Είναι αποδεκτό ότι η καλή διατροφή είναι ζωτικής σημασίας για καλή υγεία, βέλτιστη ανάπτυξη του οργανισμού και προστασία από ασθένειες. Πολλές ασθένειες όπως ο διαβήτης, η υπέρταση και οι καρδιοαγγειακές παθήσεις, έχουν ως γενεσιουργό αιτία την αλλαγή του τρόπου ζωής του ανθρώπου και κυρίως σχετίζονται με την χαμηλής ποιότητας διατροφή και την έλλειψη σωματικής δραστηριότητας. Το ανθρώπινο σώμα έχει την δυνατότητα της αυτοθεραπείας, εφόσον ικανοποιούνται οι ανάγκες του για απαραίτητες βιταμίνες, μέταλλα, ένζυμα και άλλα θρεπτικά συστατικά. Η σπιρουλίνα (spirulina), χάρη στην περιεκτικότητα ενός ευρέως φάσματος διαφορετικών ομάδων θρεπτικών συστατικών, αποτελεί ένα τρόφιμο με δυνητικά θεραπευτικές και προληπτικές ιδιότητες για την ανθρώπινη υγεία. Η σπιρουλίνα είναι τρόφιμο πλούσιο σε υψηλής βιολογικής αξίας πρωτεΐνη (55-70%), ενώ περιέχει πλήθος βιοδραστικών θρεπτικών συστατικών όπως βιταμίνες, μέταλλα, ιχνοστοιχεία, απαραίτητα λιπαρά οξέα κ.α. Οι ευεργετικές δράσεις της σπιρουλίνας οφείλονται τόσο στην αυτόνομη δράση των θρεπτικών συστατικών που περιέχει, όσο και στην αρμονική φυσική συνέργια αυτών. Λειτουργεί ως ένα άψογο συμπλήρωμα διατροφής.
Η σπιρουλίνα μπορεί να δράσει ευεργετικά σε ένα πλήθος ασθενειών και διαταραχών υγείας, μερικές εκ των οποίων παρατίθενται συνοπτικά παρακάτω:
-Σακχαρώδης Διαβήτης
-Άσθμα
-Νεφρωσικό Σύνδρομο
-Σιδηροπενική Αναιμία
-Καρκίνος
-Γαστρεντερολογικά προβλήματα
-Ορμονικές διαταραχές
-Ιογενείς ασθένειες
-Πρόωρη Γήρανση
-Αυξημένη Κούραση - Μειωμένες Επιδόσεις
-Προεμμηνορροϊκό Σύνδρομο - Εμμηνόπαυση
-Κακή κατάσταση Επιδερμίδας και Μαλλιών
-Καρδιαγγειακές παθήσεις
-Άγχος
-Προβλήματα Μεταβολισμού
-Υποβιταμίνωση
-Ηπατικές ασθένειες
Στη συνέχεια αναφέρονται περισσότερες λεπτομέρειες για συγκεκριμένες ευεργετικές δράσεις της σπιρουλίνας στην ανθρώπινη υγεία.
ΣΠΙΡΟΥΛΙΝΑ ΚΑΙ ΔΙΑΒΗΤΗΣ
Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μεταβολική ασθένεια η οποία χαρακτηρίζεται από αύξηση της συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα (υπεργλυκαιμία) και διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης, είτε ως αποτέλεσμα ελαττωμένης έκκρισης ινσουλίνης είτε λόγω ελάττωσης της ευαισθησίας των κυττάρων του σώματος στην ινσουλίνη. Ο σακχαρώδης διαβήτης έχει χρόνια πορεία και μπορεί να προκαλέσει μια σειρά σοβαρών επιπλοκών όπως καρδιαγγειακή νόσο, χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, βλάβες του αμφιβληστροειδούς, βλάβες των νεύρων κ.ά.
