Η άνοιξη χαρακτηρίζεται από αφθονία φυτών σε άνθηση που βοηθούν στην ανάπτυξη του μελισσιού και δίνουν την πρώτη παραγωγή. Ας δούμε ποιά είναι:

-Αγριοβερυκοκκιά. (Prunus pseudarmeniaca). Θάμνος με άνθη λευκά, δίνει άφθονο νέκταρ και γύρη τον Απρίλιο-Μάιο. Αγριόβικος (Vicia spp) Καβαλλαριά. Δίνει άφθονο νέκταρ από ανθικά και εξωανθικά νεκτάρια. Αρκετά σημαντικό μελισσοκομικό φυτό περιορίζεται όμως από τα ζιζανιοκτόνα. Με συνθήκες ήπιου χειμώνα και βροχερής άνοιξης κλιμακώνει την ανθοφορία από το τέλος του χειμώνα έως και το καλοκαίρι (Τσέλιος, 1996β). Είναι φυτό ευαίσθητο στους παγετούς.
-Αγριοκορομηλιά (Prunus spinosa) Tσαπουρνιά. Θάμνος ακανθώδης με άσπρα άνθη που συναντάται σε θαμνώδη δάση. Ανθίζει το Μάρτιο-Απρίλιο και δίνει περισσότερο γύρη και λιγότερο νέκταρ.
-Αγριοτρίφυλα (Trifolium spp). Υπάρχουν αρκετά είδη, σχεδόν όλα δίνουν άφθονο νέκταρ. Τα αγριοτρίφυλα απαιτούν πολλές βροχές για να αποδώσουν το μέγιστο των δυνατοτήτων τους. 
-Αγριοφασκομηλιά. (Cistus salviaefolius). Δίνει άφθονο νέκταρ και το παραγόμενο μέλι είναι αρωματικό..
-Aκακία (Robinia pseudoacacia) H ακακία είναι πολύ διαδεδομένο δέντρο, αυτοφυές σε χέρσα εδάφη και σε ρεματιές, αλλά και καλλωπιστικό που συχνά συναντιέται σε δεντροστοιχίες δρόμων, αυλές σπιτιών και σε δασικές εκτάσεις. Η άνθισή της αρχίζει από 5-10 Μαίου, διαρκεί κατά μέσο όρο 5-6 μέρες. Είναι ευαίσθητο δένδρο στις καιρικές συνθήκες. Η βροχή και ο δυνατός ξηρός άνεμος στην ανθοφορία σταματά τη νεκταροέκκριση. Μόνο το 20% του διαθεσίμου νέκταρος αξιοποιείται από τις μέλισσες. Οι σβόλοι γύρης που συλλέγουν οι μέλισσες από την ακακία είναι μικροί. Δίνει ανοιχτόχρωμο μέλι που δύσκολα κρυσταλλώνει.
-Ανεμώνες (Anemone spp). Πολυετές φυτό με άνθη κυανά, ερυθρά ή λευκά. Συναντάται σε χέρσες εκτάσεις. Ανθίζει από Φεβρουάριο μέχρι Μάιο δίνει άφθονη γύρη και μερικές φορές νέκταρ.
-Ακτινιδιά (Actinidia chinensis Planch). Δίνει αποκλειστικά γύρη γι’ αυτό τα μελίσσια πρέπει να τροφοδοτούνται διεγερτικά με σιρόπι (1:1) για να διατηρηθεί η ωοτοκία της βασίλισσας.
-Aνοιξιάτικο πεύκο. Μελιτώδεις εκκρίσεις από το έντομο Marchalina helenica τον Μάρτιο και Απρίλιο. Οι μέλισσες συλλέγουν αρκετές ποσότητες μελιτώματος και γίνεται ο  πρώτος τρύγος στα πευκοδάση. Το ανοιξιάτικο πευκόμελο διαφέρει στα οργανοληπτικά και φυσικοχημικά χαρακτηριστικά από το φθινοπωρινό πευκόμελο (Θρασυβούλου και Μανίκης, 1990)
-Αφάνα (Genista acanthoclados)
-Aχινοπόδα. Θάμνος με κίτρινα άνθη, δίνει νέκταρ και γύρη το Μάιο-Ιούνιο. . Βερβερίς (Berberis vulgaris) Aξάγκαθα. Ψηλός θάμνος με αγκάθια και κίτρινα άνθη. Είναι αυτοφυές, καλλιεργείται όμως και σε κήπους και πάρκα ως καλλωπιστικό. Ανθίζει τον Απρίλιο-Ιούνιο, δίνει άφθονο νέκταρ.

