Γνωρίζουμε τη γαλαζόπετρα με ασβέστη ή Βορδιγάλειος πολτός, θα δούμε πως παρασκευάζεται. Ο βορδιγάλειος πολτός ή γαλαζόπετρα με ασβέστη, είναι ένα χαλκούχο φάρμακο μυκητοτοξικό, που το χρησιμοποιούμε προληπτικά, για να εμποδίσουμε την προσβολή των φυτών από τους μύκητες, αλλά και για να καταπολεμήσουμε διάφορες ασθένειες, που οφείλονται σε αυτούς, ή σε βακτηρίδια,
όπως το ωίδιο, αλλά κυρίως τον περονόσπορο.

Υλικά
• 150 γραμ. γαλαζόπετρα
• 150 γραμ. ασβέστη σβησμένο (πολτό)
• 10 λίτρα νερό
• 20 γραμ. σαπούνι ή ζάχαρη
• δείκτη του ηλιοτροπίου, ή στυπόχαρτο

Εκτέλεση
Είναι σημαντικό, ο πολτός να παρασκευάζεται τη μέρα που θα χρησιμοποιηθεί, σε πλαστικό ή ξύλινο δοχείο, (όχι σιδερένιο γιατί μπορεί να τρυπήσει) και να χρησιμοποιείται όταν ο καιρός δεν είναι πολύ κρύος, δηλαδή πάνω από 10°C.

Μία μέρα πριν τον ψεκασμό, ξεκινάμε ετοιμάζοντας το διάλυμα του θειικού χαλκού.
Ρίχνουμε σ᾿ ένα  δοχείο (10 λίτρων) το μισό νερό (5 λίτρα) και αφού  βάλουμε την γαλαζόπετρα μέσα σε τουλπάνι, ή πυκνό τούλι, την τοποθετούμε μέσα στο δοχείο, έτσι που να κρέμεται στη μέση και ίσα που να τη σκεπάζει το νερό, αλλά να μην ακουμπάει στον πάτο, ανακατέυουμε και αφήνουμε να διαλυθεί.

Την άλλη μέρα, (τη μέρα του ψεκασμού), ετοιμάζουμε το ασβεστόγαλα ή ασβεστόνερο, (διάλυμα του υδροξειδίου του ασβεστίου), βάζοντας σ᾿ ένα άλλο δοχείο, το υπόλοιπο νερό (5 λίτρα), μαζί με τον ασβέστη και ανακατεύοντας μέχρι να διαλυθεί καλά.

Έπειτα, ανακατεύουμε καλά το διάλυμα στο πρώτο δοχείο, με το θειικό χαλκό, με τη βοήθεια ενός ξύλου και αφαιρούμε περίπου ½ λίτρο (το φυλάμε μήπως χρειαστεί να διορθώσουμε το μείγμα).
Στη συνέχεια, αφού σουρώσουμε το ασβεστόνερο, προσθέτουμε τα ⅔ του μέσα στο πρώτο δοχείο και ανακατεύουμε το μείγμα, να ομογενοποιηθεί καλά.
Ελέγχουμε το ph (πε-χα ), με το σχετικό δείκτη του ηλιοτροπίου και προσθέτουμε και άλλο υδροξείδιο του ασβεστίου (ασβεστόγαλα), μέχρι να δούμε την χρωματική ένδειξη που πρέπει.
Καθώς πλησιάζουμε στο τέλος της ανάμειξης, ρίχνουμε όλο και πιο λίγο ασβεστόγαλα, ανακατεύουμε καλά καί ελέγχουμε την οξύτητα, (το πε-χα), με το ειδικό χαρτί.

Εάν το διάλυμα μας βγαίνει όξυνο (συνήθως κόκκινο χρώμα) συμπληρώνουνε ασβεστόγαλα, ενώ εάν γίνει αλκαλικό (συνήθως μπλέ), συμπληρώνουμε γαλαζόπετρα.
Το διάλυμα πρέπει να είναι ουδέτερο και όταν το πετύχουμε, προσθέτουμε και το σαπούνι ή τη ζάχαρη, (για καλύτερη προσκόλληση στα φυτά), ανακατεύουμε και είμαστε έτοιμοι.

- Το ασβεστόγαλα προστίθεται για την ουδετεροποίηση του διαλύματος της γαλαζόπετρας, που είναι όξινο διάλυμα, (γιατί αν χρησιμοποιηθή όπως είναι, χωρίς να ουδετεροποιηθεί, θα προκαλέση εγκαύματα στα φυτά) και είναι σημαντικό η προσθήκη του, να γίνει λίγο - λίγο.

- Βέβαια, μπορούμε να αποφύγουμε όλη αυτή τη διαδικασία, αν αγοράσουμε έτοιμο σκεύασμα  σε σκόνη, το οποίο διατίθεται στο εμπόριο.
Αυτό είναι ουδετεροποιημένο και το μόνο που έχουμε να κάνουμε, είναι να το διαλύσουμε σε νερό, στις αναλογίες που συστήνει ο κατασκευαστής του και που συνήθως είναι 0.75%.

- Τους ψεκασμούς, στα πρώτα στάδια της βλάστησης, πρέπει να τους κάνουμε με τη μικρότερη αναλογία, αρχίζοντας από  0.5% και σταδιακά με την αύξηση της βλάστησης, να αυξάνεται και η πυκνότητα.
Πολύ πυκνότερο διάλυμα, με δοσολογίες μεγαλύτερες του 1.5%, δεν προσφέρει ουσιαστικά τίποτα παραπάνω, στην καταπολέμηση του περονοσπόρου και απλά επιβαρύνει το περιβάλλον χωρίς λόγο.

Και να μην ξεχνάμε: Η μόνη διαφορά ανάμεσα στο φάρμακο και στο φαρμάκι, είναι η δοσολογία.
 
- Ο βορδιγάλιος πολτός πρέπει να χρησιμοποιείται την μέρα που θα τον παρασκευάσουμε, γιατί όσο μένει, χάνει τις αρχικές του ιδιότητες και μπορεί να μας δημιουργήσει προβλήματα.
Όπως όλα τα φυτοφάρμακα, έτσι και αυτό είναι επικίνδυνο και κατά τον ψεκασμό πρέπει να παίρνουμε όλες τις ανάλογες προφυλάξεις, δηλαδή προστατευτική φόρμα, χρήση μάσκας και πλαστικών γαντιών.

- Οι δείκτες ph (πε-χα), δεν έχουν όλοι τον ίδιο χρωματικό κώδικα, για το όξινο και το αλκαλικό.
Γι᾿ αυτό δοκιμάζουμε ένα κομματάκι του στο όξινο (γαλαζόπετρα) και στο αλκαλικό (ασβεστόνερο) πριν την χρήση του, για να είμαστε σίγουροι.
Το στυπόχαρτο αντίθετα, παραμένει λευκό από το όξινο ως το ουδέτερο, και στο αλκαλικό παίρνει ένα κόκκινο χρώμα.

Πηγή:faghta-giagias.blogspot.com