Κλινικές έρευνες έδειξαν ότι η λήψη 2g σπιρουλίνας ημερησίως για διάστημα τεσσάρων μηνών από άτομα που έπασχαν από διαβήτη τύπου 2 (T2DM), είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα, γεγονός που διαπιστώθηκε τόσο με τη μέτρηση του σακχάρου νηστείας (8 ώρες αποχής από λήψη τροφής), όσο και με μέτρηση της γλυκόζης 2 ώρες μετά τη χορήγηση στους ασθενείς 75g γλυκόζης. Συνακολούθως με τη μείωση των προαναφερθέντων δεικτών, παρατηρήθηκε σημαντική μείωση και της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης HbA1c, η οποία αντικατοπτρίζει τη μέση τιμή σακχάρου του αίματος τους τελευταίους τρεις μήνες πριν την εξέταση. Η παραπάνω έρευνα ήρθε να επιβεβαιώσει παρόμοια ευρήματα προγενέστερων επιστημονικών μελετών.
ΣΠΙΡΟΥΛΙΝΑ ΚΑΙ ΑΣΘΜΑ
Το άσθμα είναι χρόνια πάθηση του αναπνευστικού συστήματος η οποία προκαλεί παροδική στένωση των βρόγχων με αποτέλεσμα να εμφανίζεται δύσπνοια. Εκδηλώνεται με χρόνια φλεγμονή των αεραγωγών και οξύ βρογχόσπασμο και τα συμπτώματα είναι η δύσπνοια, ο βήχας και ο συριγμός.
Κλινικές μελέτες έδειξαν ότι η χορήγηση 1g σπιρουλίνας ημερησίως για τέσσερις μήνες σε ασθενείς που έπασχαν από άσθμα, είτε σε συνδυασμό με τη φαρμακευτική αγωγή των ασθενών είτε κατ' αποκλειστικότητα, είχε ως αποτέλεσμα τη σημαντική βελτίωση της πνευμονικής λειτουργίας και τη μείωση των επιπέδων της ανοσοσφαιρίνης Ε (IgE). Το γεγονός αυτό αποδίδεται τόσο στην αντιφλεγμονώδη δράση του γ-λινολενικού οξέος, όσο και στην υψηλή περιεκτικότητα της σπιρουλίνας σε αντιοξειδωτικές ουσίες, οι οποίες εξουδετερώνοντας ενδογενείς ή περιβαλλοντικούς οξειδωτικούς παράγοντες συντελούν πιθανότατα στην ανακούφιση των συμπτωμάτων που οφείλονται στην πνευμονική δυσλειτουργία, καθώς επίσης και στη γενικότερη ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος, λόγω των υψηλής βιολογικής αξίας πρωτεϊνών που περιέχονται στη σπιρουλίνα. Τα αποτελέσματα των ερευνών υποδεικνύουν ότι η σπιρουλίνα μπορεί να χρησιμοποιηθεί επικουρικά σε συνδυασμό με φαρμακευτική αγωγή για τη θεραπεία του άσθματος και σε βάθος χρόνου είναι δυνατό να συντελέσει στην ελάττωση των χρησιμοποιούμενων φαρμάκων.
ΣΠΙΡΟΥΛΙΝΑ ΚΑΙ ΝΕΦΡΩΣΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ
Το νεφρωσικό σύνδρομο είναι μία σπάνια διαταραχή κατά την οποία μεγάλες ποσότητες πρωτεϊνών περνούν διαμέσου των νεφρών από την κυκλοφορία του αίματος στα ούρα, με αποτέλεσμα τα μειωμένα επίπεδα πρωτεϊνών στο αίμα να προκαλούν συγκέντρωση υπερβολικών ποσοτήτων υγρών στους ιστούς του σώματος (οίδημα).
