Υπάρχουν τρία όμορφα “στολίδια” για τον κήπο ή τη βεράντα μας

Τριανταφυλλιά (Rosa sp. – Rosaceae)
Η τριανταφυλλιά είναι πολυετές, φυλλοβόλο φυτό, με πολλά είδη και ποικιλίες. Καλλιεργείται για την παραγωγή δρεπτών ανθέων, αλλά και ως φυτό κήπου ή γλάστρας. Το διάστημα ανθοφορίας της τριανταφυλλιάς εξαρτάται από την ποικιλία και μπορεί να καλύψει τους μήνες από Μάιο μέχρι αργά το χειμώνα. Η τριανταφυλλιά είναι φυτό που προσαρμόζεται εύκολα και αντέχει σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Για τους λόγους αυτούς απαντιέται σχεδόν σε ολόκληρη τη χώρα μας. Πριν φυτέψουμε μια τριανταφυλλιά πρέπει να προσέξουμε τη τοποθεσία. Η τριανταφυλλιά προτιμά μέρη ηλιόλουστα και αναπτύσσεται καλύτερα σε αμμοαργιλώδη – αργιλώδη εδάφη. Ζητάμε λοιπόν από τον φυτωριούχο κοκκινόχωμα. Να προσέξουμε τα πολύ όξινα και πολύ υγρά εδάφη.
Φροντίδες
Η τριανταφυλλιά χρειάζεται αρκετό νερό κυρίως την περίοδο της ανθοφορίας. Πλούσιο και τακτικό πότισμα λοιπόν όταν η τριανταφυλλιά μας έχει άνθη. Το κλάδεμα στην τριανταφυλλιά είναι απαραίτητο. Την περίοδο του χειμώνα, ειδικά τους μήνες Ιανουάριο – Φεβρουάριο κάνουμε το ετήσιο κλάδεμα. Αυστηρό για τις θαμνώδεις και ειδικό στις αναρριχώμενες. Αμέσως μετά το κλάδεμα κάνουμε λίπανση με πλήρες λίπασμα. Δε ξεχνάμε την αζωτούχο λίπανση το μήνα Σεπτέμβριο.

Λίλιο (Lilium candidum)
Έχετε υπομονή 2- 4 χρόνια; Τόσος καιρός απαιτείται αν θέλετε να φυτεύσετε μόνοι σας τους βολβούς και να χαρείτε τα άνθη του. Τα εντυπωσιακά του όμως άνθη σίγουρα θα σας κάνουν να τα θαυμάσετε και να τα προσφέρετε με ευχαρίστηση σε αγαπημένα σας πρόσωπα. Άνθη μεγάλα, λευκά και πολύ αρωματικά κάνουν την παρουσία τους τους μήνες Μάιο – Ιούνιο. Το Λίλιο είναι φυτό ποώδες, πολυετές. Καλλιεργείται για την παραγωγή δρεπτών ανθέων, αλλά και ως φυτό παρτεριού ή γλάστρας. Ζητάμε από τον φυτωριούχο μας βολβούς Λίλιο ή Κρίνος της Παναγιάς και  τους φυτεύουμε τους μήνες Σεπτέμβριο – Οκτώβριο. Προσαρμόζεται σε όλους τους τύπους εδαφών, αναπτύσσεται όμως καλύτερα σε ελαφρά εδάφη, με καλή στράγγιση και σε ηλιόλουστες θέσεις. Υπάρχουν και άλλα είδη Lilium καθώς και τα υβρίδιά τους τα οποία έχουν όλα ωραίο φύλλωμα και άνθη σε πολλούς χρωματισμούς. Προσέξτε όμως την ανθεκτικότητά τους στο κρύο γιατί διαφέρει από είδος σε είδος.
Φροντίδες
Το Λίλιο χρειάζεται τακτικά ποτίσματα με μικρές ποσότητες νερού και ελαφρά σκαλίσματα κατά την περίοδο σχηματισμού των ανθοφόρων στελεχών. Μη ξεχάσετε τη λίπανση με ένα πλήρες λίπασμα κατά την ίδια περίοδο.

Γαρδένια (Gardenia jasmionoides – Rubiaceae)
Στη χώρα μας είναι από τα πιο περιζήτητα καλλωπιστικά φυτά για γλάστρες και θα τη βρούμε σχεδόν σε όλους τους κήπους. Η παρουσία της γίνεται αντιληπτή από μεγάλη απόσταση εξαιτίας των αρωματικών της ανθέων.  Η καλλωπιστική της αξία βρίσκεται και στα μεγάλα βαθυπράσινα γυαλιστερά φύλλα της. Ανθίζει δύο φορές το χρόνο: τέλος Άνοιξης (Μάιος – Ιούνιος) και Φθινόπωρο (Σεπτέμβριος – Οκτώβριος ) Το φυτό της γαρδένιας προτιμά ζεστές περιοχές με υψηλή υγρασία στην ατμόσφαιρα, δροσερό περιβάλλον με αρκετό φως. Προσοχή όμως! Η γαρδενια δεν πρέπει να τοποθετείται σε σημείο με απ’ ευθείας έκθεση στον ήλιο ενώ τη περίοδο της άνθησης δεν χρειάζεται πολύ φως. Η καλύτερη θέση λοιπόν για τη γαρδένια είναι η ημισκιερή, κάτω από αραιόκλαδα δέντρα, κληματαριές κλπ. Αναπτύσσεται σε όξινα , χωρίς ασβέστη και αφράτα εδάφη με καλή στράγγιση. Ζητάμε από τον φυτωριούχο μας καστανόχωμα, που θεωρείται το καλύτερο χώμα για τη γαρδένια.
Φροντίδες
Το μέγεθος της γλάστρας πρέπει να είναι ανάλογο της ανάπτυξης του φυτού. Όταν λοιπόν μεγαλώσει το φυτό μας κάνουμε μεταφύτευση σε μεγαλύτερη γλάστρα. Η μεταφύτευση γίνεται συνήθως κάθε 2 χρόνια τους μήνες Σεπτέμβριο, Οκτώβριο ή  Φεβρουάριο. Τα ποτίσματα να είναι συχνότερα την άνοιξη – καλοκαίρι και πολύ περιορισμένα το χειμώνα, ενώ το καλύτερο νερό είναι το βρόχινο. Μη ξεχνάτε, τις ζεστές κυρίως ημέρες, να κάνετε ραντίσματα στα φύλλα κατά τις απογευματινές ώρες για τη δημιουργία υγρασίας στο περιβάλλον. Η γαρδένια υποφέρει πολύ από χλώρωση (κιτρίνισμα των φύλλων) που οφείλεται σχεδόν πάντοτε στην κακή ποιότητα του χώματος ή στην υπερβολική υγρασία. Το πέσιμο των μπουμπουκιών, κατά κάποιο τρόπο φυσιολογική πάθηση, οφείλεται στο πολύ ή λίγο νερό,στην  υπερβολική λίπανση, στην αδυναμία του φυτού, στην υψηλή θερμοκρασία, στο ακατάλληλο έδαφος κλπ.

Πηγή:www.ellinikigeorgia.gr