Πρόκειται για ένα ασυνήθιστο φρούτο που ονομάζεται «Χέρι του Βούδα»,  Buddha’s Hand (sacrodactylis). Είναι ένα πολύ παράξενο  είδος κιτρο-λέμονου με πολύ παχιά κρούστα, που δεν  έχουν τίποτα άλλο εκτός από  μια φλούδα, αφού δεν έχουν καθόλου χυμό.

Τελικά είναι μια ποικιλία κίτρου που ευδοκιμεί στην Ασία και πήρε το όνομά του από τη μορφή του καρπού που μοιάζει με χέρι. Χρησιμοποιείται σε σαλάτες και άλλα φαγητά καθώς δεν είναι πικρό όπως τα κοινά κίτρα. Επίσης χρησιμοποιείται σε λατρευτικές τελετές σε βουδιστικούς ναούς. Πιστεύεται ότι ο Βούδας προτιμά καρπούς με τα «δάχτυλα» σε κλειστή θέση, καθώς τα κλειστά δάχτυλα συμβολίζουν την προσευχή.

Στη δυτική μαγειρική τρώγεται ως φρούτο καθώς η λευκή του ψίχα δεν είναι πικρή, τα άκρα κόβονται κατά μήκος σε σαλάτες σε γαρνιτούρες ψαριών .

Στην Κίνα,  συχνά, αυτό το είδος λεμονιού διατηρείται στο σπίτι σαν φυλαχτό. Λέγεται ότι φέρνει καλή τύχη, ευτυχία και μακροζωΐα.

Από τη ονομασία και μόνο μπορεί  κανείς να καταλάβει ότι τα φρούτα είναι πολύ δημοφιλή στον Βουδισμό. Παραδοσιακά, πιστεύεται ότι είναι τα δάχτυλά του  Βούδα την ώρα της προσευχής.

Τα φρούτα, «Χέρι του Βούδα», αν και  είναι περίπου σαν λεμόνι, μόνο λεμόνι δεν μυρίζουν. Αλλά έχουν ένα ευχάριστο άρωμα από βιολέτες και χρησιμοποιούνται για την παρασκευή αρωμάτων.
Είναι επίσης κατάλληλα για την αποθήκευση των ρούχων, διατηρώντας  άρωμα φρεσκάδας αφού είναι τόσο μυρωδάτα.
Τα φρούτα ζαχαρωμένα χρησιμοποιούνται στη ζαχαροπλαστική και μαγειρική για την αρωματική τους  φλούδα, τόσο στην Κίνα όσο και τη Βορειοανατολική Ινδία.

Πηγή:emvilimi.pblogs.gr