Κλινικές μελέτες έδειξαν ότι η χορήγηση 1g σπιρουλίνας ημερησίως για τέσσερις μήνες σε ασθενείς που έπασχαν από νεφρωσικό σύνδρομο είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση των επιπέδων ολικής πρωτεΐνης στο αίμα, γεγονός που αποτελεί άλλη μία απόδειξη της υψηλής βιολογικής αξίας των πρωτεϊνών που περιέχονται στη σπιρουλίνα. Τα αποτελέσματα της έρευνας βρίσκονται σε αντιστοιχία με προγενέστερες μελέτες που έδειξαν παρόμοια αύξηση των επιπέδων πρωτεΐνης κατά τη χορήγηση σπιρουλίνας σε ασθενείς που έπασχαν από άσθμα.
ΣΠΙΡΟΥΛΙΝΑ ΚΑΙ ΣΙΔΗΡΟΠΕΝΙΚΗ ΑΝΑΙΜΙΑ
Η σιδηροπενική αναιμία είναι η πιο συχνή μορφή αναιμίας. Πλήττει κυρίως νεογνά, παιδιά, εφήβους και γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας, κυοφορούσες ή μη. Οι αιτίες που θεωρούνται υπεύθυνες για την εμφάνιση της σιδηροπενικής αναιμίας είναι η μειωμένη πρόσληψη ή η αυξημένη απώλεια σιδήρου. Καθοριστικός παράγοντας αυτών των αιτιών είναι η αυξημένη ανάγκη για σίδηρο. Η μειωμένη πρόσληψη σιδήρου μπορεί με τη σειρά της να οφείλεται σε πτωχή σε σίδηρο δίαιτα ή σε μειωμένη εντερική απορρόφηση σιδήρου.
Κλινική μελέτη έδειξε ότι η χορήγηση 5g σπιρουλίνας για ένα μήνα σε ενήλικα κορίτσια νεαρής ηλικίας που έπασχαν από αναιμία, είχε ως αποτέλεσμα τη σημαντική αύξηση των επιπέδων της αιμοσφαιρίνης στο αίμα τους, γεγονός που αποδίδεται στην περιεκτικότητα της σπιρουλίνας σε σίδηρο υψηλής βιοδιαθεσιμότητας. Επίσης, η χορήγηση 1g σπιρουλίνας για πενήντα ημέρες σε αναιμικά παιδιά προσχολικής ηλικίας είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της απορρόφησης κάποιων θρεπτικών συστατικών όπως πρωτεΐνης και σιδήρου, καθώς και την αύξηση των επιπέδων αιμοσφαιρίνης. Η οφειλόμενη στη σπιρουλίνα αύξηση των επιπέδων αιμοσφαιρίνης στο αίμα ανθρώπων που πάσχουν από αναιμία επιβεβαιώνεται και από προγενέστερες κλινικές έρευνες.
ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
Βασική λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος του ανθρώπου αποτελεί η ανίχνευση και εξουδετέρωση παθογόνων εισβολέων όπως ιών, βακτηρίων, μυκήτων, καθώς επίσης και η απέκκριση κατεστραμμένων και μεταλλαγμένων κυττάρων.
Έρευνες σε ζώα έδειξαν ότι η σπιρουλίνα μπορεί να διεγείρει διάφορες λειτουργίες του ανοσοποιητικού τους συστήματος, συμπεριλαμβανομένων της φαγοκυττάρωσης των μακροφάγων την παραγωγή κυτταροκινών, χυμοκινών και άλλων διαμεσολαβητών της φλεγμονής, τη δράση των ΝΚ κυττάρων, την παραγωγή αντισώμάτων από τα Β-λεμφοκύτταρα και τον πολλαπλασιασμό των Τ-λεμφοκυττάρων. Από την άλλη μεριά, η σπιρουλίνα φαίνεται να αναστέλλει φλεγμονώδεις αντιδράσεις σε μια σειρά περιπτώσεων όπως στη ρευματοειδή αρθρίτιδα, την κολίτιδα και τις συστημικές αλλεργικές αντιδράσεις. Το γεγονός αυτό καταδεικνύει το ρυθμιστικό ρόλο της σπιρουλίνας στη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, ενισχύοντας την ανοσοαπόκριση από τη μία, αποτρέποντας, όμως, την υπερλειτουργία του. Όσον αφορά τις επιδράσεις της σπιρουλίνας στο ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου, από τις λίγες έρευνες που έχουν διενεργηθεί φαίνεται ότι μπορεί να παίξει ρυθμιστικό ρόλο της ανοσοποιητικής λειτουργίας του οργανισμού.
