Το καθαρό νερό, ο βυθός της λιμνούλας, τα ψάρια και τα όστρακα και όλα να περιβάλλονται από υπέροχα φυτά στην άκρη της λιμνούλας - έτσι ο υδρόκηπος είναι σκέτη απόλαυση. Αρκεί να έλειπαν τα πάντα εκνευριστικά φύκια! Εάν παρατηρήσετε προσεκτικά τον κύκλο της φύσης, μάλλον θα καταλάβετε εύκολα γιατί όλες αυτές οι όμορφες πρασινάδες γύρω από την όχθη της λιμνούλας σας ουσιαστικά προαναγγέλλουν την υποβάθμιση της ποιότητας του νερού.

Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα το φθινόπωρο: Τα φύλλα των δέντρων πέφτουν ή ο άνεμος τα μεταφέρει προς το νερό και επίσης τα φύλλα των θάμνων και τα κλαδιά, που προηγουμένως λύγιζαν γραφικά πάνω από την επιφάνεια του νερού, αρχίζουν να νεκρώνονται και να πέφτουν στη λιμνούλα. Πολύ συχνά οι φθινοπωρινές βροχές ξεπλένουν το χώμα και το εδαφοκαλυπτικό στρώμα που καταλήγει μέσα στη λιμνούλα του κήπου. Εάν δεν λάβετε δραστικά μέτρα τώρα, κάθε είδους απόρριμμα του κήπου σας θα καταλήξει - με φυσικό τρόπο - στον υδρόκηπό σας στη διάρκεια του φθινοπώρου. Οι συνέπειες θα είναι μοιραίες. Οτιδήποτε σαπίζει τώρα μέσα στο νερό είναι δύο φορές επικίνδυνο. Ένας λόγος είναι ότι η αποσύνθεση των απορριμμάτων του κήπου μέσα στο νερό παράγει αέρια ζύμωσης, τα οποία, αφού διαλυθούν, μπορεί να απειλήσουν τα ψάρια, εάν αργότερα δεν είναι δυνατή η ανταλλαγή αερίων στο εσωτερικό του νερού, επειδή η λιμνούλα θα έχει παγώσει. Τα σαπισμένα υπολείμματα των φυτών αποδεσμεύουν επίσης το θρεπτικό φορτίο τους μέσα στο νερό της λιμνούλας, ωστόσο αυτές οι θρεπτικές ουσίες είναι ανεπιθύμητες. Αυτές οι ουσίες αποτελούν τροφή για τα φύκια της επόμενης χρονιάς.

Επομένως, ο σημαντικότερος κανόνας για τον υδρόκηπο είναι η αποτροπή διείσδυσης των φυτών και των θρεπτικών ουσιών στο νερό. Για να προστατέψετε το νερό, απλώστε ένα δίχτυ φύλλων πάνω από τις λιμνούλες και τα ρυάκια που θα παγιδεύσει τα μεγάλα αντικείμενα. Ψαλιδίστε τα φυτά στις όχθες της λιμνούλας, ώστε να μην μπορούν τα σαπισμένα φύλλα να πέσουν μέσα στο νερό. Χρήσιμα για αυτήν την εργασία είναι τα επεκτεινόμενα ψαλίδια, αφού μπορείτε με αυτά να κόψετε εύκολα τα φυτά που βρίσκονται μακριά από την όχθη χωρίς να βρέξετε τα πόδια σας. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε λαβίδες λιμνούλας. Χάρη στις μακριές λαβές τους μπορείτε να εντοπίσετε και να ανασύρετε τα φυτά που έχουν πέσει μέσα στη λιμνούλα. Μπορείτε να αφήσετε τα κοίλα στελέχη των θάμνων και του γρασιδιού, εκτός εάν υπάρχει κίνδυνος να πέσουν μέσα στο νερό εξαιτίας του αέρα ή των χιονοπτώσεων. Στα έντομα του κήπου αρέσει να ξεχειμωνιάζουν μέσα σε αυτά. Κόψτε αυτά τα στελέχη μόνο στα μέσα/τέλη Μαρτίου και φυλάξτε τα κάπου στον κήπο σας έως τα τέλη Απριλίου, ώστε τα έντομα να μπορούν να φύγουν. Τα στελέχη που απομένουν εξακολουθούν να φαίνονται όμορφα όλο το φθινόπωρο και το χειμώνα, όταν είναι υπερβολικά ώριμα ή καλυμμένα με χιόνι - ιδίως εάν φωτίζονται αυτούς τους σκοτεινούς μήνες με φώτα κήπου.

