Οι τακτικές αρδεύσεις που πραγματοποιούνται για την συντήρηση του χλοοτάπητα έχει σαν επακόλουθο με την υπερβολική υγρασία τόσο του περιβάλλοντος όσο και του εδάφους και τις κατάλληλες θερμοκρασίες, να αναπτύσσονται διάφορες μυκητολογικές ασθένειες. Οι σπουδαιότερες μυκητολογικές ασθένειες είναι οι παρακάτω:

1. Άνθρακας, Coletotrichum sp.

Εμφανίζεται την άνοιξη έως το φθινόπωρο και προσβάλει κυρίως τα ψυχρόφιλα είδη. Τα προσβεβλημένα φυτά έχουν ανοιχτό πράσινο χρώμα και καθυστερημένη ανάπτυξη. Τα άφθονα σπόρια του μύκητα που δημιουργούνται στα φύλλα της χλόης έχουν σκούρο χρώμα και τα προσβεβλημένα φύλλα ξηραίνονται και σχίζονται. Η προσβολή μπορεί να είναι μεμονωμένη ή κατά κηλίδες διαμέτρου μερικών εκατοστών έως και περισσότερο από 30 εκμ. Οι κανονικές θερμοκρασίες της άνοιξης και του φθινοπώρου ευνοούν την ανάπτυξη του μύκητα ενώ θερμός ή ξηρός καιρός ελαφρύνει ή ελέγχει την προσβολή. Καταπολεμείται με  Fenarimol .

2. Δακτυλίδα της νεράϊδας Marasmius oreades.

Εμφανίζεται την άνοιξη έως το φθινόπωρο σε δακτυλίους βαθυπράσινου χρώματος που περιβάλλουν νεκρά φυτά χλόης ανοιχτοπράσινου χρώματος. Πολλές φορές οι δακτύλιοι μπορεί να είναι διπλοί βαθυπράσινοι και η χλόη μεταξύ τους αποκτά καστανό χρώμα. Στο εσωτερικό των δακτυλίων η χλόη νεκρώνεται επειδή το νερό δεν μπορεί να διαπεράσει την αραχνοειδή επιφάνεια του μύκητα που βρίσκεται κοντά στο επάνω τμήμα του εδάφους. Έπειτα από παρατεταμένο υγρό καιρό εμφανίζονται μανιτάρια στην περιφέρεια των δακτυλίων. Τα μανιτάρια αποτελούν την καρποφορία του μύκητα και πρέπει να απομακρύνονται πριν ωριμάσουν και διασκορπισθούν τα σπόρια του μύκητα.
Συνιστάται λίπανση με αζωτούχο λίπασμα υψηλής περιεκτικότητας σε Ν και καλός αερισμός του εδάφους. Μόλις εμφανισθεί η προσβολή συνιστώνται αρδεύσεις με διάλυμα θειϊκού σιδήρου. Όταν όμως έχει προχωρήσει η προσβολή τότε η αποτελεσματική θεραπεία είναι η αφαίρεση της χλόης και του εδάφους σε βάθος 30 εκμ.

3. Ελμινθοσπορίαση, Helminthosporium vagans.

Εμφανίζεται από την άνοιξη έως το φθινόπωρο. Το χαρακτηριστικό σύμπτωμα της ασθένειας αυτής είναι οι επιμήκεις κηλίδες στα ελάσματα των φύλλων. Οι κηλίδες έχουν καφέ χρώμα και μαύρο ως πορφυρό στην περιφέρεια. Η προσβολή εμφανίζεται αρχικά σε σκιερές περιοχές ή σε χλοοτάπητες που αρδεύονται από λίγο και συχνά.
Συνιστάται η βελτίωση του αερισμού του εδάφους η καλή αποστράγγιση και το κούρεμα στο σωστό ύψος. Συνιστώνται τα μυκητοκτόνα όπως Anilazine, Chlorothalonil, Mancozeb.

4. Κόκκινη Κηλίδωση Corticium fuciforme

Εμφανίζεται το φθινόπωρο σε μορφή κίτρινων κηλίδων που πολύ γρήγορα καλύπτουν ένα μεγάλο μέρος των φύλλων, και καθώς οι κηλίδες ξηραίνονται τα φύλλα μαραίνονται και παίρνουν ανοιχτό καφέ χρώμα Ροδινοκόκκινες υφές του μύκητα σαν την κλωστή αναπτύσσονται και ενώνουν τα ελάσματα των φύλλων.
Εμφανίζεται την άνοιξη και το φθινόπωρο σε θερμοκρασίες 20 – 25 βαθμούς κελσίου και σε υψηλή ατμοσφαιρική υγρασία.
Καταπολεμείται με μυκητοκτόνα όπως Fenarimol και  Iprodione.Προλαμβάνεται με καλό αερισμό και λιπάνσεων με αζωτούχο λίπανση.

5. Πύθιο, Pythium.

