Φυτά των υγρότοπων

    Μοιραστείτε το:

Με βασικό συστατικό τους το "ζωογόνο" νερό, οι υγρότοποι είναι σημαντικοί βιότοποι για πολλά είδη ζώων και φυτών.

Τα φυτά των υγρότοπων:
-δεσμεύουν την ηλιακή ενέργεια και παράγουν βιομάζα αρκετή για να τραφούν τα φυτοφάγα είδη ζώων
-συγκρατούν τα πρανή και μειώνουν την διάβρωση
-παρέχουν κατάλληλες θέσεις σε πολλά είδη ζώων, για να τραφούν, να αναπαραχθούν, να αναπαυθούν ή να προστατευθούν

Παραρεμάτια βλάστηση
Δίπλα στα ρέματα και τις πηγές ανευρίσκονται πολλά υδρόφιλα είδη φυτών, όπως: ιτιές , πλάτανοι , λεύκες , φράξοι , όστριες (Ostrya carpinifolia), γεράνια, λαζαράκια ή βατράχια , και πολυκόμπια , που συνιστούν την παραποτάμια βλάστηση.
Το φθινόπωρο τα δέντρα στις πηγές και στα ρέματα (πλάτανοι, όστριες κλπ.), ρίχνουν τα φύλλα τους και δημιουργούν μια πανδαισία χρωμάτων, που δύσκολα φαντάζεται ο πολίτης της πρωτεύουσας ότι είναι τόσο κοντά του.

Πλάτανος ανατολικός (Platanus orientalis) και πλάτανος υβριδογενής (Platanus accedentalis)
Περιλαμβάνει μεγάλα φυλλοβόλα δέντρα, με μεγάλα έλλοβα φύλλα, χαρακτηριστικό φλοιό που απολεπίζεται κάθε φθινόπωρο και άνθη και καρπούς σε κεφάλια. Ζούν σε τοποθεσίες με άφθονο νερό και χρησιμοποιούνται εκτεταμένα μέσα στις πόλεις για τη σκίαση που προσφέρουν και εξαιτίας της αντοχής τους στη ρύπανση. Η ανθοφορία τους εκτείνεται από τον Απρίλιο μέχρι και το Μάιο. Το κλινικό αλλεργιολογικό ενδιαφέρον είναι ιδιαίτερα σημαντικό, κυρίως εξαιτίας της εξάπλωσής τους στο αστικό περιβάλλον. Για την περιοχή μας το ποσοστό ευαισθησίας με δερματικά τεστ σε 1311 ασθματικούς είναι 8,2%.
Το αφέψημα των φλοιών του πλατάνου είναι αιμοστατικό. Είναι ακόμη και κατά των αποστημάτων και εγκαυμάτων.

Ο πλάτανος είναι αγγειόσπερμο, δικότυλο, μακρόβιο φυτό της οικογένειας των Πλατανιδών (Platanaceae). Φύεται δίπλα σε ρυάκια και πηγές, ευρέως καλλιεργούμενο ως δέντρο σκιάς. Ο φλοιός του δέντρου είναι λεπιδώδης, τα φύλλα και τα παράφυλλα είναι μεγάλα, τα άνθη μονογενή, ανεμόγαμα σε διαφορετικές ταξιανθίες κυρίως σφαιρικές. Ο καρπός είναι μικρός, σφαιρικός, σκληρός και φέρει θύσανο τριχών. Ο κοινός πλάτανος μπορεί να φτάσει και τα 30 μέτρα σε ύψος, ο κορμός του είναι χοντρός φτάνοντας σε διάμετρο και τα 4 μέτρα. Οι πολύσπερμοι καρποί του είναι αγκαθωτοί. Το είδος αυτό απαντά αυτοφυές στην Ελλάδα και το ξύλο του είναι μέτριας ποιότητας. Η επεξεργασία του μπορεί να γίνει όταν είναι νωπό και χρησιμοποιείται κυρίως για την κατασκευή κιβωτίων συσκευασίας, την τορνευτική και ελάχιστα στην επιπλοποιία. Βρίσκεται σε ρεματιές, χαράδρες, κοντά σε ποταμούς, χείμαρρους, λίμνες, πηγές, αφού αρέσκεται στα υγρά εδάφη.
 
