Κάρδαμο, καρδάμωμο ή κακουλέ.  Το Κάρδαμο είναι μονοετές φυτό που φτάνει σε ύψος τα 20 με 30 εκατοστά. Είναι τροπικό φυτό. Μπορείτε να φυτέψετε σπόρους Κάρδαμου σε γλάστρες από την Άνοιξη έως το Φθινόπωρο. Επίσης, μπορείτε να πολλαπλασιάσετε το Κάρδαμο με τη χρήση ριζωμάτων. Καθώς το Κάρδαμο είναι τροπικό φυτό που αναπτύσσεται στο έδαφος των τροπικών δασών, χρειάζεται να τοποθετήσετε τη γλάστρα σε ένα σκιερό μέρος και να φροντίζετε ώστε το χώμα να έχει πάντα υγρασία. Επίσης θα πρέπει να ψεκάζετε τα φύλλα του με νερό. Προσπαθούμε δηλαδή να αναπαράγουμε τις συνθήκες ενός τροπικού δάσους.

Το Κάρδαμο δεν αντέχει σε χαμηλές θερμοκρασίες. Αν κάνει κρύο θα πρέπει να το βάλετε μέσα στο σπίτι. 40 με 50 ημέρες μετά τη σπορά θα μπορείτε να έχετε το δικό σας κάρδαμο.

Το κάρδαμο είναι ένα φυτό που συγγενεύει με την πιπερόριζα (τζίντζερ), ανήκει στην οικογένεια των σταυρανθών, είναι πολύ παλιό και ίσως το πιο παλιό μπαχαρικό.Προέρχεται από το φυτό Lepidium Sativum ή Nastrurtium Officinalis ή Cardamomum Elletaria γνωστό και ως Λεπίδιο Εδώδιμο, Νεροκάρδαμο ή "Σπόρος τού Παραδείσου". Είναι ένα μικρό φυτό που συναντιέται σε λιβάδια, κοντά σε καλλιέργειες και γενικά όπου υπάρχει υγρασία (πηγές ποτάμια, ρυάκια, λίμνες), σε πολλά μέρη της χώρας μας. Είναι φυτό που ζει από ένα έως δυο χρόνια με πολύ μικρά λευκά άνθη. Ανθίζει τους καλοκαιρινούς μήνες και έχει πολύ χαρακτηριστική μυρωδιά. Προέρχεται από την Ανατολή, μιας και φύεται στα δάση της Νότιας Ινδίας.

Τα νεαρά φύλλα που βρίσκονται στη βάση του φυτού κυρίως, έχουν πικάντικη γεύση και χρησιμοποιούνται σε σαλάτες, σαν αρτυματικά και σαν γαρνίρισμα σε διάφορα φαγητά. Το νεροκάρδαμο, είναι το δημοφιλέστερο της οικογένειας και είναι ιθαγενές της Ευρώπης.  Υπάρχουν πολλά είδη και τα περισσότερα χρησιμοποιούνται σε φαγητά ή γλυκά αλλά και για φαρμακευτικούς σκοπούς. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι μασούσαν φύλλα κάρδαμου για να καθαρίσουν τα δόντια τους ενώ οι Ρωμαίοι και οι αρχαίοι Έλληνες το χρησιμοποιούσαν για να φτιάχνουν άρωμα. Οι Άραβες το θεωρούσαν αφροδισιακό (ακόμη και σήμερα αρωματίζουν τον καφέ τους με κακουλέ) και οι αρχαίοι Ινδοί το θεωρούσαν αδυνατιστικό. Στην εποχή μας το χρησιμοποιούν πολύ στη Μ.Ανατολή, την Β.Αφρική, την Σκανδιαναβία αλλά και την Ελλάδα, κυρίως κατά τη διάρκεια του Πάσχα. Τρία είναι τα βασικά του είδη: το πράσινο κάρδαμο, το μαύρο κάρδαμο, το κάρδαμο της Μαδαγασκάρης.

Το μπαχαρικό καρδάμωμο ή κακουλέ προέρχεται από τους σπόρους του φυτού κάρδαμου που αποξηραίνονται και αλέθονται.
Εϊναι ένα μπαχαρικό που είναι ίσως το πιο παλιό μπαχαρικό του κόσμου (Πάπυρο Larousse  Britannica) και σίγουρα το τρίτο ακριβότερο μετά το σαφράν (κρόκος) και τη βανίλια. Η υψηλή του τιμή οφείλεται στην δυσκολία της συγκομιδής και της επεξεργασίας του. Η Ινδία εξακολουθεί και σήμερα να είναι η πρώτη χώρα παραγωγής στον κόσμο, παγκοσμίως αλλά εξάγει μικρές ποσότητες επειδή η χρήση του είναι πολύ διαδεδομένη. Η Γουατεμάλα είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη ποσότητα εξαγωγής κακουλέ και το καλλιεργεί για τον λόγο αυτό. Καλλιεργείται επίσης στην Τανζανία αλλά και στην Σρι Λάνκα.

Το άρωμά του είναι χαρακτηριστικό και έντονο μόλις αλέσουμε τους σπόρους αλλά γρήγορα το χάνει. Στις Σκανδιναβικές χώρες το χρησιμοποιούν σε κρέμες, μπισκότα και κέικ. Στην Ελλάδα κυρίως στα τσουρέκια και πιο σπάνια σε φαγητά με κρέας ή σε τουρσιά.

Ταιριάζει ωραία με κανέλα, κόλιανδρο, κύμινο, μαχλέπι και τζίντζερ.
Θα το βρείτε στα Σούπερ Μαρκετ στα είδη ζαχαροπλαστικής μαζί με το μαχλέπι, τη μαστίχα, τις βανίλιες, το ξινό και την αμμωνία.

Πηγή:tantekiki.blogspot.gr και fitologos.blogspot.gr