Πλούσια σε μαγγάνιο και βιταμίνη C, τα κολοκυθάκια αποτελούν επίσης καλή πηγή μαγνησίου, βιταμίνης Α, φυτικών ινών, ασβεστίου, καλίου, φωσφόρου και φυλλικού οξέος.

Από τα πιο υγιεινά λαχανικά, τα εξαιρετικά δημοφιλή κολοκυθάκια καλλιεργούνται, όχι μόνο στα σχήματα που μας είναι οικεία, αλλά και σε ποικιλίες κίτρινες, πολυγωνικής διατομής, σφαιρικές ή ωοειδείς.

Πολύ ψηλά στη γευστική κλίμακα αυτής της εποχής τοποθετούμε τα κολοκυθάκια, τους άγουρους μεν, αλλά τόσο γλυκούς καρπούς του είδους Cucurbita pepo. Είναι πολύ μικρότεροι σε διαστάσεις και βάρος σε σύγκριση με τα εξαδέλφια τους από το ξακουστό για τα παραγόμενα μεγέθη του γένος της κολοκυθιάς, αλλά συνάμα οι πιο δημοφιλείς, τουλάχιστον στη χώρα μας. Η απώτερη καταγωγή τους, όπως και όλων των συγγενών τους, είναι από το Μεξικό, όπου άρχισε η εξημέρωσή τους πριν από περίπου 70 αιώνες, θεωρείται βέβαιο, πάντως, ότι η σημερινή τους μορφή προέκυψε έπειτα από επιτυχείς διασταυρώσεις στην Ιταλία, στις αρχές του 19ου αιώνα.

Στις μέρες μας, τα κολοκυθάκια καλλιεργούνται σχεδόν σε ολόκληρο τον κόσμο και όχι μόνο στα σχήματα που μας είναι οικεία, αλλά επίσης σε ποικιλίες κίτρινες, πολυγωνικής διατομής, σφαιρικές, ωοειδείς και πολλές άλλες.

Χάρη στην ψυχρή φύση τους, τα κολοκυθάκια μάς δροσίζουν το καλοκαίρι, αρκεί φυσικά να τρώγονται στην απλούστερη μορφή τους, δηλαδή ωμά (τριμμένα, φυσικά) ή βραστά (απαιτείται εδώ λίγη προσοχή, ώστε να μην παραβράσουν και γίνουν άνοστα). Είναι επίσης διουρητικά, ενώ οι ελάχιστες θερμίδες που περιέχουν τα καθιστούν ιδανικά για κάθε είδους δίαιτα.

Φύτευση, στο έδαφος

Παρότι το κολοκύθι πολλαπλασιάζεται και με σπόρο, αυτή την εποχή φυτεύουμε νεαρά φυτά. Εμείς επιλέξαμε το κομποκολόκυθο, μια ντόπια ποικιλία, με ανοιχτοπράσινους, κυλινδρικούς με στίγματα καρπούς, μήκους 14 - 16 εκ., που είναι κατάλληλοι για βραστά, ψητά και τηγανητά κολοκυθάκια και δείτε πως τα φυτεύουμε:

Βήμα 1

Φρεζάρουμε και καθαρίσουμε από χόρτα το χώρο φύτευσής μας

Βήμα 2

Με ένα μέτρο και ένα νήμα μετράμε τις αποστάσεις για το άνοιγμα των λάκκων. \

Βήμα 3

Συνολικά, για 14 σπορόφυτα ανοίγουμε 2 παράλληλες αυλακιές, μήκους 4 μ. και βάθους 15 - 20 εκ. Οι αυλακιές πρέπει να απέχουν 1-1,5 μ. μεταξύ τους. Κάθε 80 εκ ανοίγουμε και ένα λάκκο στον οποίο ρίχνουμε 6 - 7 λίτρα κομπόστ (βελτιωτικό εδάφους) και 100 γρ. λίπασμα τύπου 6-4-12.

Βήμα 4

Ανακατεύουμε το μείγμα χώματος και φυτεύουμε. Πιέζουμε ελαφρά με τα χέρια το χώμα στις ρίζες τους, δίχως να τραυματίσουμε τα κάτω φύλλα.

Βήμα 5

Ποτίζουμε με διάλυμα ριζοβολίας Rizobac (αναλογία: 10 ml σε 12 lt νερό), για να βοηθήσουμε την εδραίωση των φυτών στο έδαφος. Η φύτευση έχει ολοκληρωθεί. Σε 6-7 εβδομάδες θα αρχίσει η συγκομιδή, η οποία θα διαρκέσει περίπου 1 - 2 μήνες.

Πότισμα, καλλιέργεια, συγκομιδή, ασθένειες

Ποτίζουμε κάθε 3 - 6 ημέρες και σκαλίζουμε κάθε 15 ημέρες. Διαλύουμε στο νερό ποτίσματος υγρό λίπασμα τύπου 15-0-30 και λιπαίνουμε με αυτό, 1 - 2 φορές μέχρι τη συγκομιδή

Για καλύτερο αερισμό και πρόληψη ασθενειών αφαιρούμε τα παλιά φύλλα της βάσης.

Για αφίδες κρεμάμε κίτρινες χρωμοπαγίδες κόλλας και για τα αυγά του τετράνυχου θειαφίζουμε με θείο. Για τον περονόσπορο και το ωίδιο χρησιμοποιούμε προληπτικά θειοχαλκίνη ή ψεκάζουμε με σκεύασμα χαλκού και υγρό θείο, αντίστοιχα. Τα βιολογικά αυτά σκευάσματα τα βρίσκουμε σε καταστήματα γεωργικών εφοδίων, από όπου ζητάμε συμβουλές και ακολουθούμε πιστά τις οδηγίες χρήσης του γεωπόνου.

Όταν τα κολοκυθάκια φτάσουν τα 12-15 εκ τα μαζεύουμε νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα.

Προσοχή:

Τα κόβουμε με μαχαίρι, μαζί με κομμάτι του κοτσανιού.