H ΣΠΙΡΟΥΛΙΝΑ ΩΣ ΑΝΤΙ-ΙΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ
Διάφορες invitro έρευνες που έχουν διενεργηθεί χρησιμοποιώντας κυανοβακτήρια έχουν δείξει τη δυνητική ικανότητα αυτών των οργανισμών να δρουν ως αντι-ιικοί παράγοντες. Πιο συγκεκριμένα, εργαστηριακές έρευνες έδειξαν την ανασταλτική δράση ζεστού υδατικού εκχυλίσματος της S.Platensis στον πολλαπλασιασμό του ιού του απλού έρπητα τύπου 1 (HSV-1).
Άλλες έρευνες έδειξαν επιπλέον ότι η σπιρουλίνα έχει ευεργετικές δράσεις έναντι του ανθρώπινου μεγαλοκυτταροϊού (HCMV)4,12, του ιού της ιλαράς, του ιού της παρωτίτιδας, του ιού της γρίπης, του ιού HIV, ο οποίος προκαλεί την ανίατη λοιμώδη νόσο AIDS (Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσολογικής Ανεπάρκειας) και του εντεροϊού.
Η αντι-ιική δράση της σπιρουλίνας πιθανότατα οφείλεται στην αποτροπή διείσδυσης του ιού στο κύτταρο του ξενιστή και αποδίδεται κυρίως στον πολυσακχαρίτη σπιρουλάνη, που περιέχεται στη σπιρουλίνα, σε συνδυασμό με άλλους, μη χαρακτηρισμένους, πολυσακχαρίτες και συστατικά πρωτεϊνών.
ΑΝΤΙΒΑΚΤΗΡΙΑΚΗ ΚΑΙ ΠΡΕΒΙΟΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΣΠΙΡΟΥΛΙΝΑΣ
Τα τελευταία χρόνια γίνεται μεγάλη προσπάθεια για την εύρεση νέων φυσικών αντιβακτηριακών παραγόντων προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των ολοένα ανθεκτικότερων στα αντιβιοτικά βακτηρίων. Διάφορες επιστημονικές έρευνες έχουν καταδείξει την αντιμικροβιακή δράση της σπιρουλίνας και εκχυλισμάτων της. Πιο συγκεκριμένα, η δράση της σπιρουλίνας έχει αποδοθεί στα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα που περιέχει.
Η σπιρουλίνα είναι πλούσια σε γ-λινολενικό οξύ, ενώ ακόμα περιέχει α-λινολενικό και λινελαϊκό οξύ. Έρευνες έχουν αποδείξει την αντιβακτηριακή δράση του α-λινολενικού οξέος, ενώ όσον αφορά τη δράση του γ-λινολενικού οξέος, διάφορες έρευνες έχουν αναδείξει την αντιμικροβιακή του δράση έναντι των στελεχών Staphylococcus aureus, E. coli, Salmonella typhi, Pseudomonas aeruginosa και Enterobacter aerogenes.
Τα προβιοτικά είναι ζωντανοί μικροοργανισμοί, οι οποίοι όταν καταναλώνονται τακτικά και σε επαρκείς ποσότητες, τροποποιούν τη βακτηριακή ισορροπία στο ανθρώπινο έντερο και έχουν ευεργετικές επιδράσεις στην υγεία. Τα προβιοτικά μπορούν να προστεθούν σε τρόφιμα όπως το γιαούρτι και άλλα γαλακτοκομικά προϊόντα ζύμωσης, ή να ληφθούν ως συμπληρώματα. Έρευνες έδειξαν ότι η κατανάλωσης σπιρουλίνας είχε ως συνέπεια την αύξηση του αριθμού των Λακτοβακίλλων στον γαστρεντερικό σωλήνα του ανθρώπου.
