και αφήνουμε το πάνω μισό έξω από το χώμα. Ποτίζουμε άφθονα).
- Ανανάς: Κόβουμε την κορυφή και ένα εκατοστό από το φρούτο. Φυτευουμε σε μίγμα κομπόστ και άμμου και διατηρούμε υγρό.
- Όταν μαγειρεύουμε καρότα ή ρέβες, κόβουμε την κορυφή με κοφτερό μαχαίρι, πετάμε όλα τα φύλλα εκτός από τα μικρά τρυφερά στο κέντρο και δίνουμε στα παιδιά να φυτέψουν. Μέσα σε ένα μήνα αναπτύσσονται διακοσμητικά λεπτά μακριά φύλλα. 

Πηγή:users.sch.gr