Το παρθενούλι, μέλος της οικογένειας των αστήρων, προέρχεται από ένα θαμνώδες πολυετές φυτό που ενδημεί στη Μικρά Ασία. Η χρήση του ως βοτανική θεραπεία τοποθετείται στους αρχαίους χρόνους.

Η λαϊκή ιατρική χρησιμοποιεί αυτό το βότανο για πολλές παθήσεις, όπως για νευρικές ενοχλήσεις, για τη θεραπεία της αρθρίτιδας και ως γενικό τονωτικό. Η παλαιά λατινική ονομασία του ήταν febrifigia, "αυτό που διώχνει τον πυρετό". Ο Καλπέπερ έγραφε ότι το παρθενούλι μέσα σε κρασί μπορούσε να βοηθήσει αυτούς που "έπασχαν από μελαγχολία και θλίψη". Σήμερα γίνονται επιστημονικά πειράματα για να αποδειχτεί η αποτελεσματικότητά του στη θεραπεία της ημικρανίας.

Περιγραφή:
Πολυετές φυτό, με κιτρινοπράσινα μυτερά φύλλα και επίπεδα λουλούδια, σαν μαργαρίτες, που βγαίνουν το καλοκαίρι.

Μέρη που Χρησιμοποιούνται:
Ολόκληρο το βότανο

Ιστορία
Στα ομηρικά έπη συναντούμε αναφορές χρησιμοποίησης του βοτάνου για θεραπευτικούς σκοπούς ή για δηλητηριάσεις, χωρίς όμως πολλές φορές να αναφέρεται κάτι πιο συγκεκριμένο ή να περιγράφεται με λεπτομέρεια.

Το φυτό των τοίχων και των χαλασμάτων που ανθίζει όλο το καλοκαίρι συνδέεται στενά με μια ιστορία του Περικλή που μας διηγείται ο Πλίνιος. Ενας από τους εργάτες που δούλευαν στον Παρθενώνα είχε πέσει από τη στέγη του ναού και είχε τραυματιστεί σοβαρά. Εκείνη την ώρα εμφανίστηκε η Αθηνά στον Περικλή και του υπέδειξε το βότανο περδικάκι, που φυτρώνει άφθονο στην Ακρόπολη, για να περιποιηθεί τον εργάτη. Πραγματικά ο Περικλής γιάτρεψε τις πληγές του δούλου βάζοντας πάνω τους φύλλα από περδικάκι. Από τότε οι αρχαίοι ονόμασαν το φυτό «παρθένιο» σε ανάμνηση της Αθηνάς Παρθένου, απ' όπου και το δεύτερο κοινό όνομα «παρθενούλι». Ο Διοσκουρίδης ονομάζει το περδικάκι και «ελξίνη» αναφέροντας τις δροσιστικές και στυπτικές ιδιότητές του. Το φυτό αυτό χρησιμοποιείται σαν καταπραϋντικό και αντιφλογιστικό φάρμακο.

Χρήση στην ιατρική
Χρησιμοποιούμενα μέρη: φύλλα.
Δράσεις: πρόληψη ημικρανιών, ρευματοειδής αρθρίτιδα.
Δοσολογία: φύλλα - 50-114 mg κονιορτοποιημένων φύλλων καθημερινά, κάψουλες - 76 mg αποξηραμένων φύλλων σε κάψουλες με 70-86 αποξηραμένα τεμαχισμένα φύλλα, μία φορά την ημέρα. Λήψη από το στόμα.
Πιθανές παρενέργειες: φλεγμονή και εξέλκωση στόματος, πρήξιμο χειλιών, απώλεια γεύσης, εξάνθημα, αυξημένος καρδιακός παλμός, δυσπεψία, ναυτία, αερισμός, δυσκοιλιότητα, διάρροια, κοιλιακός πόνος, μετεωρισμός, καύσος, στερητικά συμπτώματα, ανησυχία, κόπωση, μυϊκή δυσκαμψία και αρθραλγία.

Χρήση ενάντια στο κακό (!)
Βασκαντήρα ή παρθενούλι = προστασία
Το παρθενούλι χρησιμοποιείται στη θεραπεία με βότανα αλλά επίσης έχει και τη μαγική φήμη σύμφωνα με την οποία χρησιμοποιείται για προστασία και διαχείριση συγκεκριμένων καταστάσεων. Στα παλιά βιβλία των μαγισσών διαβάσαμε ότι αναμείγνυαν φύλλα από το παρθενούλι και λουλούδια, φύλλα υσώπου και δεντρολίβανου σε ένα τσαντάκι το οποίο κουβαλούσαν πάντα μαζί τους για προστασία από ατυχήματα. Είναι δυνατό φυλαχτό για να εμποδίσουν ατυχήματα γι’ αυτούς που καθοιονδήποτε τρόπο οδηγούν. Τοποθετούσαν παρθενούλι και ένα εικόνισμα του αγίου Χριστόφορου σε ένα κουτί από γάντια ή το κρεμούν στον καθρέφτη του παρμπρίζ, ή το μπροστινό μέρος του αμαξιού αλείφοντάς το με λάδι προστασίας. Οσοι επίσης πίστευαν ότι κάποιος εχθρός προσπαθεί να τους οδηγήσει σε μια κατάσταση ατυχήματος, μπορούσαν να κάνουν το εξής: να ρίξουν παρθενούλι μέσα σε τσάι και να κάνουν μπάνιο μέσα σε αυτό για να απαλλαγούν από αυτήν τη σκέψη αλλά και την κατάσταση που επηρεάζει αντίστροφα την ασφάλειά τους. Δεν χρησιμοποιούσαν ποτέ το βοτάνι για να κάνουν κακό.

Πηγή:espressonews.gr και sites.google.com