Επίσης, η χρησιμοποίηση σπιρουλίνας σε προβιοτικά γαλακτοκομικά προϊόντα σε συνδυασμό με τους χρήσιμους μικροοργανισμούς, όπως δισχιδή βακτήρια και στελέχη των γενών Lactobacillus και Streptococcus, είχε ως αποτέλεσμα τόσο τη διέγερση της ανάπτυξης των μικροοργανισμών, όσο και τη διατήρηση του αριθμού τους κατά τη διάρκεια της αποθήκευσης των προϊόντων.
ΑΝΤΙΟΞΕΙΔΩΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΣΠΙΡΟΥΛΙΝΑΣ
Τα αντιοξειδωτικά στοιχεία των τροφών έχουν ως κύρια δράση την εξουδετέρωση των βλαβερών ελεύθερων ριζών που παράγονται στο σώμα υπό την επίδραση διαφόρων παραγόντων, όπως μεταξύ άλλων το stress, η περιβαλλοντική μόλυνση και η υπερβολική έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία. Σύμφωνα με έρευνες, η συνεργιστική δράση ενός ευρέως φάσματος αντιοξειδωτικών είναι καλύτερη από τη δράση ενός μεμονωμένου αντιοξειδωτικού παράγοντα, ενώ τα αντιοξειδωτικά που προέρχονται από φυσικές πηγές εμφανίζουν μεγαλύτερη βιοδιαθεσιμότητα και κατ΄ επέκταση καλύτερη προστατευτική δράση απ' ότι τα συνθετικά αντιοξειδωτικά.
Η σπιρουλίνα ως 100% φυσικό προϊόν και με την πλούσια περιεκτικότητά της σε θρεπτικά συστατικά με αντιοξειδωτικές ιδιότητες, όπως β-καροτένιο, βιταμίνη Ε, σελήνιο κ.α, αποτέλεσε το κέντρο πολλών επιστημονικών ερευνών όσον αφορά την πιθανή αντιοξειδωτική της δράσης. Έτσι, εργαστηριακές μελέτες έδειξαν ότι το αλκοολικό εκχύλισμα της σπιρουλίνας αναστέλλει την υπεροξείδωση των λιπιδίων ισχυρότερα από χημικά αντιοξειδωτικά όπως η α-τοκοφερόλη, η BHA (βουτυλική υδροξυανισόλη) και το β-καροτένιο, ενώ το υδατικό της εκχύλισμα εμφανίζει καλύτερη αντιοξειδωτική δράση από αυτή του γαλλικού και του χλωρογενικού οξέος. Επίσης, εκχυλίσματα σπιρουλίνας με ζεστό νερό παρουσίασαν ισχυρή δεσμευτική ικανότητα ελευθέρων ριζών υδροξυλίου και λιπιδίων.
Η αντιοξειδωτική δράση της σπιρουλίνας αποδίδεται σε μεγάλο βαθμό στην παρουσία της πρωτεΐνης φυκοκυανίνη.
- Φυκοκυανίνη – ένας μείζονος σημασίας αντιοξειδωτικός παράγοντας
Η φυκοκυανίνη είναι μια χρωστική πρωτεΐνη που βρίσκεται στη σπιρουλίνα σε μεγάλες ποσότητες. Είναι υπεύθυνη για το κυανό χρώμα του μικροφύκους και εμφανίζει ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Έτσι, η φυκοκυανίνη αναστέλλει τη δημιουργία των δραστικών μορφών οξυγόνου (Reactive Oxygen Species, ROS), ενώ εμφανίζει και ισχυρή ικανότητα εξουδετέρωσής τους. Πιο συγκεκριμένα, εμφανίζει ισχυρή δράση έναντι των ελευθέρων ριζών υδροξυλίου, αλκοξυλίου και υπεροξυλίου36, του υπεροξυνιτρωδους και του υποχλωριώδους ανιόντος, ενώ αναστέλλει την υπεροξείδωση των λιπιδίων. Επίσης, έχει αναφερθεί η προστατευτική δράση της φυκοκυανίνης έναντι της λύσης των ερυθρών αιμοσφαιρίων που επάγεται από ρίζες υπεροξυλίου.
