Ένα φυτό με όνομα σαν γλωσσοδέτη και δύσκολο να απομνημονευτεί γι΄ αυτό πολλοί τη λένε «ζάμια», γιατί είναι οπωσδήποτε πιο εύκολο και πιο σύντομο. Όμως, αυτό μπορεί να προκαλέσει σύγχυση, επειδή η ζάμια (Zamia furfuracea) είναι ένα διαφορετικό είδος.

Είναι ένα από τα πιο ανθεκτικά φυτά στην έλλειψη φωτός, γι' αυτό και χρησιμοποιείται κυρίως ως φυτό εσωτερικού χώρου. Με προέλευση από την περιοχή της ανατολικής Αφρικής, νότια του Ισημερινού, φύεται κάτω από μεγαλύτερα δέντρα σε βραχώδεις θέσεις.

Όταν αρχίσουν τα κρύα, την τοποθετούμε μακριά από πηγές θέρμανσης. Αναπτύσσεται ομαλά σε θερμοκρασίες από 15 έως 38 °C, ενώ κάτω από τους 10' C σταματά η ανάπτυξη του. Έχει μεγάλη αντοχή στην ξηρασία και είναι ευαίσθητη στα υπερβολικά ποτίσματα. Γι΄ αυτό την ποτίζουμε μόνο όταν στεγνώσει το χώμα της, όποτε γίνει αυτό. Πάντως το χειμώνα τα ποτίσματα θα είναι οπωσδήποτε πιο αραιά.

Για τη λίπανσή της χρησιμοποιούμε ένα πλήρως υδατοδιαλυτό λίπασμα, αποφεύγοντας τα κοκκώδη (με κόκκους) την περίοδο ανάπτυξης. Δηλαδή, ποτέ το χειμώνα. Τη μεταφυτεύουμε όταν γεμίσει εντελώς η γλάστρα, χρησιμοποιώντας μείγμα χώματος εσωτερικού χώρου και φροντίζοντας η στράγγιση της γλάστρας να είναι άριστη.

Διαστάσεις: Ύψος και διάμετρος 45 - 60 εκ.

Πότισμα: Όταν στεγνώνει το χώμα.

Λίπανση: Κάθε 3 - 4 εβδομάδες με υδατοδιαλυτό λίπασμα την περίοδο ανάπτυξης.

Πολλαπλασιασμός: Με μοσχεύματα (τμήματα βλαστών) ή με διαίρεση του ριζικού συστήματος.

Αντιξοότητες: Δεν θα σας απασχολήσουν εχθροί και ασθένειες αν δεν το παρακάνετε με το πότισμα.