Αποφύγετε το ξύλο, ως υλικό για την κατασκευή του κοτετσιού. Βρωμίζει εύκολα και δεν μπορείτε να το καθαρίσετε μετά. Επίσης αν δεν προσέξετε τι ξύλο χρησιμοποιείτε, μπορεί να δημιουργήσετε πρόβλημα στις κότες σας, καθώς πολλά ξύλα (είδη) περιέχουν τοξικές ουσίες, ώστε να διατηρούνται και να μην σαπίζουν. Οι κότες “σκαλίζουν” το ξύλο και το τρώνε, με συνέπεια να μολύνονται ή να πεθαίνουν.

Για την κατασκευή του κοτετσιού προτιμήστε τσιμεντόλιθα, τούβλα, λαμαρίνες/τσίγκια. Εννοείτε ότι ανάλογα με την προτίμηση σας, ανεβαίνει και το κόστος κατασκευής. Παλιά, όσοι θυμούνται, τα κοτέτσια, ήταν πέτρινα με ένα τσίγκο για σκεπή.

Μέσα στο κοτέτσι, φτιάξτε με σύρμα/πλέγμα μια υπερυψωμένη ράμπα, ώστε να κάθονται οι κότες. Στις κότες δεν αρέσει να κοιμούνται απ’ευθείας στο πάτωμα του κοτετσιού και είναι και πιο σωστό, από άποψη καθαριότητας και υγιεινής. Βάζουμε πλέγμα, ώστε όταν κάθονται οι κότες, οι κουτσουλιές τους να πέφτουν στο πάτωμα. Φροντίστε αυτή η “ράμπα”, να μπαίνει/βγαίνει εύκολα, ώστε να μπορείτε να την καθαρίσετε με άνεση.

Σε ένα σημείο του κοτετσιού, τοποθετήστε ένα καφάσι με μπόλικο, πατημένο άχυρο. Πριν βάλετε το άχυρο, τοποθετήστε μια μεγάλη πέτρα, ώστε να μην μπορούν οι κότες να αναποδογυρίσουν το καφάσι. Στο καφάσι, θα πηγαίνουν οι κότες και θα κάνουν τα αυγά τους. Βάλτε το σε ένα μέρος που μπορείτε εύκολα να έχετε πρόσβαση, ώστε να το ελέγχεται καθημερινά, χωρίς να κοψομεσιάζεστε.

Αν ασχολείστε για πρώτη φορά με κότες , πάρτε 5-6 για αρχή. Είναι ένα καλό νούμερο. Ούτε πολύ λίγες, καθώς δεν είναι καλό για τις κότες, ούτε πολλές, ώστε αν κάτι κάνατε στραβά, να έχετε μεγάλες απώλειες.

Όταν αποφασίσετε να προσθέσετε νέες κότες, πάντα να παίρνετε από τρεις και πάνω. Ποτέ μην προσθέτετε μια νέα κότα ολομόναχη, στο κοτέτσι. Πάντα με παρέα. Τις πρώτες μέρες, μέχρι να αφομοιωθούν στο κοπάδι, έχετε το νου σας, για προβλήματα ανάμεσα στις κότες. Αν χρειαστεί, χωρίστε τις νέες, με πλέγμα, ώστε να είναι ξεχωριστά από τις υπόλοιπες αλλά να είναι κοντά, ώστε να συνηθίσουν μεταξύ τους.

Όταν πάρουμε την πρώτη “παρτίδα” κότες, της βάζουμε την πρώτη μέρα μέσα στο κοτέτσι, κλειστές. Για κάνα δυο-τρεις μέρες ακόμα, της ανοίγουμε κανονικά το πρωί, αλλά εντός περίφραξης, ώστε να μάθουν το κοτέτσι, που θα τρώνε και πίνουν νερό και εμείς να μην τις κυνηγάμε το απόγευμα για να τις βάλουμε μέσα. Αυτό, στην περίπτωση που σκοπό έχετε να τις αφήνετε όλη μέρα ελεύθερες, χωρίς περίφραξη. Έτσι οι κότες, συνηθίζουν και συνειδητοποιούν τον χώρο τους και θα μάθουν να μπαίνουν στο κοτέτσι, το σούρουπο, από μόνες τους.

Αν υπάρχει αλεπού εκεί τριγύρω, αντί να στήνετε καραούλι για να την σκοτώσετε, πάρτε ένα ζευγάρι χήνες. Η χήνα είναι πολύ καλός φύλακας και δεν αφήνει τίποτα και κανέναν να τις πλησιάσει χωρίς “μάχη”. Ακόμα δεν έχω πάρει τις δικές μου, αλλά με την πρώτη ευκαιρία θα πάρω κάνα δυο, γιατί κάτι σημάδια αλεπούς έχει πάρει το μάτι μου. Όπως αναφέρει και η φίλη Ασημίνα στο σχόλιο της, η καλύτερη λύση φυσικά είναι να έχετε έναν σκύλο, ο οποίος δεν πρόκειται να αφήσει αλεπούδες, νυφίτσες κτλ να πλησιάσουν καν στο κοτέτσι.

Όταν πάτε να αγοράσετε τις κότες σας για πρώτη φορά, προτιμήστε κάποιον “επίσημο” εκτροφέα και όχι αυτούς που γυρνούν στα χωριά με τα αγροτικά. Έτσι εξασφαλίζετε ότι οι κότες σας, είναι το δυνάτοτερον υγιείς και καλοθρεμμένες. Δεν θέλουμε άρρωστα πουλιά. Σιγουρευτείτε ότι οι κότες είναι ήδη εμβολιασμένες. Αν δεν μπορείτε να βρείτε κάποιον εκτροφέα και αναγκαστικά τις αγοράσετε από γυρολόγους, προμηθευτείτε από κατάστημα με κτηνοτροφικά/κτηνιατρικά είδη, βιταμίνες και αντιβίωση. Είναι συσκευασμένα σε φακελάκια και είναι σε μορφή σκόνης, την οποία διαλύεται μέσα στο νερό που πίνουν τα πουλερικά. Ρωτήστε για την δοσολογία και το πόσες μέρες θα πρέπει να τους δίνεται.

Οι τιμές τους κυμαίνονται από 2 ευρώ, τα πολύ μικρά, έως 8-10 (μπορεί και παραπάνω) για πιο μεγάλα και ανάλογα με την ράτσα τους και τον τύπο. Άλλη τιμή έχουν αυτές που είναι για να γεννούν αυγά και άλλη τιμή αυτές που είναι για παραγωγή κρέατος.

Οι κότες χρειάζονται περιποίηση, καθαρό νερό και τροφή. Θα πρέπει να αφιερώνεται καθημερινά χρόνο για αυτές. Ακόμα και αν έχετε αγοράσει ταΐστρες και ποτίστρες και δεν χρειάζεται να τους ρίχνετε νερό/τροφή καθημερινά, θα πρέπει να τις παρατηρείτε, πως συμπεριφέρονται, μήπως κάτι τις πειράζει ή έχουν αρρωστήσει. Θα μάθετε να τις ξεχωρίζεται και να αντιλαμβάνεστε το διαφορετικό χαρακτήρα της κάθε μιας. Αυτές θα δεθούν μαζί σας και εσείς με αυτές. Αν προσπαθήσετε για πρώτη φορά να βάλετε κότες, για δοκιμή ή για να είστε απλά αυτάρκης και δείτε ότι δεν μπορείτε να ανταποκριθείτε στις απαιτήσεις, μπορείτε απλά να τις δώσετε σε άλλους, γνωστούς σας η μη.

Πηγή: fugazigr.wordpress.com