Ο πλάτανος είχε γενικά εξαιρετική θέση ανάμεσα στα ιερά δέντρα. Το πράσινο φύλλωμά του αναγγέλλει από μακριά στον διψασμένο οδοιπόρο, την κοντινή βρύση και την φιλόξενη δροσιά. Το γεγονός αυτό και μόνο ίσως να έκανε τους αρχαίους να θεωρούν το πλατάνι σα δώρο των θεών που έπρεπε να λατρεύουν. Η Άλτις της Ολυμπίας, ένα απ’ τα πιο φημισμένα ιερά δάση της αρχαιότητας και η οποία λέγεται ότι διαμορφώθηκε απ’ τον ίδιο τον Ηρακλή για τον πατέρα του Δία, πρέπει ν’ αποτελούνταν από πλατάνια. Πάρα πολλές είναι οι παραδόσεις και οι μύθοι που σχετίζονται με τα δέντρα αυτά, όχι μόνο στην αρχαιότητα, αλλά και στη σύγχρονη λαϊκή παράδοση. Επίσης, επειδή ο πλάτανος φθάνει σε σχετικά μεγάλη ηλικία, πολλοί πιστεύουν ότι μπορούμε ν’ αναγνωρίσουμε σε ορισμένα άτομα τα φημισμένα δέντρα που περιγράφουν οι αρχαίοι. Στην Κω για παράδειγμα, ξακουστό είναι το πλατάνι κάτω απ’ το οποίο υποτίθεται ότι δίδαξε ο Ιπποκράτης.

Ιτιές (Salix Alba)
Η Ιτιά ανήκει στην τάξη Σαλικώδη και στην οικογένεια Σαλικίδες και περιλαμβάνει 330 περίπου είδη δέντρων και θάμνων των εύκρατων κυρίως αλλά και ψυχρών περιοχών της γης. Τα δέντρα βρίσκονται κυρίως κοντά σε ποτάμια, χείμαρρους ή ρυάκια τα δε μικρά δέντρα και οι θάμνοι σε βουνά , βραχώδη εδάφη και ορισμένα είδη σε αρκτικές περιοχές.

Όλα τα είδη έχουν στενά φύλλα που εναλλάσσονται ,τα άνθη τους είναι αιωρούμενες ταξιανθίες και τα σπόρια τους έχουν μακριές μεταξωτές τρίχες. Μεταξύ των διαφόρων ειδών του γένους παρατηρείται φυσικός υβριδισμός και έτσι τα είδη της ιτιάς πολλαπλασιάζονται.

Ο φλοιός της Ιτιάς χρησιμοποιείται στη βυρσοδεψία, ενώ από το φλοιό ορισμένων ειδών εξάγεται μία ουσία που ονομάζεται γλυκοζίτης σαλικίνη και χρησιμοποιείται στη φαρμακευτική. Η ξυλεία των ειδών της ιτιάς δεν είναι ιδιαίτερα ανθεκτική όμως από το είδος άλμπα κάλβα κατασκευάζονται τα μπαστούνια του κρίκετ. Ο τυπικός εκπρόσωπος της ομάδας αυτής των δέντρων είναι η κλαίουσα ιτιά ή απλά κλαίουσα , δέντρο που το ύψος του φτάνει τα 20 μέτρα και το χαρακτηριστικό του γνώρισμα είναι η φυλλωσιά του που γέρνει προς τα κάτω και από μακρινή απόσταση δίνει την εντύπωση μιας βροχής «δακρύων», δικαιολογώντας την ονομασία του.

Στην Ελλάδα βρίσκονται 10 είδη και είναι αυτοφυή. Το κυριότερο και πιο κοινό είδος είναι η λευκή ιτιά. Την ονομασία της την οφείλει στις λευκές αποχρώσεις του κορμού της. Το ύψος της μπορεί να φτάσει τα 20 μέτρα , αλλά αργά και σταθερά μέσα σε 15 χρόνια. Το ξύλο της χρησιμοποιείται σε παραγωγή φύλλων επένδυσης και σπίρτων. Όταν ο κορμός είναι λεπτός χρησιμοποιείται στην παραγωγή διαφόρων κουτιών και κιβωτίων , στην παραγωγή χαρτοπολτού και στη γλυπτική καθώς χαράζεται εύκολα. Ο ξυλάνθρακας της λευκής ιτιάς χρησιμοποιείται στην παραγωγή πυρίτιδας και από τα κλαδιά της κατασκευάζονται διάφορα κοφίνια.

