Ο χώρος που έχει επιλεγεί καθαρίζεται από ζιζάνια ή από τα υπολείμματα προηγούμενων καλλιεργειών, αν είχε ξαναχρησιμοποιηθεί για την ανάπτυξη φυτών. Για την καταστροφή των ζιζανίων μπορούν να χρησιμοποιηθούν βιολογικά ζιζανιοκτόνα. Από το χώρο του λαχανόκηπου πρέπει να αφαιρεθούν και όλα τα σκληρά αντικείμενα, που πιθανών υπάρχουν, όπως πέτρες, ξύλα, πλαστικά, σκουπίδια.

Για να ενισχυθεί η γονιμότητα του εδάφους, προσθέτουμε σε αυτό καλά χωνεμένη κοπριά ή ώριμο κόμποστ. Ποσότητα 3-5 Kg κοπριάς ή κόμποστ για κάθε m2 του λαχανόκηπου είναι ιδανική για την καλλιέργεια τομάτας, μελιτζάνας, πιπεριάς και πατάτας. Σε αυτό το στάδιο ένα φρεζάρισμα είναι απαραίτητο, προκειμένου να ενσωματωθεί η κοπριά ή το κομπόστ στο έδαφος. Για τους μικρούς λαχανόκηπους το φρεζάρισμα μπορεί να αντικατασταθεί από τσάπισμα. Σαν διαδικασία είναι φυσικά πιο κουραστική, αλλά έχει παρόμοια αποτελέσματα.

Στη συνέχεια, με τσουγκράνισμα ισοπεδώνεται η περιοχή του λαχανόκηπου. Τα περάσματα με την τσουγκράνα πρέπει να γίνονται προς όλες τις κατευθύνσεις και να είναι αρκετά ώστε να γίνει το έδαφος επίπεδο. Τέλος, απομακρύνονται οι μεγάλοι σβόλοι χώματος από την επιφάνεια του εδάφους.

Οριοθέτηση των χώρων φύτευσης.
Στο λαχανόκηπο πρέπει να καθοριστούν οι θέσεις που θα φυτευτεί το κάθε λαχανικό. Ο λαχανόκηπος μπορεί να χωριστεί σε σειρές ή σε τετράγωνα, ανάλογα με το τι εξυπηρετεί τον παραγωγό. Η τομάτα, η μελιτζάνα, η πιπεριά και η πατάτα χρειάζονται ηλιοφάνεια, οπότε απαιτείται προσοχή για να μη σκιάζει το ένα λαχανικό το άλλο.

Αποφεύγεται η συγκαλλιέργεια τομάτας-πατάτας.
Έχει παρατηρηθεί ότι όταν καλλιεργούνται μαζί τομάτες και πατάτες, δεν υπάρχει καλή παραγωγή και τα φυτά είναι πιο ευάλωτα σε εχθρούς και ασθένειες. Έτσι καλό είναι στο λαχανόκηπο οι θέσεις φύτευσης των λαχανικών αυτών να μην είναι γειτονικές.

Γύρω από το λαχανόκηπο αλλά και ανάμεσα από τα λαχανικά πρέπει να προβλέπεται χώρος για τη φύτευση ετήσιων ανθοφόρων και αρωματικών φυτών. Πολλά από αυτά τα φυτά προσελκύουν ωφέλημα έντομα που τρέφονται από τα έντομα -εχθρούς των λαχανικών. Επιπλέον τα άνθη τους, προσελκύουν τις μέλισσες που βοηθούν στη μεταφορά της γύρης και στην επικονίαση.

Φύτευση λαχανικών στον κήπο
Η καταλληλότερη εποχή για τη φύτευση των καλοκαιρινών λαχανικών εξαρτάται από την περιοχή και τις καιρικές συνθήκες. Συνήθως αρχές Απριλίου, αφού έχει περάσει ο κίνδυνος για παγετούς, είναι η ιδανικότερη εποχή για τη φύτευση τομάτας, μελιτζάνας και πιπεριάς. Οι πατάτες για καλοκαιρινή παραγωγή φυτεύονται από το Μάρτιο μέχρι τις αρχές Μαϊου. Στο λαχανόκηπο φυτεύονται είτε έτοιμα φυτά τομάτας, πατάτας, πιπεριάς, μελιτζάνας από τα φυτώρια, είτε σπορόφυτα που έχουν σπαρθεί νωρίτερα σε προστατευμένο εσωτερικό χώρο και έχουν αποκτήσει 4-5 φύλλα. Για την παραγωγή πατάτας φυτεύονται κόνδυλοι που έχουν αρχίσει να βλαστάνουν. Αν οι κόνδυλοι είναι μεγάλοι μπορούν να διαιρεθούν σε δύο ή περισσότερα κομμάτια.

Προετοιμασία λαχανόκηπου για τη φύτευση
Υπάρχουν δύο τρόποι να φυτευτούν τα νεαρά λαχανικά στο λαχανόκηπο:

    με την τσάπα σκάβονται τα αυλάκια που θα αποτελέσουν τις γραμμές φύτευσης, σε βάθος λίγο μεγαλύτερο από το γλαστράκι που είναι φυτεμένα τα λαχανικά. Στη συνέχεια σε κάθε αυλάκι τοποθετούνται τα νεαρά λαχανικά. Τα αυλάκια γεμίζουν πάλι με το χώμα τους, ώστε τα φυτά να είναι καλυμμένα μέχρι το λαιμό.
    με σπάγκο που από τη μία μεριά είναι στερεωμένος σε πασσαλάκι και από την άλλη έχει μία μεγάλη πρόκα (σκοινί οριοθέτησης φύτευσης) χαράσσονται οι γραμμές φύτευσης. Σε κάθε γραμμή ανοίγονται λάκκοι στα σημεία που θα φυτευτούν τα νεαρά λαχανικά, με βάθος λίγο μεγαλύτερο από το γλαστράκι στο οποίο βρίσκονται. Σε κάθε λάκκο φυτεύεται ένα φυτό και ο λάκκος γεμίζει με χώμα.
    Μετά τη φύτευση το χώμα γύρω από τις ρίζες πιέζεται ελαφρά για να έρθει το ριζικό σύστημα σε καλή επαφή με το χώμα. Ακολουθεί πότισμα με αρκετή ποσότητα νερού.

Το διαβάσαμε στο gardenguide.gr