Η επιλογή του κατάλληλου φυτικού υλικού σε ένα κήπο που βρίσκεται σε παραθαλάσσια περιοχή παρουσιάζει μερικές δυσκολίες και ιδιαιτερότητες που δεν παρατηρούνται σε άλλες περιοχές. Συχνά κατά τη διάρκεια του έτους οι συνθήκες σε μια παραθαλάσσια περιοχή μπορεί να είναι εξαιρετικά σκληρές για τα φυτά. Οι κύριοι παράγοντες που επιδρούν σε αυτό είναι: η υψηλή αλατότητα και η διασπορά των αλάτων με τα μικροσταγονίδια του νερού, οι έντονοι άνεμοι, το σχετικά φτωχό έδαφος σε θρεπτικά στοιχεία και διαθέσιμο νερό, το σκληρό νερό (νερό με μεγάλη περιεκτικότητα σε άλατα) που συχνά χρησιμοποιείται για άρδευση και οι συνθήκες ξηρασίας που επικρατούν κατά τους θερινούς μήνες.
Υπάρχουν πολλά φυτά που μπορούν να αναπτυχθούν κάτω από τέτοιες συνθήκες, ενώ άλλα αναπτύσσεται δύσκολα ή και καθόλου. Τα περισσότερα μεσογειακά είδη είναι προσαρμοσμένα να ζουν σε αυτές τις συνθήκες και θα πρέπει να προτιμώνται διότι αναπτύσσονται απαιτούν λιγότερη περιποίηση και συντήρηση.

Υψηλή αλατότητα
Η υψηλή αλατότητα στις παραθαλάσσιες περιοχές δημιουργεί αρκετά προβλήματα στο φυτικό υλικό. Η μεταφορά και διασπορά των αλάτων γίνεται μέσω του νερού και του αέρα. Αυτά προσκολλώνται στα κλαδιά και τα φύλλα των φυτών με αποτέλεσμα να δυσχεραίνεται η ανάπτυξη των μη ανθεκτικών ειδών και να παρατηρούνται τοπικά εγκαύματα. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις μπορεί να συμβεί ολοκληρωτική καταστροφή ενός ποώδους φυτού ή θάμνου. Επιπλέον, η υψηλή αλατότητα επιδρά αρνητικά στα εδάφη καθώς επιταχύνει τη διάβρωση τους, ενώ παράλληλα κάνει το νερό πιο δύσκολα διαθέσιμο στα φυτά. Καλό είναι στις περιπτώσεις εκείνες που το νερό άρδευσης περιέχει πολλά άλατα, να τοποθετούνται ειδικά φίλτρα.

Έντονοι άνεμοι
Οι έντονοι άνεμοι τόσο τους χειμερινούς όσο και τους θερινούς μήνες είναι ένας βασικός παράγοντας που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά την επιλογή του φυτικού υλικού. Σε σημεία του κήπου που έχουν παρατηρηθεί έντονα ρεύματα αέρα πρέπει να φυτεύονται κατάλληλα δένδρα. Σε περιοχές που πλήττονται έντονα από ανέμους το πρόβλημα αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί ως ένα βαθμό με τη δημιουργία ανεμοφρακτών χρησιμοποιώντας κατάλληλο φυτικό υλικό. Οι ανεμοφράκτες προστατεύουν τα υπόλοιπα φυτά και προσφέρουν μια πιο ανεκτή κατάσταση στον κήπο. Παρόλα αυτά, οι ανεμοφράκτες θα πρέπει να εγκαθίστανται κατόπιν ωρίμου σκέψεως καθώς δεν θα πρέπει να επιδρούν αρνητικά στη θέα του κήπου προς τη θάλασσα.

Αμμώδη εδάφη
Στις περισσότερες παραθαλάσσιες περιοχές τα εδάφη είναι αμμώδη, φτωχά σε οργανική ουσία. Τα εδάφη λόγω του μεγάλου πορώδους τους δεν έχουν την ικανότητα να συγκρατούν μεγάλες ποσότητες νερού και θρεπτικά στοιχεία. Σε τέτοιες συνθήκες δεν είναι εύκολο να επιβιώσουν πολλά είδη φυτών. Έτσι σε αυτές τις περιπτώσεις ο εμπλουτισμός του εδάφους με οργανικά συστατικά είναι αναγκαίος. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί κυρίως με προσθήκη χωνεμένης κοπριάς, οργανικών λιπασμάτων, χώματος και κομποστοποιημένων υλικών.

Υψηλές θερμοκρασίες
Οι υψηλές θερμοκρασίες κατά τους καλοκαιρινούς μήνες σε συνδυασμό με τους παραπάνω παράγοντες δημιουργούν, σε κήπους που βρίσκονται σε παραθαλάσσιες περιοχές, έντονες συνθήκες ξηρασίας. Εν δυνάμει τα περισσότερα φυτά μπορούν να επιβιώσουν σε τέτοιες συνθήκες, εάν ποτίζονται και λιπαίνονται συχνότερα. Όμως, η επιλογή κατάλληλων φυτών για αυτές τις περιοχές δεν αποσκοπεί μόνο στην καλύτερη ανάπτυξη τους, αλλά και στη μείωση των πόρων που είναι διαθέσιμοι για την συντήρηση του κήπου και κυρίως του νερού.

Τα ετήσια φυτά δεν αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα προβλήματα σε αυτές τις περιοχές διότι φυτεύονται στον κήπο για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Όμως μπορεί να παρατηρηθεί μείωση του χρόνου ανθοφορίας τους, ή εγκαύματα φύλλων και βλαστών. Εκεί που πρέπει να δοθεί μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι στην σωστή επιλογή καλλωπιστικών θάμνων και δένδρων. Στους παρακάτω πίνακες παρουσιάζονται μερικά από τα φυτά αυτά που θεωρούνται περισσότερο ανθεκτικά σε συνθήκες παραθαλάσσιων περιοχών και προτείνονται για φύτευση σε τέτοιους κήπους.

Το διαβάσαμε στο gardenguide.gr