Οι ιτιές είναι φυλλοβόλα δένδρα και θάμνοι που αναπτύσσονται σε πολύ υγρά εδάφη και ηλιόλουστες θέσεις. Τα δένδρα φυτεύονται μεμονωμένα και σε δενδροστοιχίες, ενώ οι θάμνοι σε ομάδες. Πολλαπλασιάζονται πολύ εύκολα με μοσχεύματα.  Όταν η ιτιά ανθίζει δημιουργεί ένα ευχάριστο τοπίο, εξ ου και το παραδοσιακό τσάμικο.

Ο φλοιός και τα φύλλα της ιτιάς, στενόμακρα με πολύ λεπτή οδόντωση και αργυρόλευκα, περιέχουν τη σαλικίνη, ουσία με τονωτική και αντιπυρετική δράση που παλιότερα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμη σε φαρμακευτικές εφαρμογές (παρασκευή ασπιρίνης). Στις μέρες μας το συνθετικό ακετυλοσαλικυλικό οξύ έχει καταργήσει την εκμετάλλευση των συστατικών της ιτιάς σε ανάλογες εφαρμογές.

Salix alba "Vitellina"
Μεγάλος θάμνος με κιτρινοπράσινα κλαδιά το χειμώνα. Κλαδέψτε αυστηρά (στο μισό μέτρο από το έδαφος) τα φυτά στο τέλος του χειμώνα, ώστε να αναπτυχθεί νέα βλάστηση που το χειμώνα θα δώσει τα εντυπωσιακά κλαδιά.

Λεύκες (Populus nigra)
Περιγραφή: Φυλλοβόλο δέντρο, με κορμό μεγάλο και φλοιό γκριζωπό. Φθάνει τα 20 μ. ύψος και 12 μ. διάμετρο. Παρουσιάζει διφυλλία. Τα φύλλα των βραχυκλαδίων έχουν παρυφές κολπωτά οδοντωτές  και των μακροκλαδίων είναι έλλοβα (μεγάλα δερματώδη, 10Χ8 εκ. με 3-5 λοβούς). Στην κάτω επιφάνεια φέρουν λευκό επίχρισμα, που δίνει την αίσθηση του λευκού δένδρου. Είναι δίοικο είδος, τα άνθη του δεν αυτογονιμοποιούνται.  Ανθίζει το Μάρτιο. Τα αρσενικά και τα θηλυκά άνθη δημιουργούν μεγάλους ιούλους. Καρπός κάψα. Περιέχουν τριχωτά σπέρματα, που μεταφέρονται από τους ανέμους σε μεγάλες αποστάσεις. Ωριμάζουν πολύ νωρίς (Μάρτιο με Απρίλιο).

Γενικές πληροφορίες: Δεν αντέχει στη σκίαση ούτε σε παγετούς, αλλά αντέχει σε δυνατούς ανέμους. Συναντάται σε δάση και παρυδάτιες περιοχές. Ευδοκιμεί σε ξηρότερα εδάφη από ότι τα άλλα μέλη του γένους. Δεν μεγαλώνει σε εκτεθειμένα υψίπεδα αλλά αντέχει στην παραθαλάσσια έκθεση αν και μπορεί να αποκλαδωθεί απ’ τον αέρα. Προτιμά τα ξηρά ή νωπά εδάφη, αλλά αναπτύσσεται σε όλους του τύπους, από ελαφριά αμμώδη μέχρι πολύ βαριά πηλώδη, καλά αποστραγγιζόμενα εδάφη. Επίσης ζει σε όξινα, ουδέτερα ή αλκαλικά εδάφη. Πρέπει να συγκαλλιεργηθούν για να παραχθεί ο σπόρος. Διασταυρώνεται εύκολα με άλλα μέλη του ιδίου γένους.
Χρησιμότητα: Αποτελεί τροφή για την άγρια πανίδα. Χρησιμοποιείται περιορισμένα στη μαγειρική, στην ιατρική, στη δημιουργία ανεμοφραχτών, στην παραγωγή αυξητικών ορμονών για φυτά και χρώματος. Καλλιεργείται επίσης για το ξύλο του, το οποίο όμως δεν είναι καλής ποιότητας. Κατάλληλο για διακόσμηση.