-Βερβερίς (Berberis cretica) Τρικοκιά, σταφύλι βλάχικο. Χαμηλός θάμνος με άνθη κίτρινα, συναντάται σε άγονους τόπους και παράγει άφθονο νέκταρ τον Απρίλιο έως Ιούνιο.
-Βερυκοκκιά (Prunus avium L.). Δίνει άφθονη γύρη και νέκταρ που προσελκύουν αρκετά τις μέλισσες.
-Βίκος (Vicia sativa) Δίνει νέκταρ από ανθικά και εξωανθικά νεκτάρια. Είναι αρκετά σταθερή πηγή νέκταρος, δεν επηρεάζεται από παράγοντες περιβάλλοντος.
-Βυσσινιά (Prunus cerasus L.). Έχει νέκταρ μέτριο σε ζάχαρα (15-4%) και γύρη που προσελκύει τις μέλισσες.    

-Δάφνη (Laurus nobilis).Βάγια. Καλλιεργείται σε κήπους και πάρκα ως θάμνος ή μικρό δέντρο. Βρίσκεται επίσης και σε άγρια κατάσταση, κύρια σε χαράδρες που σκιάζονται. Ανθίζει το Μάρτιο-Απρίλιο, δίνει άφθονη γύρη και νέκταρ.
-Δαμασκηνιά (Prunus domestica L.) Η συγκέντρωση υδατανθράκων στο νέκταρ των διάφορων ποικιλιών δαμασκηνιάς κυμαίνεται από 6% μέχρι 40% γι αυτό και η προσέλκυση των μελισσών στα άνθη της εξαρτάται από την ποικιλία. Η γύρη της δαμασκηνιάς δεν προσελκύει ιδιαίτερα τις μέλισσες.

-Θρούμπι (Saturela thymbra L) Θρύμπη, ριγανούλα, άγριο τσάι κατσιδόχορτο. Θάμνος που μοιάζει με θυμάρι. Ανθίζει το Μάιο και Ιούνιο και η ανθοφορία του κρατά γύρο στον ένα μήνα. Πολύτιμο μελισσοκομικό φυτό δίνει γύρη και νέκταρ, καλύπτει το ΄κενό΄ μέχρι την έναρξη ανθοφορίας του θυμαριού. Ο υγρός και ζεστός καιρός στη διάρκεια της ανθοφορίας αυξάνει τη νεκταροέκκριση. 

