Πολύ χρήσιμη κηπουρική δραστηριότητα είναι η καλλιέργεια λαχανικών στο μπαλκόνι ή ακόμα και στην ταράτσα ενός σπιτιού. Τα πλεονεκτήματα που μπορεί να έχει μια οικογένεια από την δημιουργία του σπιτικού λαχανόκηπου είναι σημαντικά: η απαλλαγή από το καθημερινό στρες, η υιοθέτηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής, η αξιοποίηση μέρους των σκουπιδιών του σπιτιού και τέλος η ανάπτυξη ενός οικολογικού τρόπου συνείδησης.

Για τη δημιουργία ενός πετυχημένου σπιτικού λαχανόκηπου δεν χρειάζεται τόση πολύ προσπάθεια αλλά περισσότερο θέληση για την καλλιέργεια των κηπευτικών, σε συνδυασμό με τη γνώση βασικών αρχών για τη σωστή ανάπτυξή τους.

Σε πρώτη φάση, ένας υποψήφιος καλλιεργητής λαχανικών, θα πρέπει να αντιληφθεί τις διαφορές ανάμεσα στα αναπτυσσόμενα λαχανικά στο φυτόχωμα της ζαρντινιέρας και αυτών στο χώμα του κήπου της αυλής. Οι σημαντικότερες από αυτές παρουσιάζονται περιληπτικά παρακάτω:

Το χώμα της γλάστρας χάνει γρήγορα τα θρεπτικά του συστατικά, διότι αυτά ξεπλένονται μαζί με το νερό που απορρέει από τις τρύπες αποστράγγισης. Για αυτό το λόγο, οι καλλιέργειες σε γλάστρες επιβάλλεται να λιπαίνονται περισσότερες φορές από ότι οι υπαίθριες καλλιέργειες.

Τα εδαφικά μίγματα για γλάστρες στραγγίζουν ικανοποιητικά και έχουν διορθωμένο pΗ. Αντίθετα, στη φύση, η αντίδραση του εδάφους καθώς και ο βαθμός στράγγισής του εξαρτώνται από το είδος του πετρώματος από το οποίο σχηματίστηκε.

Το χώμα της γλάστρας ξηραίνεται πολύ πιο γρήγορα από αυτό του κήπου και επομένως χρειάζεται περισσότερο πότισμα.
Το φυτόχωμα είναι αποστειρωμένο ενώ στο χώμα του κήπου πιθανό να απαιτηθεί η μέθοδος απολύμανσης του εδάφους, πριν την εγκατάσταση της καινούργιας καλλιέργειας.
Τέλος, το φυτόχωμα είναι τις περισσότερες φορές ελαφρύτερο από το χώμα του κήπου.