Λαζαράκια ή Βατράχια (Ranunculus ficaria)


Πολυκόμπια (Equisetum telmateia). Διαβάτε εδώ περισσότερα για το πολυκόμπι και τις θεραπευτικές του ιδιότητες.


Γεράνια (Geranium lucidum)

Φράξοι (Fraxinus ornus)
Είναι μικρό φυλλοβόλο δέντρο, μέχρι 9 μ. ύψος και 6 μ. διάμετρο, αρωματικό. Τα φύλλα του είναι σύνθετα, με επτά φυλλάρια που στην αρχή είναι κοκκινωπά, αργότερα γίνονται ανοιχτοπράσινα και το φθινόπωρο καστανοκόκκινα. Φυτό δίοικο. Άνθη μικρά, λευκά αρωματικά. Δεν αυτογονιμοποιείται. Ανθίζει Απρίλιο - Μάιο. Ο καρπός είναι σκληρός μικρός με μεμβρανώδες πτερύγιο. Ωρίμανση από Σεπτέμβριο μέχρι Ιανουάριο.
Γενικές πληροφορίες: Είδος φωτόφυτο, αντέχει σε παγετούς και σε δυνατούς ανέμους. Βρίσκεται σε μεικτά δάση, θαμνώνες και βραχώδεις περιοχές, κυρίως πάνω σε ασβεστόλιθο. Αναπτύσσεται σε ξηρά ή νωπά, ελαφριά, μέτρια ή βαριά εδάφη. Ως προς το pH, αναπτύσσεται  σε όλους τους τύπους εδαφών, εκτός από ακραίες καταστάσεις. Αναπτύσσεται καλά σε ασβεστόλιθο.
Χρησιμότητα: Επαφή με το χυμό του δέντρου μπορεί να προκαλέσει δερματικές ή αλλεργικές αντιδράσεις. Παρέχει ρευστό έκκριμα γνωστό παλιότερα ως «μάννα» που χρησιμοποιήθηκε ως ήπιο καθαρκτικό. Θεωρείται όπως όλους τους φράξους πολύτιμο είδος. Είναι είδος εύκολα επεξεργάσιμο για το λόγο αυτόν χρησιμοποιείται στην επιπλοποιία και στην ξυλογλυπτική.

Όστριες (Ostrya carpinifolia)    
Όμορφο φυλλοβόλο δέντρο, που φθάνει τα 15 μ. ύψος και 15 μ. διάμετρο, με τραχύ λεπιδωτό φλοιό. Τα φύλλα του είναι λεπτά ημιδιαφανή με τριχωτό μίσχο και με διπλούς οδόντες. Μόνοικο είδος. Τα αρσενικά είναι ίουλοι κίτρινοι επιμήκεις 3-7 εκ. Τα θηλυκά είναι μικρά πράσινα. Ανθίζει το Μάιο με Ιούνιο. Οι καρποί μοιάζουν με κουκουνάρια. Αποτελούνται από λέπια, το κάθε ένα από τα οποία φέρει ένα μικρό πεπλατυσμένο κάρυο. Ωρίμανση τον Ιούνιο με Ιούλιο.
Γενικές πληροφορίες: Είδος φωτόφυτο, αντέχει σε μερική σκίαση αλλά όχι στην ξηρασία. Συναντάται σε φυλλοβόλα δάση και θαμνώνες, ανοιχτά δάση πεύκης, πολύ συχνά σε ξηρούς και πετρώδεις ασβεστολιθικούς λόφους από 0 έως 1.700 μ. Τα φυτά είναι ανθεκτικά μέχρι τους –20 °C. Προτιμά τα ξηρά ή νωπά εδάφη, χαλαρά, μέτρια ή βαριά, ωστόσο καλά αποστραγγιζόμενα. Αναπτύσσεται σε όξινα, ουδέτερα έως και πολύ αλκαλικά εδάφη. Παρουσιάζει άριστη ανάπτυξη σε ασβεστόλιθο.
Χρησιμότητα: Το ξύλο της είναι σκληρό και βαρύ. Χρησιμοποιείται για φράκτες και την κατασκευή μικροαντικειμένων.