Στη συνέχεια παρουσιάζονται διάφορες ευεργετικές για την υγεία δράσεις της σπιρουλίνας και της φυκοκυανίνης που οφείλονται στην ισχυρή αντιοξειδωτική τους δράση.
Αναστολή υπεροξείδωσης λιπιδίων
Η υπεροξείδωση των λιπιδίων αποτελεί σημαντικό παράγοντα βλάβης ή καταστροφής των κυτταρικών μεμβρανών. Έρευνες έδειξαν ότι η φυκοκυανίνη αναστέλλει σε σημαντικό βαθμό την υπεροξείδωση των λιπιδίων που προσκαλείται από ιόντα δισθενούς σιδήρου (Fe2+) και ασκορβικό οξύ ή από τετραχλωράνθρακα (CCl4).
Σπιρουλίνα και τοξικότητα φαρμάκων
Πολλά φάρμακα προκαλούν νεφροτοξικότητα και καρδιοτοξικότητα μέσω μηχανισμών δημιουργίας ελευθέρων ριζών. Έρευνες έδειξαν ότι προηγούμενη χορήγηση σπιρουλίνας ή φυκοκυανίνης σε πειραματόζωα είχε ως αποτέλεσμα την αναστολή της τοξικής δράσης διαφόρων φαρμάκων.
Σπιρουλίνα και τοξικότητα βαρέων μετάλλων
Η σπιρουλίνα παρουσιάζει προστατευτική δράση έναντι της τοξικότητας που προκαλείται από βαρέα μέταλλα, όπως ο μόλυβδος, το κάδμιο και ο υδράργυρος. Πιο συγκεκριμένα, η χορήγηση σπιρουλίνας σε δηλητηριασμένα με τοξικά μέταλλα πειραματόζωα συνέβαλε στη διατήρηση των επιπέδων σημαντικών ουσιών όπως, του χαλκού, του ψευδαργύρου, του σιδήρου, του σεληνίου, της γλουταθειόνης, της δισμουτάσης του υπεροξειδίου (SOD), της καταλάσης και της υπεροξειδάσης της γλουταθειόνης, τα οποία μειώνονται υπό την τοξική επίδραση βαρέων μετάλλων.
Σπιρουλίνα και άσκηση
Έρευνες έδειξαν ότι η συμπλήρωση της διατροφής με σπιρουλίνα αποτρέπει οξειδωτικές βλάβες του μυϊκού ιστού που οφείλονται στη δημιουργία ελευθέρων ριζών κατά τη διάρκεια της σωματικής άσκησης. Κλινικές μελέτες σε δείγμα 16 μαθητών έδειξαν ότι η συγκέντρωση μαλονδιαλδεΰδης (προϊόν υπεροξείδωσης των λιπιδίων) στο πλάσμα του αίματός τους, μετά από άσκηση, μειώθηκε σημαντικά όταν τους χορηγήθηκε σπιρουλίνα, ενώ η δράση της δισμουτάσης του υπεροξειδίου (SOD) του αίματος αυξήθηκε. Επίσης, η σπιρουλίνα καθυστερεί την εκδήλωση της κόπωσης κατά τη διάρκεια σωματικής άσκησης.
Σπιρουλίνα και ηπατοτοξικότητα
Υπάρχουν συγκεκριμένα χημικά που θεωρούνται ηπατοτοξικά, γεγονός που οφείλεται στη δημιουργία ελευθέρων ριζών. Παράδειγμα αποτελεί η ηπατοτοξικότητα που προκαλείται στα ποντίκια από τετραχλωράνθρακα (CCl4). Έρευνα έδειξε την ηπατοπροστατευτική δράση της φυκοκυανίνης έναντι της ηπατοτοξικότητας οφειλομένης σε CCl4.
