Υπάρχει η πεποίθηση ότι είναι εύκολη υπόθεση να συντηρηθούν χελώνες σε κήπο. Η πραγματικότητα, όμως, είναι άλλη και ειδικά όταν πρόκειται για μωρά χελωνάκια. Οι χελώνες έχουν διαφορετικές ανάγκες σε σχέση με άλλα ζώα που συνηθίζεται να συντηρούνται ως κατοικίδια, οι χελώνες δεν είναι κατοικίδια ζώα, αλλά πολύ σημαντικές και απολύτως απαραίτητες για την επιβίωσή τους.
Εκτός από τον παράγοντα διατροφή που είναι πάρα πολύ σημαντικός και τον παράγοντα ασφάλεια, η παροχή κατάλληλου χώρου είναι εξίσου σημαντική για την επιβίωση των χελωνών, μωρών και ενηλίκων.
Οι χελώνες είναι ερπετά και χρειάζονται την ηλιακή θερμότητα και ακτινοβολία για να δραστηριοποιηθούν. Είναι, όμως και αναγκασμένες να αποσύρονται σε ημισκιερά ή τελείως σκιερά σημεία για να αποφύγουν την υπερθέρμανση. Λόγω αυτών των αναγκών εκμεταλλεύονται τα μικροκλίματα που τους προσφέρει το φυσικό περιβάλλον, ώστε να διατηρούν τη θερμοκρασία του σώματός ους στα επιθυμητά επίπεδα και να ρυθμίζουν την ισορροπία του νερού στον οργανισμό τους.
Στη φύση οι χελώνες έχουν ελευθερία επιλογής, σε αντίθεση π.χ. με ένα κήπο περιορισμένης έκτασης, που περιβάλλεται από ψηλά κτίρια, με περιορισμένη βλάστηση.
Οι χελώνες έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από ηλιοθεραπεία την άνοιξη και το φθινόπωρο. Τις θερμότερες ώρες της ημέρας και ιδιαίτερα όταν η θερμοκρασία του περιβάλλοντος ξεπερνά του 32οC, ελαττώνουν τη δραστηριότητά τους και θάβονται μέσα στο χώμα και στα πεσμένα φύλλα. Το ίδιο κάνουν το βράδυ και κατά την περίοδο της χειμερίας νάρκης.
Αυτή η συμπεριφορά παρέχει διάφορα πλεονεκτήματα στις χελώνες. Μειώνει δραματικά την εξάτμιση των υγρών μέσω του δέρματος και της αναπνοής κατά 70 % και 30% αντίστοιχα. Εξοικονομεί ενέργεια περίπου 80% επί των ενεργειακών απαιτήσεων μιας δραστήριας χελώνας. Βοηθά στη σταθεροποίηση της θερμοκρασίας του σώματός της.
Την προστατεύει από πιθανούς θηρευτές. Το χειμώνα, όταν χιονίζει ή όταν η θερμοκρασία πέφτει κάτω από 2ο C, οι χελώνες που είναι θαμμένες στο χώμα δεν κινδυνεύουν να παγώσουν και να πεθάνουν. Ιδιαίτερα επικίνδυνη, ειδικά για τα μικρά, είναι η περίοδος της χειμερίας νάρκης, όταν δεν πληρούνται οι κατάλληλες προϋποθέσεις, πράγμα πολύ συνηθισμένο σε κατάσταση, αιχμαλωσίας. Αυτή την περίοδο, οι χελώνες θάβονται στο χώμα και προσπαθούν να σταθεροποιήσουν τη θερμοκρασία του σώματός τους στους 5οC έως 10οC ανώτερο.
Χελώνες που συντηρούνται σε επιφάνειες, εφημερίδες τσιμέντο γλάστρες βεράντες κλπ., όπου δεν έχουν πρόσβαση σε διαφορετικά μικροκλίματα και δεν μπορούν να θαφτούν, χάνουν πολλά υγρά μέσω της εξάτμισης και οι αυξομειώσεις της θερμοκρασίας του σώματός τους είναι πολύ απότομες. Τα προβλήματα υγείας εμφανίζονται νωρίτερα στα νεαρά άτομα, ενώ για τα ενήλικα μπορεί να χρειαστεί περισσότερος χρόνος. Συνήθως παρατηρούνται ελλείψεις μετάλλων και ιχνοστοιχείων και κυρίως αυτών που εμπλέκονται στην μεταβολική ασθένεια των οστών. Επίσης δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις με προβλήματα στα νεφρά και πέτρες στην ουροδόχο κύστη. Αυτό σε συνδυασμό και με τη λανθασμένη αντίληψη ότι οι χελώνες δεν πίνουν νερό και με ακατάλληλη διατροφή (ψωμί, γάλα, σκυλοτροφές, αποφάγια κλπ.) θα δημιουργήσουν σοβαρότατα προβλήματα υγείας, που οδηγούν στο θάνατο της χελώνας.
