Ο ελαστικοφόρος φίκος ή καουτσουκόδενδρο είναι ένα από τα πιο δημοφιλή καλλωπιστικά δένδρα σε όλο τον κόσμο. Στα ψυχρότερα κλίματα χρησιμοποιείται ως φυτό εσωτερικού χώρου. Στην χώρα μας γνωρίζουμε το φίκο περισσότερο ως φυτό εσωτερικού χώρου, όμως σε διάφορες παραθαλάσσιες συνήθως περιοχές της νότιας Ελλάδας συναντάται σε αυλές και κήπους κατοικιών. Στην Μεσσηνία και στην Κρήτη τόσο σε δρόμους όσο και σε δημόσια πάρκα μπορεί κανείς να δει μεγάλα δένδρα ελαστικοφόρου φίκου. Είναι πολύ εντυπωσιακό δένδρο εξαιτίας της δυναμικής ανάπτυξης του καθώς και των μεγάλων, βαθυπράσινων και στιλπνών φύλλων του.
Κατάγεται από την Ασία και συγκεκριμένα από την Ινδία. Σε αυτές τις περιοχές μπορεί να φτάσει ή και να ξεπεράσει σε ύψος τα 30 μέτρα. Η κοινή του ονομασία καουτσουκόδενδρο οφείλεται στην ύπαρξη λευκού γαλακτώδους φυτικού χυμού, ο οποίος βγαίνει από το φλοιό του κορμού και των κλαδιών του δένδρου, συνήθως σε πληγές.
Σε ορισμένες χώρες καλλιεργείται για την εξαγωγή αυτού του γαλακτώδους χυμού, ο οποίος συμπυκνούμενος αποτελεί το «ελαστικό κόμμι». Ανήκει στην οικογένεια Moraceae, στην οποία ταξινομούνται κι άλλα γνωστά μας φυτά όπως η μουριά (Morus sp.), φίκος μπέντζαμιν (Ficus benjamina), Ficus nitida και η συκιά (Ficus carica).
Μορφολογία
Ο ελαστικοφόρος φίκος είναι αειθαλές φυτό. Αρχικά αναπτύσσεται ως θαμνώδες φυτό, στη συνέχεια όμως καθώς μεγαλώνει ρίχνει τα κατώτερα φύλλα του. Στην Ελλάδα το ύψος του κυμαίνεται γύρω στα 10 μέτρα. Ως φυτό εσωτερικού χώρου συνήθως έχει ύψος περίπου 1 – 1.5 μέτρο. Παρόλα αυτά όταν βρει χώρο μπορεί να φτάσεί αρκετά ψηλότερα. Έχει χονδρό κορμό και κλαδιά. Τα φύλλα του είναι μεγάλα, δερματώδη, στιλπνά με βαθύ πράσινο χρώμα. Παρουσιάζει κανονικό ρυθμό ανάπτυξης. Τα άνθη του είναι μικρά, κίτρινου χρώματος και οι καρποί του είναι σφαιρικοί που μοιάζουν με σύκο. Στις συνθήκες της χώρας μας το φυτό δεν παράγει άνθη και καρπούς. Ο φίκος πολλαπλασιάζεται κυρίως αγενώς με ξυλώδη μοσχεύματα ή με εναέριες καταβολάδες.
Φίκος μπέντζαμιν from diytv.gr on Vimeo.
Απαιτήσεις – Φροντίδες του ελαστικοφόρου φίκου
Ο φίκος είτε ως φυτό εσωτερικού χώρου, είτε ως καλλωπιστικό φυτό σε κήπους και πάρκα, δεν χρειάζεται ιδιαίτερες φροντίδες. Απαιτεί ελαφρά, αμμωπυλώδη εδάφη, πλούσια σε οργανική ουσία και καλά αποστραγγιζόμενα.
Δεν επιθυμεί τις χαμηλές θερμοκρασίες, κάτω από τους 5 – 10ο C. Αναπτύσσεται πολύ καλά σε θερμοκρασίες μέχρι 29 οC, αλλά αντέχει και σε αρκετά υψηλότερες. Προτιμά τα μέρη που υπάρχει έντονος φωτισμός αν και αναπτύσσεται σε ημι-σκιερά σημεία, αλλά με χαμηλότερο ρυθμό. Ως φυτό εσωτερικού χώρου καλό είναι να τοποθετείται σε ηλιόλουστα σημεία, κοντά σε παράθυρο.
Κατά την περίοδο του χειμώνα πρέπει να ποτίζεται μια φορά την εβδομάδα ή ακόμα λιγότερο (απλά να είναι νωτισμένο το έδαφος) και το καλοκαίρι ποτίζεται τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα. Υπερβολικό πότισμα μπορεί να προκαλέσει σάπισμα των ριζών. Επιπλέον, καλό είναι να γίνεται προσθήκη ενός υδατοδιαλυτού λιπάσματος μία φορά ανά 15 μέρες. Δεν πρέπει να τοποθετείται σε σημεία που υπάρχουν ρεύματα αέρα και ειδικά ψυχρού αέρα. Όταν το φυτό έχει μεγαλώσει αρκετά καλό είναι να μεταφυτευτεί σε μεγαλύτερη γλάστρα.
Η μεταφύτευση γίνεται κατά την άνοιξη ή αρχές καλοκαιριού. Κλάδευμα δεν χρειάζεται, παρά μόνο εάν πρέπει να περιοριστεί η κόμη του. Τα νεαρά φυτά στη γλάστρα θα πρέπει να υποστυλώνωνται. Ακόμη, όταν κριθεί απαραίτητο ότι τα φύλλα του φίκου πρέπει να καθαριστούν αυτό μπορεί να γίνει με το χέρι χρησιμοποιώντας ένα νωπό πανάκι.
Χαρακτηριστικά φυτού
Πολύ συχνό φυτό, με όμορφο φύλλωμα. Εύκολο στην καλλιέργεια του.
Απαιτήσεις: Δεν προτιμά χαμηλές θερμοκρασίες. Τοποθετείται σε ηλιόλουστα σημεία. Θέλει γόνιμα, ελαφρά εδάφη και κανονικό πότισμα.
Φροντίδες: Καθάρισμα των φύλλων από τη σκόνη, αποφυγή υπερβολικού ποτίσματος, προσθήκη υδατοδιαλυτού λιπάσματος, υποστύλωση νεαρών δένδρων.
Πολλαπλασιασμός: Αγενώς με μοσχεύματα σκληρού ξύλου ή με εναέριες καταβολάδες.
Καλλωπιστική αξία: Εξαιτίας των μεγάλων, στιλπνών και πολύ εντυπωσιακών φύλλων του. Επιπλέον, σαν δένδρο παρουσιάζει επιβλητική και δυναμική ανάπτυξη.
Τοποθέτηση στο χώρο: Χρησιμοποιείται ευρύτατα σαν φυτό εσωτερικών χώρων, κυρίως σε μεγάλα και ευρύχωρα δωμάτια ή χώρους υποδοχής σε γραφεία, ακόμα και εισόδους πολυκατοικιών. Υπάρχουν και ποικιλίες πανασέ. Τοποθετείται στα πιο φωτεινά σημεία. Συναντάται και ως καλλωπιστικό δένδρο σε κήπους και πάρκα, σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας.
Η κοινή του ονομασία καουτσουκόδενδρο οφείλεται στην ύπαρξη λευκού γαλακτώδους φυτικού χυμού, ο οποίος βγαίνει από το φλοιό του κορμού και των κλαδιών του δένδρου, συνήθως σε πληγές.
Το διαβάσαμε στο gardenguide.gr