Πικροδάφνη (Nerium oleander)
Το επιστημονικό της όνομα είναι Nerium oleander και ανήκει στην οικογένεια  Apocynaceae. Έχει καταγωγή από την Μεσόγειο και την Ανατολή. Είναι ένας θάμνος, ύψους έως 4 μ. Έχει φύλλα στενά λογχοειδή, δερματώδη, τα οποία διατάσσονται ανά 3 σε σπονδύλους. Ο καρπός της  είναι επιμήκης, δερματώδης και περιέχει πολυάριθμα τριχωτά σπέρματα. Τα λογχοειδή φύλλα, μοιάζουν με της δάφνης του Απόλλωνα, αλλά διαφέρουν στη λεπτότητα των κοντών μίσχων. Τα  άνθη της φτάνουν  μέχρι 4 εκατοστά. Οι καρποί της θυμίζουν εκείνους του μπιζελιού, αλλά είναι πολύ μεγαλύτεροι και το χρώμα τους είναι καφέ σκούρο.

Η πικροδάφνη έχει πικρή γεύση και είναι ένα δηλητηριώδες φυτό και μπορεί να σκοτώσει εξαιτίας της υψηλής τοξικότητάς της. Παρόλα αυτά έχει χρησιμοποιηθεί σαν βότανο από τους: Βαβυλώνιους και τους Άραβες ως φάρμακο για την αντιμετώπιση του «κρασοπονοκεφάλου» και του καρκίνου αντίστοιχα. Επιπλέον, οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν τις ευεργετικές και τις δηλητηριώδες ιδιότητες της.

Υπάρχουν πολλοί μύθοι σχετικά με τους λόγους που η πικροδάφνη είναι τόσο πικρή. Ένας από αυτούς προέρχεται από το χώρο της θρησκείας και αφορά τη σύλληψη του Χριστού. Όταν οι Εβραίοι κυνηγούσαν τον Χριστό εκείνος πήγε και κρύφτηκε πίσω από διάφορα φυτά και οι Εβραίοι έχασαν τα ίχνη του. Στο τέλος όμως ο Χριστός πήγε πίσω από μία πικροδάφνη και εκείνη άνθισε. Οι Εβραίοι μαγεμένοι από τα άνθη της πικροδάφνης άρχισαν να τα μαδούν μέχρι να τελειώσουν τα άνθη της. Όταν τελείωσαν ανακάλυψαν τον Χριστό και τον οδήγησαν στον σταυρό. Την στιγμή  που του έδωσαν να πιει χολή και εκείνος θυμήθηκε την πικροδάφνη και της έδωσε την πίκρα της χολής.

Η πικροδάφνη ανθοφορεί από το τέλος Μαΐου μέχρι τον Νοέμβριο. Κατά την διάρκεια του καλοκαιριού παράγει εντυπωσιακά άνθη, και σε ήπια κλίματα μπορεί να συνεχίσει την παραγωγή μέχρι τα μέσα του φθινοπώρου. Η πικροδάφνη μπορεί να  πολλαπλασιαστεί με μοσχεύματα κορυφής και σ' αυτήν την περίπτωση πρέπει να είναι τρυφερά και να διατηρηθεί η ατμοσφαιρική υγρασία τους. Ένας άλλος τρόπος είναι  να  πολλαπλασιαστεί  και με ξυλώδη μοσχεύματα μπήγοντας τα απλά σε λίγη άμμο.


Καλάμι
Το καλάμι ή καλαμιά είναι κοινή ονομασία πολλών μονοκότυλων πολυετών συνήθως φυτών. Τα καλάμια βρίσκονται σε τέλματα, έλη σε όχθες λιμνών, ποταμών, ρυακιών, χειμάρρων και σε ήρεμα νερά. Όλα γενικά τα φυτά που χαρακτηρίζονται σαν καλάμια έχουν ριζώματα ή παραφυάδες, τα φύλλα τους είναι μακριά ταινιοειδή και στο πάνω μέρος τους έχουν μία μακριά ταξιανθία.