Αυτήν την εποχή δεν έχει ιδιαίτερο αποτέλεσμα η άντληση υπολειμμάτων για τον καθαρισμό της λιμνούλας από ιζήματα ή κατακάθια. Στα ψάρια και τους φυσικούς οργανισμούς που ζουν στις λιμνούλες αρέσει να διαχειμάζουν μέσα στη λάσπη. Προκειμένου να διασφαλιστεί η απαραίτητη ανταλλαγή αερίων, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, θα πρέπει να διατηρείτε τη λιμνούλα του κήπου ανοικτή σε κάποια σημεία, σε περίπτωση βαριάς παγωνιάς, χρησιμοποιώντας σύστημα προστασίας από τον πάγο. Θα πρέπει επίσης να βεβαιωθείτε ότι μια επαρκής ποσότητα μίσχων θάμνων, καλαμιών και γρασιδιού δεν έχει καλυφθεί με πάγο. Κάτω από το στρώμα πάγου εξακολουθούν να έχουν επαφή με το νερό και έτσι είναι δυνατή η ανταλλαγή αερίων παρά το φύλλο πάγου, κάτι σαν ένα καλαμάκι.

Το μόνο που πρέπει να κάνετε είναι να βγάλετε τα ψάρια από τις ρηχές τεχνητές λιμνούλες και να τα αφήσετε να διαχειμάσουν σε ένα ενυδρείο, εάν υπάρχει πιθανότητα να παγώσει εντελώς η λιμνούλα (δείτε παρακάτω ποια μέτρα πρέπει να λάβετε). Βγάλτε τα νούφαρα και τα άλλα υδρόβια φυτά που κινδυνεύουν από τον πάγο και βάλτε τα σε ένα κουβά γεμάτο με νερό, ώστε να παραμένουν δροσερά χωρίς να παγώνουν. Το ίδιο ισχύει επίσης και για τις αντλίες των υδρόκηπων, εάν δεν βρίσκονται αρκετά βαθιά, ώστε να μην έρχονται σε επαφή με τον πάγο (που σημαίνει σε βάθος 80 εκατοστά στο δικό μας γεωγραφικό πλάτος. Σε περιοχές με πιο ήπιο κλίμα τα 60 εκατοστά επαρκούν απόλυτα). Η σωστή εποχή για να βγάλετε τις αντλίες - συνήθως και το σύστημα φιλτραρίσματος - είναι όταν η θερμοκρασία νερού δεν παραμένει πλέον σταθερά στους 12 °C. Αυτή είναι η κρίσιμη θερμοκρασία κάτω από την οποία τα βακτήρια της τεχνητής λιμνούλας σταματούν να δρουν και συνεπώς δεν αφαιρούν από το νερό τις πλεονάζουσες θρεπτικές ουσίες. Ωστόσο, εάν χρησιμοποιείτε επιφανειακή αντλία (ξαφριστή), θα πρέπει να την αφήσετε συνδεδεμένη έως ότου να μην υπάρχει πλέον κίνδυνος να πέσουν φυτικά υπολείμματα μέσα στην τεχνητή λιμνούλα, δηλαδή έως τα τέλη του φθινοπώρου.

Πηγή:gardena