Εσπεριδοειδή (Citrus spp) Τα εσπεριδοειδή, με κύριο αντιπρόσωπο την πορτοκαλιά (Citrus aurantium), αποτελούν μία σημαντική πηγή νέκταρος για την παραγωγή μελιού. Η ανθοφορία κρατά περίπου 3 εβδομάδες και είναι λιγότερη αποδοτική σε παράκτιες περιοχές. Το μέλι πορτοκαλιάς είναι έντονα αρωματικό, ανοικτού χρώματος, κρυσταλλώνει πολύ γρήγορα και αποτελεί το 10% περίπου της συνολικής ετήσιας παραγωγής. Τα εσπεριδοειδή καλλιεργούνται κυρίως στην Ήπειρο, Πελοπόννησο, την Κρήτη και σε άλλα νησιά. Η ανθοφορία της πορτοκαλιάς, συνήθως τον Απρίλιο, συμπίπτει με την ανάπτυξη του μελισσιού με αποτέλεσμα να μην αποθηκεύεται μεγάλη ποσότητα μελιού. Είναι απαραίτητη η εφαρμογή μεθόδων για την πρώιμη και γρήγορη ανάπτυξη των μελισσιών και εφαρμογή μεθόδων αποφυγής της σμηνουργίας.
-Μανταρινιά (Citrus nobilis) και η Λεμονιά (Citrus limon) ανθίζουν συνεχώς καθόλη τη διάρκεια του έτους δίνουν νέκταρ που βοηθά στην ανάπτυξη των μελισσιών όχι όμως και για τη δημιουργία αποθεμάτων.  Κατά την ανθοφορία των εσπεριδοειδών υπάρχει το πρόβλημα των ψεκασμών με φυτοφάρμακα τα οποία προκαλούν ζημιές στις μέλισσες. 
-Κερασιά (Prunus avium L.). Έχει νέκταρ πλούσιο σε ζάχαρα (20-60%) και άφθονο σε ποσότητα. Η ποικιλία και οι εδαφοκλιματικοί παράγοντες επηρεάζουν την ποιότητα και την ποσότητα του νέκταρος. Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις όπου οι μέλισσες μαζεύουν ταυτόχρονα γύρη και νέκταρ από τα άνθη της κερασιάς.
-Κουκιά (Vicia faba) Νεκταρογόνο. Παράγει επίσης και άφθονο μελίτωμα από εξωανθικά νεκτάρια και από αφίδες που την παρασιτούν. 
-Κουτσουπιά (Cercis siliquastrum). Δέντρο του Ιούδα, πασχαλιά. Δέντρο ή θάμνος με ροδόχρωμα άνθη, καλλιεργείται ως καλλωπιστικό, δίνει νέκταρ το Μάιο μέχρι τον Ιούνιο. Αρκετά καλό μελισσοκομικό φυτό.
   

-Λαδανιά (Cistus spp.) Κουνουκλιά, κίστο, αγγίσαρος. Αυτοφυές φυτό που δίνει άφθονη και καλής ποιότητας γύρη. Τα φορτία γύρης που συλλέγει και μεταφέρει η μέλισσα στη κυψέλη της είναι ιδιαίτερα μεγάλα.
-Σινάπι (Sinapis nigra). Οι μέλισσες πετούν το φυτό κυρίως τις πρωινές ώρες και συλλέγουν γύρη ή νέκταρ. Η ανθοφορία του επεκτείνεται για μεγάλη χρονική περίοδο και βοηθά σημαντικά τα μελίσσια όταν σταματούν οι άλλες ανθοφορίες. Το μέλι σιναπιού κρυσταλλώνει πολύ γρήγορα.
-Μηλιά (Malus pumila Miller). Η ποσότητα και η ποιότητα νέκταρος της μηλιάς διαφέρει από ποικιλία σε ποικιλία. Το άφθονο και πλούσιο νέκταρ της (25-55%) προσελκύει τις μέλισσες.

-Nεραγκούλες (Ranuculus arvensis) Φυτό ποώδες με μικρά ωχροκίτρινα άνθη, ζιζάνιο των σπαρτών. Ανθίζει Απρίλιο μέχρι Ιούνιο και δίνει άφθονο νέκταρ και γύρη

-Ονοβρυχίδα (Onobrychis viciafolia) Νεκταρογόνο, γυρεογόνο.