Ο βλαστός είναι συμπαγής ή κοίλος, ξυλώδης, λυγίζει από τον αέρα και αυτό βοηθάει στη διασπορά των διαφόρων σπόρων του. Υπάρχουν πολλά είδη καλαμιών. Στην πατρίδα μας βρίσκουμε τα εξής :

Το κοινό καλάμι: Ιθαγενές της Ευρώπης, πολυετές φυτό που μοιάζει με μπαμπού έχει δε την επιστημονική ονομασία Αρούντο Ντόναξ. Οι βλαστοί του είναι όρθιοι, με πολλά φύλλα, ξυλώδεις που φτάνουν σε ύψος και τα 8 μέτρα και αναπτύσσονται με πολλά υπόγεια ριζώματα. Τα φύλλα του φτάνουν σε μήκος τα 60-70 εκατοστά. Εξαιρετικά ανθεκτικό φυτό βρίσκεται κατά μήκος των ακτών, ποταμών, υδροβιότοπων και γενικά αρέσκεται σε υγρά εδάφη. Μπορεί όμως να υπάρξει και σε άνυδρα, ξηρά και χαλικώδη εδάφη. Mπορεί να καλλιεργηθεί για να προστατεύσει τη γη από τη διάβρωση, για τη δημιουργία διαφόρων ανεμοφρακτών, προστασία διαφόρων καλλιεργειών, σαν καλλωπιστικό, για τη δημιουργία στεγάστρων και πρόχειρων καταλυμάτων (καλύβες). Οι βλαστοί του χρησιμοποιούνται για τη κατασκευή ξύλινων πνευστών οργάνων και καλαμιών ψαρέματος. Από τα φύλλα του κατασκευάζονται διάφορες ψάθες.
Φραγμίτης ή αγριοκάλαμο: Πολυετές ζιζάνιο των αγρών, με λείους μη ξυλώδεις βλαστούς και ύψος που δε ξεπερνάει τα 2,5 μέτρα. Βρίσκεται επίσης σε διάφορους υδροβιότοπους, είναι εξαιρετικά ανθεκτικό φυτό και μοιάζει με το κοινό καλάμι.
Ψάθα ή Ψαθί: πολυετή φυτά με φυλλώδεις μαλακούς βλαστούς και ύψος 2,5 μέτρα.Βρίσκονται συνήθως σε λιμνώδεις περιοχές και έλη.
Σπάργανο ή Σπαργάνιουμ έρεκτουμ: πολύμορφο φυτό με βλαστούς λεπτούς που φτάνουν τα 2 μέτρα ύψος. Τα φύλλα του είναι σχήματος σπαθιού και είναι όρθια και λεπτά. Οι ταξιανθίες του μοιάζουν με θαλάσσια ανεμώνη.


ΠΗΓΗ:
www.antemisaris.gr/displayITM2.asp?ITMID=2449 - 19k -
e-politeia.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=2508&Itemid= 132 - 47k -
www.aeroallergen.gr/Platanaceae.asp - 8k -
www.e-natural.gr/organic/viewtopic.php?p=723&sid= 1bcf2f2e37bb6223... - 21k -
www.dolo.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=149&Itemid= 51 - 23k -
www.antemisaris.gr/displayITM2.asp?ITMID=2449 - 19k -
www.gardensandplants.com/gr/plant.aspx?plant_id=3650 - 102k -
www.prosotsani.gr

Το διαβάσαμε στο: https://sites.google.com

Μοιραστείτε το:

Χρήσιμα και ενδιαφέροντα

Χριστουγεννιάτικα στεφάνια δώρο από τη φύση

Χριστουγεννιάτικα στεφάνια δώρο από τη φύση

Χριστουγεννιάτικος στολισμός του κήπου μας

Χριστουγεννιάτικος στολισμός του κήπου μας

Σκυλάκι, το αγαπημένο λουλούδι μικρών και μεγάλων

Σκυλάκι, το αγαπημένο λουλούδι μικρών και μεγάλων

Μυρμήγκια στο σπίτι; Πώς να απαλλαγείτε

Μυρμήγκια στο σπίτι; Πώς να απαλλαγείτε

Φυσικό αντιηλιακό λάδι

Φυσικό αντιηλιακό λάδι

Πως πρέπει να επιλέγουμε φυτά για συνθέσεις

Πως πρέπει να επιλέγουμε φυτά για συνθέσεις

Πως να ξεφορτωθείτε τα μυρμήγκια από το σπίτι, με οικολογικούς τρόπους

Πως να ξεφορτωθείτε τα μυρμήγκια από το σπίτι, με οικολογικούς τρόπους