Σπιρουλίνα και stress αζώτου
Οι βλαβερές δράσεις των δραστικών ριζών του αζώτου είναι γνωστές ως stress αζώτου. Το υπεροξυνιτρώδες ανιόν (ΟΝΟΟ) προκαλεί την αδρανοποίηση σημαντικών κυτταρικών λειτουργιών, ενώ επάγει την οξειδωτική βλάβη του DNA. Έρευνες έδειξαν ότι η φυκοκυανίνη έχει τη δυνατότητα να εξουδετερώνει αποτελεσματικά τα ανιόντα αυτά.
Σπιρουλίνα και νευροπροστατευτική δράση
Πρόσφατη έρευνα σε πειραματόζωα έδειξε τη νευροπροστατευτική δράση της σπιρουλίνας, η οποία αποδίδεται στην ικανότητά της να εξουδετερώνει ελεύθερες ρίζες και στις γενικότερες αντιοξειδωτικές της ιδιότητες. Σύμφωνα με την έρευνα η φυκοκυανίνη θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση νευροεκφυλιστικών νόσων όπως η νόσος του Parkinson, η νόσος Alzheimer και η νόσος του Huntington.
ΑΝΤΙΚΑΡΚΙΝΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΣΠΙΡΟΥΛΙΝΑΣ
Είναι γνωστό ότι το οξειδωτικό stress συμμετέχει στην έναρξη του πολλαπλασιασμού των καρκινικών κυττάρων. Επομένως, οι αντιοξειδωτικές ιδιότητες της σπιρουλίνας την καθιστούν έναν εν δυνάμει αντικαρκινικό παράγοντα. Μελέτες έδειξαν ότι η χορήγηση φυκοκυανίνης σε ποντίκια με καρκίνο του ήπατος αύξησε σημαντικά τον χρόνο ζωής των πειραματόζωων, πιθανότατα εξαιτίας της αντιοξειδωτικής δράσης της φυκοκυανίνης που ανέστειλε την οφειλόμενη στην ύπαρξη ελευθέρων ριζών καρκινογένεση.
Άλλη έρευνα συνέτεινε στο συμπέρασμα ότι η φυκοκυανίνη μπορεί να αποτελέσει χημειοθεραπευτικό παράγοντα εξαιτίας της αποπτωτικής της δράσης έναντι των καρκινικών κυττάρων30, ενώ σημαντικό ρόλο στην αντικαρκινική δράση της σπιρουλίνας παίζει και η αιματοποιητική της λειτουργία, μέσω της αύξησης του πληθυσμού των ανοσοκυττάρων και κατ' επέκταση της ενίσχυσης του ανοσοποιητικού συστήματος. Επίσης, έρευνα σε πειραματόζωα έδειξε ότι εκχυλίσματα σπιρουλίνας που εισήχθησαν απ΄ ευθείας σε καρκινικούς όγκους είχαν ως αποτέλεσμα την αναστολή της ανάπτυξής τους.
Τέλος, κλινική έρευνα που διεξήχθη σε ασθενείς που έπασχαν από στοματική λευκοπλακία, η οποία συνιστά την πιο κοινή προκαρκινική βλάβη του στοματικού βλεννογόνου, έδειξε ότι η χορήγηση σπιρουλίνας στους ασθενείς για ένα χρόνο είχε ως αποτέλεσμα την αναστολή της εξέλιξης του καρκίνου στο 45% των συμμετεχόντων.
Πρέπει να τονιστεί ότι προκειμένου να εξακριβωθεί η αντικαρκινική δράση της σπιρουλίνας απαιτείται η διεξαγωγή πρόσθετων επιστημονικών ερευνών.
Προσοχή: Τα άτομα που έχουν προβλήματα με τον θηροειδή αδένα, καλό είναι να συμβουλεύονται ιατρό πριν χρησιμοποιήσουν την σπιρουλίνα
Πηγή:www.spiroulina.gr