-Παπαρούνα (Papaver rhoeas) Δίνει άφθονη γύρη μαύρου χρώματος για μεγάλο χρονικό διάστημα.
-Παλιούρι (Paliourus spp.) Αυτοφυής θάμνος με λεπτά κλαδιά που ξεκινούν από το έδαφος και φθάνουν σε ύψος μέχρι 5 περίπου μέτρα. Συναντάται σε χέρσα εδάφη ιδιαίτερα της Β. Ελλάδας και θεωρείται από τα σημαντικότερα μελισσοκομικά φυτά. Τα άνθη του είναι κίτρινα μικρού μεγέθους που παράγουν πολύ νέκταρ και γύρη εξαιρετικής ποιότητας. Για πολλούς μελισσοκόμους οι βασίλισσες που παράγονται σε ανθοφορία παλιουριού είναι εξίσου καλές με εκείνες που παράγονται στην καστανιά και στη σουσούρα. Είναι ευαίσθητο στη βροχή και στο δυνατό ξερό άνεμο (Τσέλλιος1996).
-Πυράκανθος (Pyracantha cossinea) Θάμνος αειθαλής με αραιά αγκάθια και πολυάριθμα λευκά άνθη, δίνει άφθονο νέκταρ και γύρη το Μάιο. Σε πρώιμες χρονιές και θερμά κλίματα η ανθοφορία του ξεκινά νωρίτερα (Τσέλιος, 1996β).    

-Σμυρνιά ή αλογοθύμαρο (Anthylus hermaniae) Χαμηλός θάμνος 50-60 εκ. ύψος με κίτρινα ευωδιαστά άνθη, ιδιαίτερα ελκυστικός για τις μέλισσες. Ανθίζει το δεύτερο 15νθήμερο του Μαίου και έχει ανθεκτική ανθοφορία στις καιρικές μεταβολές. Το νέκταρ του φυτού το οποίο είναι κίτρινο χρωματίζει το κερί και όλες οι κηρήθρες της κυψέλης παίρνουν μια ελαφρά κίτρινη απόχρωση. Η ανθοφορία της παρατείνεται σε όψιμα μέρη και τον Ιούνιο.
-Σφουρδάκλα (Figaria grandiflora) (ζοχαδόχορτο). Πολυετές κονδυλόριζο φυτό με μεγάλα κίτρινα άνθη, ζιζάνιο των σπαρτών. Ανθίζει το Γενάρη μέχρι τον Μάιο και δίνει γύρη και νέκταρ. Τραγάνγκανθο (Astragalus graecus) Νεκταρογόνο.

-Τρικοκιά (Crataegus oxycanta)(μουρτζιά). Θάμνος, ακανθώδης, συναντάται σε δάση και θαμνώδεις εκτάσεις. Ανθίζει τον Απρίλιο-Μάιο, δίνει άφθονο νέκταρ, άριστης ποιότητας.

-Φακελωτή. (Phacelia tanacetifolia) Είναι φυτό που εύκολα προσαρμόζεται στις κλιματικές συνθήκες της χώρας μας. Αν μάλιστα υπάρχει και δυνατότητα για άρδευσή της τότε είναι ικανή να εξελιχθεί σε πολύ αποδοτικό μελισσοκομικό φυτό. Είναι απαιτητικό σε λίπανση αζώτου, φωσφόρου και καλίου. Η άνθησή του διαρκεί 4-6 βδομάδες, παρέχει άφθονο και πλούσιο νέκταρ καθώς επίσης και γύρη. Σε πειράματα που έγιναν στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσ/νίκης (Μακρή και συν. 1991, Θρασυβούλου και συν. 1993), βρέθηκε ότι η φακελωτή πρέπει να σπέρνεται μέχρι τον Απρίλιο για να δώσει ομοιόμορφη και πλούσια ανθοφορία. Σπορά φακελωτής που γίνεται μεταξύ Μαίου και Ιουλίου παρουσιάζει ανομοιομορφία στην ανθοφορία, έχει λιγοστά άνθη, περιορισμένο νέκταρ και δεν προσελκύει ιδιαίτερα τις μέλισσες. Σπορά μετά τα μέσα Ιουλίου, δίνει φυτά που δεν ανθίζουν την ίδια χρονιά, παραμένουν πράσινα καθ’ όλη τη διάρκεια του χειμώνα και ανθίζουν ομοιόμορφα μόλις ανέβουν οι θερμοκρασίες την προσεχή άνοιξη

Πηγή:.melissokomia.