Η πρώτη ένδειξη της ασθένειας είναι η εμφάνιση ακανόνιστων κηλίδων διαμέτρου μερικών εκατοστών. Τα ελάσματα είναι μαλακά και λεπτά. Σύντομα αποκτούν ανοιχτό καφέ χρώμα ή χρώμα αχύρου και κάποτε κοκκινοκαφέ, ειδικά όταν υπάρχει ηλιοφάνεια και πνέουν άνεμοι. Έπειτα οι κηλίδες ενώνονται μεταξύ τους και δημιουργούν μεγάλες προσβεβλημένες περιοχές διαμέτρου αρκετών μέτρων. Νωρίς το πρωί εμφανίζονται λευκές σαν βαμβάκι οι υφές του μύκητα. Συνιστάται να μην αρδεύονται υπερβολικά ειδικά περιοχές που μόλις έχουν σπαρεί. Απαιτείται καλή αποστράγγιση και οι αρδεύσεις να γίνονται πρωί και το κούρεμα να αποφεύγεται όταν η χλόη είναι υγρή και σε ζεστό καιρό.
Καταπολεμείται με μυκητοκτόνα Chloroneb, ethazole και mancozeb.

6. Ριζοκτόνια Rhizoctonia solani.

Εμφανίζεται από τα μέσα μέχρι τέλος του καλοκαιριού, με μεγάλες ακανόνιστες κυκλικές περιοχές, διαμέτρου λίγων μέτρων που αποτελούν τα προσβεβλημένα τμήματα του χλοοτάπητα. Οι κηλίδες έχουν χρώμα καφετί μέχρι γκρίζο. Υψηλές θερμοκρασίες 25 – 35 βαθμοί κελσίου, υψηλή υγρασία και πλούσια αζωτούχος λίπανση, δημιουργούν ευνοϊκές συνθήκες ανάπτυξης του μύκητα και εξάπλωσης της ασθένειας. Συνιστάται καλός αερισμός και αποφυγή της αζωτούχου λίπανσης. Ο μύκητας ελέγχεται με τα μυκητοκτόνα Iprodione, και thiram.

7. Σκληροτίνια, Sklerotinia homeocarpa.

Εμφανίζεται από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο. Ο χλοοτάπητας ξηραίνεται σε μικρές κηλίδες διαμέτρου 3-12 εκμ., που συγχωνεύονται σε μεγαλύτερες περιοχές. Έχουν χρώμα μπρούτζινο έως αχύρου. Λευκές αραχνοειδείς υφές του μύκητας φαίνονται πολύ πρωί.
Κανονικές θερμοκρασίες, υπερβολική υγρασία και ισχυρό thatch συμβάλουν στην ανάπτυξη του μύκητα. Απαντάται συχνά σε ομιχλώδεις παραθαλάσσιες περιοχές. Ελλιπής αζωτούχος λίπανση ευνοεί την ανάπτυξη και διάδοση του μύκητα και ασθένειας.
Καταπολεμείται με iprodione, και thiram. Συνιστάται καλός αερισμός του εδάφους.

8. Σκωριάσεις Puccinia sp., Uromyces sp.

Εμφανίζονται στα μέσα του καλοκαιριού μέχρι το φθινόπωρο. Προσβεβλημένα φυτά έχουν συνήθως χρώμα σκουριάς που είναι ορατό σε αρκετή απόσταση. Το κύριο σύμπτωμα της ασθένειας είναι η εμφάνιση σκόνης στα ελάσματα των φύλλων από τα σπόρια των μυκήτων, τα οποία σχηματίζουν επιμήκεις ή κυκλικές κηλίδες σε αυτά. Θερμός και υγρός καιρός ευνοεί τα ην διάδοση της ασθένειας.
Συνιστάται η κατάλληλη λίπανση και η κανονική άρδευση. Μπορεί να καταπολεμηθεί με ένα από τα μυκητοκτόνα Anilazine, και Chlorothalonil.

9. Φουζαρίωση, Fusarium nivale

Εμφανίζεται το φθινόπωρο μέχρι την άνοιξη, με κυκλικές κηλίδες διαμέτρου 5-20 εκμ. λευκού έως ρόδινου χρώματος στα νεκρά φύλλα. Η ασθένεια αναπτύσσεται κάτω από το χιόνι ή όταν λιώνει τα ο χιόνι. Συνιστάται να αποφεύγονται σκιερές τοποθεσίες, η βελτίωση του αερισμού του εδάφους και της αποστράγγισης και η αποφυγή των αζωτούχων λιπασμάτων υψηλών σε
Ν το φθινόπωρο. Χρησιμοποιούνται τα μυκητοκτόνα fenarimol, iprodione, mancozeb, και thiram.

10. Ωίδιο, Erysiphe graminis

Εμφανίζεται νωρίς το καλοκαίρι μέχρι το φθινόπωρο. Τα πρώτα συμπτώματα είναι ελαφρές λευκές έως ανοιχτόχρωμες κηλίδες στο έλασμα των φύλλων ειδικά σε ψυχρές και βροχερές ημέρες. Τα χαμηλότερα φύλλα σκεπάζονται από τον μύκητα ολοσχερώς. Αν και δεν προκαλεί σοβαρά προβλήματα μπορεί να εξελιχθεί σε σοβαρή προσβολή εάν δεν αντιμετωπισθεί. Πολύ προσβεβλημένες περιοχές φαίνονται σαν να έχουν σκεπασθεί από αλεύρι ή ασβέστη ή με ένα στρώμα λευκού χρώματος.
Πρέπει να αποφεύγονται σκιερές τοποθεσίες, να βελτίωνεται η κυκλοφορία του αέρα στο έδαφος και να αποφεύγεται η υπερβολική λίπανση και άρδευση.
Συνιστώνται τα μυκητοκτόνα fenarimol και iprodione.

Πηγή: istath.blogspot.com